της πανδημίας και με το προβλεπόμενο υγειονομικό πρωτόκολλο, γιορτάζει το Σαββατοκύριακο (Σάββατο 7 και Κυριακή 8 Νοεμβρίου) ο ιστορικός Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών στην κωμόπολη της Τσαριτσάνης.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα: Το Σάββατο (παραμονή της εορτής), στις 5 το απόγευμα, θα τελεσθεί πανηγυρικός Εσπερινός με Αρτοκλασία. Την Κυριακή, ανήμερα της εορτής, στις 7.30 το πρωί, θα τελεσθεί ο Όρθρος και στη συνέχεια η πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Περισσότερα στοιχεία για τον ιστορικό ναό της Τσαριτσάνης: Η παράδοση αναφέρει ότι ο ναός κτίστηκε στα μέσα του 16ου αιώνα και ότι ήταν ο πρώτος μητροπολιτικός ναός της Τσαριτσάνης. Δυστυχώς όμως γραπτές πηγές δε διασώθηκαν που να επιβεβαιώνουν την παράδοση αυτήν. Ο Ναός είναι λιθόχτιστος και κεραμοσκεπής. Στο νότιο μέρος υπάρχει νάρθηκας διαστάσεων μήκους 3,50 μ. και πλάτους 13 μ. Στο δυτικό μέρος του ναού βρίσκεται ο γυναικωνίτης. Το δάπεδο του καθολικού είναι στρωμένο με πλακάκια, ενώ ο νάρθηκας με πέτρινες πλάκες. Οι αγιογραφίες του καθολικού και του νάρθηκα έχουν ασβεστωθεί. Ο άμβωνας και το δεσποτικό είναι απλά, ενώ το ξυλόγλυπτο τέμπλο παρουσιάζει αρχαιολογική αξία. Αξιόλογες τοιχογραφίες υπάρχουν στο ιερό. Επιβλητική είναι στον θόλο η Πλατυτέρα των Ουρανών. Στην προσκομιδή βλέπει κανείς την Αποκαθήλωση και στο χωνευτήρι τον Άγιο Στέφανο. Στο ανατολικό μέρος του νάρθηκα υπήρχε παρεκκλήσι αγνώστου Αγίου, ενώ σήμερα δόθηκε όνομα σε αυτόν τον Άγιο και είναι ο Άγιος Φανούριος. Στη βόρεια πλευρά του παρεκκλησίου υπάρχει μία τοιχογραφία που αποτελείται από τον «Καιρό του Χρόνου», μια υπέροχη σύνθεση γεμάτη πικρή ειρωνεία για τη μοίρα του ανθρώπου. Αποτελείται από έναν κεντρικό κύκλο. Κεντρικές μορφές είναι ο ήλιος, η σελήνη, η μέρα και η νύχτα. Στο κέντρο του κύκλου σοβαρή και επιβλητική η μορφή του χρόνου κρατά ένα λευκό ειλητάριο.
Ο κύκλος χωρίζεται με δέσμες ακτινών σε τεταρτοκύκλια. Μέσα σε καθ’ ένα από αυτά, αρχίζοντας από κάτω και κατά την κίνηση του δείκτη του ρολογιού είναι ζωγραφισμένες οι τέσσερις εποχές του έτους «ΧΕΙΜΩΝ», «ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ», «ΘΕΡΟΣ», «ΕΑΡ». Και οι τέσσερις εποχές εμφανίζονται με νεανικές μορφές που καβαλικεύουν πάνω σε σύμβολα ζωδίων.
Το πρόσωπό τους είναι στραμμένο προς το κέντρο του κύκλου. Γύρω από τον τροχό κρατιούνται ξαπλωμένες ανθρώπινες μορφές ακολουθώντας τον τροχό του χρόνου που συνεχώς γυρίζει. Στο επάνω μέρος του καιρού του χρόνου κάθεται στον θρόνο ο Χριστός με την επιγραφή «Ο μάταιος βίος». Δίπλα στον καιρό του χρόνου υπάρχει η τοιχογραφία που παριστάνει τον θάνατο του πλουσίου Λαζάρου. Ο Αρχάγγελος με τη ρομφαία καρφωμένη στο στήθος του Λαζάρου παρακολουθείται από τρεις γυναίκες με πρόσωπα θλιμμένα. Ο ναός στην περίοδο της Τουρκοκρατίας υπήρξε στην Τσαριτσάνη μητροπολιτικός ναός μέχρι που κτίστηκε ο Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγίας).
