«Ακόμη μια προκλητική ενέργεια της Τουρκίας, αναφωνούν άπαντες εντός της χώρας -και δεν έχουν άδικο- ενώ από την άλλη πλευρά ο τουρκικός λαός αφιονίζεται κυρίως με τη μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί. Το ζήτημα είναι ότι αποκρύβεται πως αυτές οι προκλήσεις αποτυπώνουν τον μόνιμο και σταθερό αντιδραστικό ανταγωνισμό των κυρίαρχων τάξεων στις δύο χώρες και δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα των δύο λαών και την ανάγκη τους να ζουν ειρηνικά σε μια πατρίδα ανεξάρτητη και ευημερούσα... Ο ιμπεριαλιστικός παράγοντας ενεργοποιήθηκε άμεσα και στην κατεύθυνση αποτροπής εξελίξεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σ’ ένα θερμό επεισόδιο Ελλάδας-Τουρκίας. Αλλά μέχρις εκεί... Με την αναφορά του Στέητ Ντιπάρτμεντ σε «αμφισβητούμενες περιοχές», υποδηλώνουν τη σταθερή επιδίωξή τους να ασκήσουν τον επικυριαρχικό και επιδιαιτητικό τους ρόλο με τέτοιον τρόπο, ώστε να διασφαλίζεται ότι η ελληνική και η τουρκική αστική τάξη θα στοιχηθούν πίσω από τις ΗΠΑ και θα υπηρετήσουν τις βασικές στρατηγικές τους επιδιώξεις...
Είναι, λοιπόν, φανερό ότι η λεγόμενη «άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στις ΑΟΖ», που προβάλλεται από το σύνολο των αστικών πολιτικών δυνάμεων, αλλά και το ΚΚΕ, δεν έχει καμιά σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα, ούτε εναντιώνεται σε οποιαδήποτε αλλαγή συνόρων. Οι ΑΟΖ έχουν γίνει εργαλείο στα χέρια των ιμπεριαλιστών, ο καθρέφτης όπου αντανακλώνται οι μαξιμαλισμοί και οι σύγχρονοι μεγαλοϊδεατισμοί των αστικών τάξεων... Ο λαός μας δεν έχει κανέναν λόγο να υποτάξει την ανάγκη για ειρήνη και προκοπή στον τυχοδιωκτισμό και τις μωροφιλοδοξίες της αστικής τάξης της χώρας, που καθημερινά του κλέβει τον μόχθο και παράλληλα τον αντιμετωπίζει σαν αναλώσιμο υλικό πολέμου. Το δικό του συμφέρον βρίσκεται στην πάλη για την ειρήνη και στην καταδίκη κάθε προκλητικής ενέργειας που φέρνει πιο κοντά τον πόλεμο, στη συγκρότηση κοινού μετώπου ενάντια στον πόλεμο, τους ιμπεριαλιστές που αποτελούν την πηγή του και τις εξαρτημένες αστικές τάξεις που τον τροφοδοτούν με τους ανταγωνισμούς τους».