από το τσιγάρο του στο έδαφος; Πώς μπορείς να σταματήσεις να κουνάς το δάχτυλο στα παιδιά που κάθονται στα πεζούλια στο Αρχαίο Θέατρο και εγκαταλείπουν τον χώρο χάλια και να τους «πείσεις» να αφήνουν τον χώρο πιο καθαρό απ’ ό,τι τον βρίσκουν; Πώς μπορείς να αλλάξεις το «έλα μωρέ, εγώ θα σώσω το περιβάλλον...»; Υπάρχει τρόπος; Υπάρχει κάποιο μαγικό κουτί που να χωράει μέσα όλη αυτήν την αλλαγή νοοτροπίας; Ναι, μόνο που δεν είναι μαγικό και χωράει ίσα ίσα μια πλαστική σακούλα και ένα γάντι. Ένα κουτάκι σαν αυτό που δημιούργησε η ομάδα «Make Use» και που περιέχει μια βιοδιασπώμενη σακούλα κι ένα βιοδιασπώμενο γάντι σε μια πρωτοβουλία καλής πρακτικής. Ένα μικρό και εύχρηστο κιτ συλλογής απορριμμάτων που διανέμεται δωρεάν, που ο καθένας μπορεί να το φέρει πάνω του, και που προχθές Παρασκευή έκανε την... επίσημη πρώτη. Μέλη της ομάδας «Make Use» συγκεντρώθηκαν στο ποτάμι, στο ύψος του Κηποθέατρου, καθάρισαν το μέρος από κάθε λογής σκουπίδια, ενώ στη συνέχεια στο καθαρό -πλέον- μέρος πραγματοποίησαν εργαστήριο Τάι-Τσι. «Σήμερα τσεκάρουμε στην πράξη αν αυτό το πράγμα που προτείνουμε στον κόσμο είναι πραγματοποιήσιμο κι αν θα έχει καλή επίδραση στο περιβάλλον.
Το περιβάλλον όχι με την αφηρημένη έννοια, αλλά ως δημόσιος χώρος, τον οποίο χρησιμοποιούμε και με τον οποίο με κάποιον τρόπο θα πρέπει να επανασυνδεθούμε» λέει στην «Ε» ο υπεύθυνος της ομάδας Ανδρέας Αλμπάνης. Εξηγώντας ποια ήταν η έμπνευση για τη δημιουργία αυτού του κιτ θα μας πει ότι «κυρίως έχει να κάνει με την εικόνα από τις πλατείες, όπως αυτή διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια της καραντίνας και οι φοβερές και ισοπεδωτικές επικρίσεις ότι όλοι οι νέοι βρομίζουν τον τόπο, ότι δεν υπάρχει ελπίδα κι ότι όπως έμαθαν στο σπίτι τους έτσι και πράττουν έξω από αυτό. Δεν νομίζω ότι τα σπίτια τους μόνο είναι υπεύθυνα γι’ αυτό το πράγμα. Αυτό που πρέπει να αλλάξουμε είναι πρώτιστα η κουλτούρα μας. Χρησιμοποιώ τον δημόσιο χώρο, αλλά είμαι υπεύθυνος και γι’ αυτόν. Για παράδειγμα, εγώ θέλω να ξαπλώσω κάτω από ένα δεντράκι και δεν μπορώ να το κάνω γιατί υπάρχουν πλαστικά καπάκια, γόπες και σκουπίδια. Είναι τρία λεπτά υπόθεση να τα μαζέψουμε και να αφήσουμε το μέρος καθαρό για κάποιον άλλο». Ουσιαστικά θέλετε να συνεισφέρετε στη δουλειά του Δήμου, ρωτάμε τον Ανδρέα Αλμπάνη, που θα μας πει «εμείς ούτε να συνεισφέρουμε στις υπηρεσίες του Δήμου θέλουμε ούτε να τις αντικαταστήσουμε. Το μόνο που θέλουμε είναι να αλλάξει η καθημερινή συμπεριφορά του συμπολίτη. Αν κάποιος μαζέψει γόπες τη μια μέρα, πόσο πιθανό είναι να τις πετάξει κάτω την επόμενη;».
Και πού μπορούμε να βρούμε αυτά τα κιτ τον ρωτάμε «Ηδη υπάρχουν σε ορισμένα καταστήματα εστίασης, ενώ οι καταστηματάρχες με μεγάλη χαρά δέχονται να μοιράζονται από τα μαγαζιά τους». Βλέποντας τη συμμετοχή των νέων παιδιών μπορούμε να είμαστε πιο αισιόδοξοι για το αύριο τον ρωτάμε, «υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Τόσα παιδιά που παρά το φορτωμένο πρόγραμμά τους επέλεξαν να έρθουν εδώ είναι κάτι που σε γεμίζει ελπίδα και αισιοδοξία».
Μην ρωτάς τι κάνει η Λάρισα για σένα, ρώτα τι κάνεις εσύ για τη Λάρισα, παραφράζοντας την Κενέντεια ρήση λοιπόν... Και η ομάδα «Make Use» βοηθάει να βάλουμε το «έλα μωρέ» και το «ωχ, αδερφέ» σε μια σακούλα απορριμμάτων και να τα διώξουμε μακριά από τη Λάρισα.
