και των Δημοτικών Σχολείων. Μια χρονιά περίεργη, που ο χρόνος σταμάτησε στις αρχές Μαρτίου όταν η πανδημία του κορονοϊού επέβαλε το κλείσιμο των σχολικών μονάδων και όταν έφθασε η ώρα να ανοίξουν και πάλι, τίποτα δεν ήταν το ίδιο.
Μπορεί οι περισσότεροι από εμάς να συμπεριφερόμαστε μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων σαν ο κορονοϊός να μην πέρασε ποτέ από τη ζωή μας, για τους μαθητές όμως η κανονικότητα δεν ήρθε ποτέ. Επέστρεψαν στα σχολεία τους και δεν συναντήθηκαν με όλους τους συμμαθητές τους, αφού τα μέτρα επέβαλλαν μείωση των τμημάτων και μαθήματα εκ περιτροπής -τη μια εβδομάδα δύο μέρες μάθημα, την άλλη τρεις- στα θρανία κάθισαν μόνοι τους χωρίς τον διπλανό τους, στα διαλείμματα προαυλίζονται διαφορετικές ώρες και φυσικά το αντισηπτικό έγινε ακόμη πιο απαραίτητο και από την κασετίνα τους. Σαν να μην έφτανε όλο αυτό, ο κορονοϊός «χτύπησε» και τις γιορτές για τη λήξη της σχολικής χρονιάς.
Τα παιδιά σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης δεν έζησαν αυτό το καλοκαίρι τη χαρμολύπη του αποχαιρετισμού. Ειδικά για εκείνα που αλλάζουν εκπαιδευτική βαθμίδα ή τελειώνουν το σχολείο, το φετινό κλείσιμο δεν έχει γιορτές, δάκρυα και μπουγέλα.
Ο Covid-19 ήρθε φέτος να βάλει σε όλα εκείνα τα μικρά και μεγάλα τελετουργικά αποχαιρετισμού στο τέλος της σχολικής χρονιάς και όπου έγιναν ή θα γίνουν θα είναι περιορισμένης έκτασης. Η φωτογράφηση των μαθητών για το ετήσιο σχολικό ενθύμιο σε κάποιες περιπτώσεις δεν έγινε και σε κάποιες άλλες έγινε, αλλά με διαφορετικό τρόπο, προκειμένου να τηρηθούν τα μέτρα για την προστασία από τον κορονοϊό.
Τη Δευτέρα το μεσημέρι σε κεντρικό νηπιαγωγείο της Λάρισας πραγματοποιήθηκε η φωτογράφηση στην πλατεία έξω από το σχολείο.
Οι λιλιπούτειοι μαθητές δεν φωτογραφήθηκαν με τους συμμαθητές και τις δασκάλες τους, αλλά ο καθένας μόνος του.
Ο φωτογράφος θα επεξεργαστεί τα πορτρέτα ψηφιακά και θα μπορέσει με τη βοήθεια της τεχνολογίας να παραδώσει μια ομαδική φωτογραφία «Ενθύμιον Σχολικής Χρονιάς». Έστω και έτσι τα παιδιά θα μπορέσουν να κρατήσουν την ανάμνηση, αφού από του χρόνου θα είναι πια μαθητές Δημοτικού. Σε άλλο σχολείο της ευρύτερης περιοχής, έγινε μια ολιγόλεπτη γιορτή που περιελάμβανε ένα χορό αντικριστό, που δεν απαιτεί και κράτημα χεριών. Έτσι για το καλό.
Ο επίλογος της σχολικής χρονιάς είναι πάντα και σε όλες τις βαθμίδες σημαντικός. Όσο και ο πρόλογος. Φέτος όμως ο κορονοϊός είναι ο αποκλειστικά «υπεύθυνος» για το άδοξο τέλος της πιο δύσκολης και περίεργης σχολικής χρονιάς των τελευταίων ετών.
