Το πρόβλημα της έλλειψης ενός επαρκούς δικτύου προσχολικών δομών συνεχίζεται, καθώς και το ζήτημα της υποχρηματοδότησης των δήμων, ώστε να λειτουργήσουν τις ήδη υπάρχουσες δομές με την αναγκαία παιδαγωγική επάρκεια και σε συνθήκες ασφάλειας βρεφών και νηπίων, εντείνεται.
H απουσία κυβερνητικής παρέμβασης είναι εμφανής, όπως και η καθυστέρηση να μιλήσει συγκεκριμένα για τα ποσά χρηματοδότησης που θα διατεθούν φέτος για την κάλυψη αναγκών που στις δεδομένες συνθήκες διευρύνονται, τον αριθμό των θέσεων που θα καλύψει, την τύχη του απασχολούμενου προσωπικού με το πρόγραμμα «Εναρμόνισης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» που χρόνια τώρα βρίσκεται σε ομηρία και που η ύπαρξή του είναι το πλέον κρίσιμο μέγεθος για τη στοιχειώδη λειτουργία του συνόλου των παιδικών και βρεφικών σταθμών στους δήμους καθώς και των δομών ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ ΑμεΑ. Σε κάθε περίπτωση με δεδομένα τα διαχρονικά κενά και τις ελλείψεις που υπάρχουν σε όλους τους δήμους και οδηγούν σε αδιέξοδο τις οικογένειες, αλλά και τα νέα που επέφερε η πανδημία, το κράτος οφείλει να καλύψει όλες τις ανάγκες που υπάρχουν δημόσια και δωρεάν, για όλα τα παιδιά, με γενναία αύξηση της χρηματοδότησης, με μονιμοποίηση όλου του προσωπικού που εργάζεται στους παιδικούς σταθμούς, είτε μέσω προγράμματος, είτε με προσλήψεις από τον δήμο, προσλαμβάνοντας το επιπλέον μόνιμο προσωπικό που απαιτείται και με ταυτόχρονο σχέδιο ώστε να ανεγερθούν σύγχρονοι, ασφαλείς παιδικοί σταθμοί, και να εκσυγχρονιστούν με τις αναγκαίες παρεμβάσεις οι ήδη υπάρχοντες. Οφείλει επίσης να μεριμνήσει για ένα διευρυμένο δίκτυο απογευματινών δημιουργικών κέντρων, ενισχύοντας τα ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ σε υποδομές, μόνιμο προσωπικό, και μέσα ώστε να καλυφθούν όλες οι ανάγκες».