Το Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή που κατέθεσε ο κ. Ντίτορας σε βάρος του Περιφερειακού Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλίας, Γεωργίου Δοδοντσάκη με μια απόφαση που παρουσιάζει πρόσθετο ενδιαφέρον λόγω και της δημόσιας κριτικής, καθώς αφορμή για την αγωγή αποτέλεσε ένα άρθρο του κ. Δοδοντσάκη στην «Ε» (στις 11 Ιουνίου 2017 με τίτλο «Ο Θεατρώνης, το θέατρο και ο θίασος») με το οποίο ασκούσε κριτική στη διαδικασία επιλογής υποψηφίων Συντονιστών, θέση για την οποία είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον τόσο ο κ. Ντίτορας όσο και ο κ. Δοδοντσάκης. Διευκρινίζεται πως ο μεν πρώτος επιλέχθηκε τελικά για τη θέση της Θεσσαλίας, θέση που κατέχει και σήμερα, ο δε δεύτερος απορρίφθηκε για την ίδια θέση, ενώ αργότερα επιλέχθηκε για τη θέση που κατέχει σήμερα, αυτή του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης. Ο κ. Δοδοντσάκης στο άρθρο του, χωρίς να αμφισβητήσει την «αξιοσύνη του επιλεγέντος» επέκρινε ως μη αντικειμενική τη διαδικασία επιλογής των Συντονιστών Αποκεντρωμένης Διοίκησης με δεδομένο – μεταξύ άλλων - ότι μέλος του Συμβουλίου Επιλογής του ΑΣΕΠ όπου παραχώρησαν συνέντευξη οι υποψήφιοι, ήταν και ο πρώην πολιτικός προϊστάμενος του κ. Ντίτορα, ενώ ο κ. Δοδοντσάκης ουδέποτε πληροφορήθηκε τα αντικειμενικά - μετρήσιμα μόρια ούτε και τα μόρια που έλαβε στη συνέντευξη. Ενώ λοιπόν ο κ. Δοδοντσάκης άσκησε δημόσια κριτική διά του Τύπου παρουσιάζοντας τις θέσεις του για τη διαδικασία επιλογής, ο κ. Ντίτορας προσέφυγε στη Δικαιοσύνη δηλώνοντας ότι ο άλλοτε συνυποψήφιος «παράνομα και υπαίτια προσέβαλε βάναυσα την προσωπικότητά μου» και όπως σημειώνεται στην αγωγή «από την παράνομη και υπαίτια πράξη – συμπεριφορά του κ. Δοδοντσάκη, διά της οποίας αυτός με πρόθεση και χωρίς δικαίωμα πρόσβαλε την προσωπικότητά μου, αισθάνθηκα θλίψη και στεναχώρια, υποστάς ηθική βλάβη προς αποκατάσταση της οποίας» αξίωσε χρηματική ικανοποίηση ύψους 100.000 ευρώ.
ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ
Ενώ το άρθρο δημοσιεύθηκε στην «Ε» στις 11/7/2017 ο κ. Ντίτορας κατέθεσε την αγωγή δύο χρόνια αργότερα, στις 25/1/2019. Η αγωγή συζητήθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Λάρισας στις 23/1/20 και η απόφαση (340/2020) εκδόθηκε προχθές. Στην απόφαση εισαγωγικά γίνεται αναλυτική αναφορά στα περί διάδοσης αναληθών ειδήσεων, περί συκοφαντικής δυσφήμισης, το δικαιολογημένο ενδιαφέρον του Τύπου κλπ.
Με το Δικαστήριο να καταλήγει πως «η ασκηθείσα κριτική που έγινε μέσω της επιστολής – άρθρου στην οποία ο εναγόμενος (σ.σ. ο κ. Δοδοντσάκης) αναφέρθηκε και στο πρόσωπο του ενάγοντος (σ.σ. ο κ. Ντίτορας) ήταν ανεκτή» στα πλαίσια των άρθρων του Συντάγματος κλπ, «πήγαζε δε από το δικαιολογημένο ενδιαφέρον του εναγόμενου.
Εξ άλλου από τον τρόπο που εκδηλώθηκε το δικαιολογημένο ενδιαφέρον του εναγόμενου ο οποίος εκφράστηκε κατά τρόπο που δεν υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο και τα επιβαλλόμενα όρια της ευπρέπειας , καθώς και από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέσθηκε η πράξη, δεν προκύπτει σκοπός εξύβρισης, ο οποίος κατευθύνεται ειδικώς σε προσβολή της τιμής του ενάγοντος, με αμφισβήτηση της ηθικής ή επαγγελματικής ή επιστημονικής ή κοινωνικής αξίας του προσώπου του και περιφρόνηση αυτού, αφού ουδόλως αναφέρθηκε ο εναγόμενος στο πρόσωπο του ενάγοντος, αμφισβητώντας τα προσόντα και τις ικανότητές του, αλλά μόνο στη διαδικασία που ακολουθήθηκε για την επιλογή του εκάστοτε επιλεγέντος ως Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης».
ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ
Η δικαστική απόφαση παρουσιάζει ενδιαφέρον και ως προς το σκέλος της δημόσιας κριτικής που ασκείται διά του Τύπου καθώς θιγόμενοι, παρά την κριτική που τους ασκείται σε πολιτικό πλαίσιο, καταφεύγουν στη Δικαιοσύνη με αγωγές αξιώνοντας εξοντωτικά ποσά.
Όπως διευκρινίζεται στην απόφαση «στην προκειμένη περίπτωση δεν στοιχειοθετείται η αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμισης.
Εξάλλου, ανεξάρτητα από την αλήθεια ή μη των αναφερομένων στην επιστολή γεγονότων, δεν μπορεί να θεμελιωθεί ούτε και η επικαλούμενη τέλεση από τον εναγόμενο της αξιόποινης πράξης της δυσφήμισης, αφού στην περίπτωση αυτή ο άδικος χαρακτήρας της πράξης αίρεται κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 367 Π.Κ., καθόσον αυτά που αναφέρθηκαν στην επίμαχη επιστολή, ειπώθηκαν από τον εναγόμενο χωρίς σκοπό δυσφήμισης ή εξύβρισης του ενάγοντος αλλά από εύλογο και δικαιολογημένο ενδιαφέρον για τη διαδικασία που ακολουθήθηκε για την πλήρωση της θέσης των Συντονιστών Αποκεντρωμένης Διοίκησης που αποτελεί ζήτημα γενικότερου κοινωνικού ενδιαφέροντος».
Αναγνωρίζοντας ουσιαστικά το δικαίωμα στον κ. Δοδοντσάκη να δημοσιοποιήσει τα όσα προηγήθηκαν στη διαδικασία επιλογής. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Λάρισας αποφάσισε ότι «δεν δικαιολογείται η επιδίκαση στον ενάγοντα χρηματικής ικανοποίησης» απορρίπτοντας ως αβάσιμη την αγωγή Ντίτορα.
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ
