Συγκεκριμένα, ο καθηγητής Προκόπης Μαγιάτης και η ερευνητική ομάδα του (Δρ. Ελένη Μέλλιου, Αθηνά Τσιριβάκου) του Φαρμακευτικού Τμήματος του ΕΚΠΑ, ανέπτυξαν μία νέα μέθοδο με την οποία κατέστη δυνατή η μέτρηση των βιοδραστικών συστατικών του σιταριού, του αλευριού και όλων των συναφών προϊόντων σε ελάχιστα λεπτά και η οποία ανέδειξε τα μοναδικά χαρακτηριστικά των παραδοσιακών ελληνικών ποικιλιών σταριού triticum dicoccum και triticum monococcum, σίκαλης και των προϊόντων που παράγονται από αυτά, ψωμί, αλεύρι, ζυμαρικά κ.λπ. Τα ελληνικά σιτηρά και συγκεκριμένα του Αγροκτήματος Αντωνόπουλου, έδειξαν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε βιοδραστικές πολυφαινόλες σε σχέση με σιτηρά από όλες τις άλλες χώρες, μια κατηγορία ουσιών που είναι γνωστές με το όνομα αλκυλορεσορκινόλες και έχουν συσχετιστεί με τις ευεργετικές ιδιότητες των προϊόντων ολικής άλεσης. Ο καθηγητής Μαγιάτης που έχει αναδείξει την τελευταία δεκαετία την ανωτερότητα των ελληνικών ποικιλιών ελαιολάδου σε σχέση με την περιεκτικότητά του στις φαινόλες του ευρωπαϊκού ισχυρισμού υγείας, προτείνει για πρώτη φορά τον όρο υψηλό φαινολικό αλεύρι-προϊόν για όλα τα προϊόντα σίτου, που τηρούν τις προδιαγραφές του Αγροκτήματος Αντωνόπουλου (ντόπιοι σπόροι, προστατευμένες παραδοσιακές καλλιεργητικές συνθήκες σε αυστηρά γεωγραφικά όρια, κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες με ταυτόχρονη διατήρηση της καθαρότητας και των χαρακτηριστικών των ποικιλιών), ώστε ο καταναλωτής να γνωρίζει τον αγγειοπροστατευτικό χαρακτήρα των προϊόντων που επιλέγει.
Η ΕΡΕΥΝΑ ΜΑΓΙΑΤΗ
Όπως αναφέρει ο καθηγητής Μαγιάτης: «Η παραδοσιακή Μεσογειακή διατροφή, βασισμένη στο τρίπτυχο λάδι, κρασί και ψωμί, ήταν μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα πολύ πλούσια σε φαινόλες καθώς το ψωμί φτιαχνόταν κυρίως από αλεύρι ολικής άλεσης. Το σημερινό βιομηχανοποιημένο ψωμί από λευκό αλεύρι από μαλακό σιτάρι (Triticum aestivum) έχει σχεδόν μηδενική περιεκτικότητα σε φαινόλες. Αντίθετα, ανέδειξε ότι ένα κιλό ψωμί από αλεύρι σιταριού ολικής άλεσης (Triticum dicoccum Διλόφου Ναρθακίου) μπορεί να περιέχει έως και μισό γραμμάριο από βιοδραστικές αλκυλορεσορκινόλες, δηλαδή σε επίπεδα δόσης φαρμακευτικού προϊόντος». Τα σιτηρά που χρησιμοποίησε η έρευνα ήταν του Αγροκτήματος Αντωνόπουλου. Μελετώντας τα σιτηρά από διάφορες χώρες η έρευνα αποκάλυψε ότι ο σπόρος των παραδοσιακών ελληνικών ποικιλιών σιταριού triticum dicoccum και triticum monococcum περιείχε την υψηλότερη περιεκτικότητα σε φαινόλες σε σχέση με ό,τι έχει καταγραφεί στη διεθνή βιβλιογραφία τα τελευταία είκοσι χρόνια. Με περιεκτικότητα που ξεπερνάει το 1 γραμμάριο φαινολών ανά κιλό, οι ποικιλίες αυτές αποδείχτηκε ότι περιείχαν διπλάσια ή τριπλάσια ποσότητα, σε σχέση με αντίστοιχα σιτηρά από την Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία. Επίσης πολύ ενδιαφέρον ήταν το στοιχείο ότι οι ουσίες αυτές δεν υπήρχαν σε άλλα σιτηρά (κριθάρι, βρώμη, καλαμπόκι κ.