Οι εργασίες γίνονται σε έκταση που - μετά από αίτημα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας - παραχώρησε πέρυσι το Δημοτικό Συμβούλιο Λάρισας με ομόφωνη απόφασή του, προκειμένου να διαμορφωθεί ένας ενιαίος, ολοκληρωμένος μνημειακός χώρος που θα αναδείξει τον τόπο της θυσίας, δίπλα από το Διαχρονικό Μουσείο εκεί όπου γίνονται κάθε χρόνο οι εκδηλώσεις του ΚΚΕ στη μνήμη των εκτελεσθέντων.
Όπως είναι γνωστό, την περίοδο 1948 – ’49, όπου καταγράφονται οι πιο μαζικές διώξεις και εκτελέσεις μελών, φίλων του ΚΚΕ και άλλων αγωνιστών, στην περιοχή του Μεζούρλου έγιναν εκατοντάδες εκτελέσεις, αφού «μόνο από τα δύο Στρατοδικεία της Λάρισας με ανύπαρκτα ή σκηνοθετημένα αδικήματα», εκδόθηκαν αποφάσεις μεταξύ των οποίων και 529 καταδίκες σε θάνατο.
Η ανέγερση του μνημείου, από την Επιτροπή Περιοχής του ΚΚΕ, θεωρείται σημαντικό γεγονός, καθώς θα αποτελέσει ένα μνημείο «αντάξιο της θυσίας εκατοντάδων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης».
Στις εργασίες, πέρα από τα συνεργεία, όπως διευκρινίζεται από το ΚΚΕ «έχουν δηλώσει τη θέλησή τους να προσφέρουν τη μαστοριά τους, οικοδόμοι, ηλεκτρολόγοι, σιδεράδες».
Προσθέτοντας ότι «για να αξιολογήσουμε σωστά και νηφάλια τη «βαριά» ιστορία του Λόφου, χρειάζεται να πάμε πιο πίσω, στις αιτίες εισβολής και κατοχής της πατρίδας μας από τους γερμανοφασίστες κατακτητές, στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.
Να κοιτάξουμε πίσω για να βγάλουμε συμπεράσματα για το σήμερα και το αύριο, αυτό προτείνει το ΚΚΕ, τηρουμένων πάντα των ιστορικών συνθηκών.
Η πρωτοβουλία του ΚΚΕ για τη δημιουργία του ΕΑΜ, άνοιξε τον δρόμο για να πάρει ο λαός μας την κατάσταση στα χέρια του, οργανωμένος στο ΕΑΜ, στις δομές του, στο στρατιωτικό του σκέλος τον ΕΛΑΣ.
Έτσι γράφηκε η εποποιία της Εθνικής Αντίστασης. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ ξεκίνησε ένα βίαιο πογκρόμ διώξεων των ΕΑΜιτών και συμπαθούντων αγωνιστών, δηλαδή της τεράστιας πλειοψηφίας του ελληνικού λαού εκ μέρους της τότε κρυφής και φανερής εξουσίας και των τότε μηχανισμών της.
Είναι γνωστό σε όλους μας το πόσο «πόνεσε» η Θεσσαλία, τα χωριά μας, ο νομός Λάρισας επίσης, από την μπότα των ταγματασφαλιτών, ΕΑΣΑΔιτών, των Χυτών, διαφόρων ομάδων που κάτω από το όνομα του αρχηγού τους δρούσαν στην περιοχή μας.
Τότε, στήθηκαν δεκάδες τακτικά και έκτακτα στρατοδικεία σε πολλά μέρη της χώρας μας, όπου με «συνοπτικές διαδικασίες» περνούσαν μαζικά από το εδώλιο τού «κατηγορουμένου» στον τοίχο της εκτέλεσης σπουδαίοι αγωνιστές, νέοι άνθρωποι, οικογενειάρχες, στρατιώτες, αλλά και γυναίκες, μικρά κορίτσια, ακόμα και έγκυες.
Στον Λόφο του Μεζούρλου στήθηκε ένα τέτοιο αποτρόπαιο και αιματηρό εκτελεστικό απόσπασμα όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή εκατοντάδες αγωνίστριες και αγωνιστές.
Η έρευνά μας που αξιοποίησε πλήθος πηγών, καταμετρά κοντά στους 500 εκτελεσμένους, Οι απόγονοι αυτών των ανθρώπων, είναι εδώ, ανάμεσά μας στη Λάρισα και σε άλλες πόλεις, είμαστε σε επικοινωνία μαζί τους, επιβεβαιώνουν με συγκίνηση τη συμβολή τους στην προσπάθειά για την ανέγερση του Μνημείου.
Ωστόσο, η ανέγερση του Μνημείου δεν είναι μια υπόθεση για «λίγους», τις οικογένειες απογόνων αγωνιστών, εκτελεσμένων.
Αφορά ευρύτερες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, τον λαρισαϊκό λαό, τη νεολαία αυτών των οικογενειών, ειδικά σήμερα που οι συνθήκες της καθημερινότητάς μας χειροτερεύουν, και ταυτόχρονα τα τύμπανα του πολέμου χτυπάνε δυνατά στην περιοχή μας, στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και όχι μόνο» καταλήγει το ΚΚΕ.
Β.Κ.