Πιστεύω ότι οι λαοί πρέπει να ζούνε ειρηνικά μεταξύ τους και ιδιαίτερα οι γείτονες λαοί. Γιατί οι λαοί δεν έχουν τίποτε να κερδίσουν από τους πολέμους, παρά μόνο αίμα και θυσίες. Εκείνοι που κερδίζουν από τους πολέμους είναι οι ισχυροί της γης, οι «πετρελαιάδες» και οι πολεμικές βιομηχανίες.
Αυτές τις μέρες όμως, που παρακολουθώ και εγώ όπως όλοι μας τα γεγονότα στην Ανατολική Μεσογείο και το Αιγαίο, αναρωτιέμαι τα εξής: Πού πήγε ο πατριωτισμός των υπερδεξιών πατριωτών; Δεν ενοχλείται από το «μπες-βγες» του τούρκικου ερευνητικού σκάφους «Ορούτς Ρέις» και του τούρκικου στόλου στην ελληνική υφαλοκρηπίδα;
Πού είναι οι υπερπατριώτες Βορίδης και Γεωργιάδης; Ο μεν Βορίδης μαθαίνω ότι συνεχίζει αμέριμνος τις διακοπές του στη Μάνη. Ο δε Γεωργιάδης συνιστά πίστη στην Ηγεσία και δεν «γαυγίζει» νύχτα μέρα στα κανάλια για προδοσία, όπως θα έκανε αν ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πού είναι ο υπερπατριώτης Αντώνης Σμαράς να κατεβάσει τους πιστούς του οπαδούς στο Σύνταγμα και να ζητάει κρεμάλες για τους προδότες; Και κυρίως πού είναι το ακροατήριο του Κυριάκου Μητσοτάκη που δεν σηκώνει μύγα στο DNA του για τη Βόρεια Μακεδονία ή για όποιον ταλαιπωρημένο πρόσφυγα ζητά καταφύγιο στην Ελλάδα, αλλά καταπίνει ολόκληρο το «Ορούτς Ρέις»;
Γιατί δεν ζητούν την επαναπροώθηση του ερευνητικού σκάφους των Τούρκων, όπως είναι υπερήφανοι ότι επαναπροωθούν τις σχεδίες με άοπλα γυναικόπαιδα προσφύγων και μεταναστών στην Τουρκία;
Είναι εύκολο να κάνουμε τους «μάγκες» με τους άμαχους «εισβολείς» στον Έβρο. Είναι δύσκολο να εφαρμόσουμε αποτελεσματική πολιτική στους πραγματικούς κινδύνους όταν έχουμε απέναντί μας πολεμικό ναυτικό.
Φοβάμαι ότι στην τρέχουσα ελληνοτουρκική κρίση υπάρχουν ενδείξεις ότι οδεύουμε για παράδοση υδάτων κάτω από τα οποία υπάρχουν πετρέλαια.
Ας μην ξεχνάμε ότι και η Μικρασιατική καταστροφή του ‘22 έγινε για τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής. Ο ελληνισμός ξεριζώθηκε από τη Μικρασία για τα οικονομικά συμφέροντα των ισχυρών τότε «συμμάχων» μας. Εύχομαι και ελπίζω να μην επαναληφθεί η ιστορία ούτε ως «φάρσα».