ψήφους, περιμένοντας τα αποτελέσματα που θα κρίνουν τον νικητή των αμερικανικών εκλογών λίγα χιλιόμετρα πιο βόρεια κάπου στο Νιου Χάμσαϊρ τα πράγματα είχαν ηρεμήσει, αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία της καταμέτρησης. Στη συγκεκριμένη πολιτεία δραστηριοποιείται και η Αμερικανοελληνίδα καθηγήτρια Οικονομικών του Πανεπιστημίου Southern η κ. Σοφία Κούστα με λαρισινές ρίζες λόγω της μητέρας της. Όση ώρα περιμένει και η ίδια για το τελικό αποτέλεσμα μπροστά από τον υπολογιστή της αφιερώνει λίγο από τον χρόνο της για να μιλήσει στην «Ε» διαδικτυακά.
«Το τελευταίο διάστημα λόγω κορονοϊού δουλεύω πολλές ώρες μπροστά στον υπολογιστή εξ αποστάσεως, αφού έχει αλλάξει η ζωή μας σε μεγάλο βαθμό άρα όλα γίνονται έτσι» μας εξηγεί και προσθέτει πως καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ενημερωνόταν σχεδόν αποκλειστικά από το διαδίκτυο είτε απευθείας από τα σάιτ είτε μέσω της κοινωνικής δικτύωσης που την παρέπεμπαν σ’ αυτά. Με τον τρόπο δηλαδή που λειτουργεί μεγάλο ποσοστό πολιτών παγκοσμίως.
«Αυτό που μου έκανε ωστόσο αρνητική εντύπωση ήταν πως δόθηκε μεγάλη βαρύτητα στους τίτλους των δημοσιευμάτων» αναλύει, «μάλιστα επειδή πραγματικά βομβαρδιζόμαστε από συνεχείς ειδήσεις και πληροφορίες μέσω κυρίως κοινωνικής δικτύωσης μερικοί τίτλοι μού έκαναν εντύπωση και όταν μπήκα μέσα να διαβάσω το κείμενο δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τον τίτλο. Από ένα σημείο και μετά άρχισα να είμαι πιο προσεκτική ακόμα και σ’ αυτό». Σημεία των καιρών ή δοκιμασμένη μέθοδος που δείχνει να εφαρμόζεται σε όλο τον κόσμο. Η μάχη των «κλικς» βεβαίως. Τι Αμερική, τι Ελλάδα...
Έχοντας την εμπειρία πολλών εκλογικών αναμετρήσεων, τη ρωτάμε να μας πει τη γνώμη της για το κυρίαρχο στοιχείο αυτής της εκλογικής δοκιμασίας και στέκεται στο κομμάτι της διχόνοιας, όπως χαρακτηριστικά λέει: «Έχω ζήσει αρκετές εκλογικές αναμετρήσεις. Όλες έχουν τις εντάσεις τους, απλά αυτήν έχει μια περισσότερη λόγω Τραμπ. Όπως και στις προηγούμενες εκλογές έτσι και τώρα αλλά δεν ξέρω γιατί σε μεγαλύτερο βαθμό. Αυτό συμβαίνει μάλλον διότι ο Τραμπ δεν προέρχεται από τον χώρο των αμιγώς πολιτικών. Ήταν κάτι τελείως διαφορετικό σε σχέση με ό,τι είχαμε ζήσει. Αυτό που με ενόχλησε ήταν η διχόνοια που καταγράφηκε όλο αυτό το διάστημα», αλλά εξηγεί πως με το που τελειώνουν οι εκλογές σχεδόν εξαφανίζεται.
Αρνητικό χαρακτηρίζει και το γεγονός πως πολύ συχνά έβλεπε τους δύο υποψήφιους να κουνούν το δάχτυλο ο ένας προς τον άλλο σε εμφανίσεις τους στην τηλεόραση είτε αυτές ήταν κοινές, είτε όχι. «Σαν να έβλεπες παιδάκια να μαλώνουν στην αυλή του σχολείου προσπαθώντας να πούνε τη μεγαλύτερη εξυπνάδα» παρατηρεί εύστοχα και υπογραμμίζει πως: «Δεν μας τιμάει αυτό και επίσης με στεναχωρεί το ότι δεν μπορώ να είμαι ενθουσιασμένη με κάποιον από τους υποψήφιους. Να πω πως «Ναι» αυτός θα αλλάξει τη χώρα».
Ως μισή Ελληνίδα ωστόσο πάντα έχει κι ένα στοιχείο σύγκρισης μέσα της. Τι θα γινόταν την ίδια ώρα σε μια εκλογική αναμέτρηση στη Λάρισα, είναι το ερώτημα που θέτει συχνά στον εαυτό της. «Βασικά στη Λάρισα θα έβλεπες όλο αφίσες και φέιγ βολάν, κάτι που δεν βλέπεις εδώ. Ειδικά στην περιοχή μας είναι πιο ήρεμα. Βλέπεις όμως ανθρώπους που βάζουν πινακίδες στις αυλές των σπιτιών του». Άλλη κουλτούρα.
Ως βασικό κοινό στοιχείο παρατηρεί το πάθος αλλά σημειώνει πως στην Ελλάδα «είναι πιο έντονο επειδή ίσως είναι μικρότερη κοινωνία».
Η πιο βασική διαφορά σημειώνει πως βρίσκεται στην προετοιμασία των υποψηφίων. «Στην Αμερική κατά τη γνώμη μου υπάρχει μεγαλύτερη προεργασία πριν την προεκλογική εκστρατεία. Πολλοί που είναι υποψήφιοι, εκτός από τα μεγάλα ονόματα, έχουν κάνει αρκετή δουλειά τα τελευταία χρόνια για να μπορέσουν να μπούνε στο ψηφοδέλτιο και να δημιουργήσουν το προφίλ που έχουν δημιουργήσει. Στην Ελλάδα είναι πιο σύνηθες να βλέπουμε τους υποψήφιους συνήθως λίγο πριν τις εκλογές να δραστηριοποιούνται για τον αγώνα τους».
Στην εποχή του κορονοϊού η λέξη «πλησιάζω» φαντάζει σχεδόν απαγορευτική. Ένα ερώτημα λοιπόν είναι πώς «πλησίασαν» τους ψηφοφόρους οι υποψήφιοι στις συγκεκριμένες εκλογές (εκτός της κοινωνικής δικτύωσης που θεωρείται απαραίτητη...), με την Αμερικανοελληνίδα καθηγήτρια να αναφέρει ότι «υπήρξαν πολλά τηλεφωνήματα και μηνύματα. Οι συσκευές μας χτυπούσαν ασταμάτητα και καλούσαν από όλες τις πλευρές» διευκρινίζει.
Πολλή κουβέντα το τελευταίο διάστημα έγινε γύρω από το προφίλ των ψηφοφόρων, της μιας ειδικά πλευράς, αυτής του Τραμπ. Η ίδια ωστόσο πιστεύει πως δεν υπάρχει κάτι στάνταρ παρά τα όσα έχουν γραφτεί αφού «έχω γνωρίσει ανθρώπους και από τα δύο κόμματα όλων των οικονομικών στρωμάτων αλλά και επιπέδων εκπαίδευσης. Ανθρώπους με ίδια κοινωνικά ενδιαφέροντα να ψηφίζουν διαφορετικά. Κι αυτό γίνεται σε επίπεδο πολιτείας. Φανταστείτε λοιπόν τι συμβαίνει σε επίπεδο χώρας».
Με όλη αυτή τη ρευστότητα λόγω αμφίρροπου αποτελέσματος η ίδια εύχεται να ξεκαθαρίσει το αποτέλεσμα όσο πιο γρήγορα και ήρεμα γίνεται. Κι αν
το New Hamshire είναι μια ήσυχη πολιτεία, παρατηρεί πως «δεν συμβαίνει το ίδιο σε Ιλινόις και Καλιφόρνια».
Με μεγάλη αγωνία υπογραμμίζει πως θα περιμένει και τις εξελίξεις για το θέμα της τακτικής στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Κάτι που ενδιαφέρει φυσικά όλο τον κόσμο.