λπ.), αλλά μόνο στη σίκαλη Διλόφου Ναρθακίου, που επίσης θεωρείται εξαιρετική πηγή. Επίσης εντυπωσιακό είναι ότι παρατηρήθηκε για πρώτη φορά παγκοσμίως πως κατά την παραγωγή - επεξεργασία - ψήσιμο νιφάδων, ψωμιού, γκοφρετών και ζυμαρικών, τα προϊόντα αυτά διατήρησαν την πλειονότητα των φαινολών, σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες που δείχνουν ότι οι φαινόλες (ARS) εξαφανίζεται κατά το ψήσιμο. Όλα τα προϊόντα που φτιάχνονται με triticum dicoccum Διλόφου Ναρθακίου, (δηλαδή τα προϊόντα με την εμπορική ονομασία «Ζέας» (νιφάδες, ζυμαρικά, γκοφρέτες Ζέας, κ.λπ.) ήταν εξαιρετικά πλούσια σε ευεργετικές ουσίες. Οι ουσίες που μελετήθηκαν (αλκυλορεσορκινόλες) έχουν χαρακτηριστεί ως δείκτης κατανάλωσης προϊόντων ολικής άλεσης και η υψηλή συγκέντρωσή τους στο αίμα συσχετίζεται με την αντιοξειδωτική προστασία του καρδιαγγειακού συστήματος και τη μειωμένη πιθανότητα εμφάνισης διαφόρων μορφών καρκίνου.
Η μελέτη Μαγιάτη ανέδειξε για μία ακόμα φορά τον πλούτο της ελληνικής γης και των προϊόντων της και τονίζει την ανάγκη για επιστροφή στα παραδοσιακά συστατικά της Μεσογειακής διατροφής. Παράλληλα, αναδεικνύει και τη μεγάλη σημασία της επιστημονικής έρευνας για την προβολή των ελληνικών αγροτικών προϊόντων, που πληρούν τις παραπάνω προδιαγραφές».
Ο Γ. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι άνθρωποι του Αγροκτήματος Αντωνόπουλου, Αντώνης Αντωνόπουλος, ιδρυτής του Αγροκτήματος, και Γιώργος Αντωνόπουλος, εμφανώς ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματα της Πανεπιστημιακής μελέτης, τόνισαν ότι η επιτυχία και αποδοχή των προϊόντων του Αγροκτήματος έχει ευεργετικές συνέπειες σε όλη την ευρύτερη περιοχή, αφού οι υπόλοιποι καλλιεργητές έχουν αρχίσει και ευαισθητοποιούνται στις βιολογικές καλλιέργειες με τους ντόπιους σπόρους, που παρά τις καλλιεργητικές και εμπορικές δυσκολίες, δίνουν την ικανοποίηση ότι προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο καθαρά και ευεργετικά για την υγεία προϊόντα και παρά τις μικρές συγκομιδές ικανοποιητικό κέρδος. Άλλωστε πότε ο αγρότης είχε εύκολα και μεγάλα κέρδη, παρά την εξέλιξη των νέων ομογενοποιημένων σύγχρονων ποικιλιών και υβριδίων;
ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ «ΖΕΑΣ»
Τέλος, ο Γιώργος Αντωνόπουλος ερωτηθείς αν τα προϊόντα με την εμπορική ονομασία «Ζέας» μπορεί εύκολα να τα βρει ο καταναλωτής στη Θεσσαλία, απάντησε: «Όχι μόνο στη Θεσσαλία, αλλά σε όλη την Ελλάδα, τόσο σε όλα τα βιολογικά καταστήματα, όσο και σε επιλεγμένα συμβατικά ή παραδοσιακά, μπορεί ο καταναλωτής να βρει τα προϊόντα αυτά. Ειδικότερα φρέσκο ψωμί «ζέας» πωλείται σε όλα τα ανωτέρω καταστήματα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Κρήτη και Πελοπόννησο. Πολύ σύντομα όμως θα παρέχουμε φρέσκο ψωμί σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, αφού οι συμφωνίες και συνεργασίες με επιλεγμένους φούρνους και αρτοποιίες βρίσκονται ένα βήμα πριν από την ολοκλήρωσή τους».
Του Γιώργου Ρούστα
