Κι αν για τον υγιή πληθυσμό αυτό μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικό, υπάρχει και μια κατηγορία ανθρώπων που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση. Πρόκειται για άτομα που είναι εθισμένα στον τζόγο. Γι΄ αυτό το ιδιαίτερο ζήτημα μιλάει στην «Ε» ο κ. Μανώλης Χαλεπούδης, που είναι ψυχολόγος (MSc Κοινωνικής Κλινικής Ψυχολογίας Εξαρτήσεων και Ψυχοκοινωνικών Προβλημάτων) και υπεύθυνος Προγράμματος Προαγωγής Αυτοβοήθειας Λάρισας. Αρχικά χαρακτηρίζει την περίοδο αυτοπεριορισμού στο σπίτι για όλους μας μια ανατροπή της συνηθισμένης καθημερινότητας και ιδιαίτερα ψυχοπιεστική συνθήκη. «Για κάποιους ανθρώπους με προβλήματα εξάρτησης μπορεί να είναι μια περίοδος ακόμη μεγαλύτερης μοναξιάς και απομόνωσης απ’ ό,τι συνήθως. Για τους ανθρώπους με σχέση εξάρτησης από τα τυχερά παιχνίδια είναι μια εξίσου δύσκολη συνθήκη, όπως και για τους υπόλοιπους».
Βέβαια αυτός που έχει μάθει να χρησιμοποιεί το παιχνίδι είτε ως διαδικασία αποσυμπίεσης είτε ως αντίδοτο στη ρουτίνα, σύμφωνα με τον κ. Χαλεπούδη, το να παίξει αυτές τις μέρες, μπορεί να φαντάζει ακόμη πιο δελεαστική επιλογή. Από την άλλη, οι μειωμένες δυνατότητες σε σχέση με τους τρόπους τζογαρίσματος εξαιτίας των κλειστών μαγαζιών, δεν καθιστούν τόσο εύκολη αυτή την επιλογή.
Με απόφαση της κυβέρνησης έκλεισαν από την πρώτη στιγμή τα καταστήματα ΠΡΟΠΟ και ΟΠΑΠ play, κάτι που οδηγεί όσους παίζουν στην εξεύρεση λύσεων όπως είναι αλλά παιχνίδια τυχερά στο ίντερνετ. Υπάρχουν κι εκείνοι ωστόσο που βρίσκουν επιτέλους την ευκαιρία να το μειώσουν ή και να το σταματήσουν. «Εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο και τις εναλλακτικές που έχει στη ζωή του στην παρούσα φάση» λέει ο κ. Χαλεπούδης και υπογραμμίζει πως κάποιοι θα μείνουν σε αναγκαστική αποχή, γιατί δεν είναι εξοικειωμένοι με τις εναπομείνασες διαδικτυακές επιλογές τζογαρίσματος. Άλλοι θα το δουν ως ευκαιρία για να κάνουν μια νέα αρχή και να σταματήσουν. Προσθέτει ότι κάποιοι θα στραφούν σε ό,τι υπάρχει διαθέσιμο ως επιλογή. Για παράδειγμα, στα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα που συνεχίζουν ή στα διαδικτυακά βιντεοπαιχνίδια (σ.σ. τα φρουτάκια). «Κάθε άνθρωπος πάντως που αντιμετωπίζει πρόβλημα εξάρτησης από τα τυχερά παιχνίδια, ακόμη και σε μια τόσο δύσκολη και περιοριστική συνθήκη, μπορεί να κάνει μια βασική επιλογή: να διαλέξει ανάμεσα στο να συνεχίζει να παίζει ή να απέχει».
Όλη αυτή η ανατροπή της κατάστασης όμως προκαλεί και αλλαγές στα οικονομικά των περισσοτέρων, καθώς από την ιστορία της καραντίνας μονάχα ζημιωμένοι θα βγούνε. Κάποιοι ενδεχομένως να προσπαθήσουν και να «ρεφάρουν» μέσα από τέτοιου είδους παιχνίδια. Πόσο μάλιστα όταν «βομβαρδίζονται» και από αντίστοιχες διαφημίσεις.
«Στην παρούσα συγκυρία κάποιοι πολίτες μπορεί να θελήσουν να διασκεδάσουν τον χρόνο τους και μέσα από τέτοιες ενασχολήσεις. Ιδίως όταν οι δελεαστικές διαφημίσεις τέτοιων παιχνιδιών από εταιρείες διαδικτυακού τζόγου έχουν αυξηθεί κατακόρυφα» εξηγεί ο κ. Χαλεπούδης. «Σήμερα βλέπουμε ακόμη και διαφημίσεις στοχευμένα για γυναίκες, που θέλουν να παίξουν σε online εφαρμογές τύπου καζίνο. Κατά τη γνώμη μου είναι τουλάχιστον προβληματικό σε τόσο δυσχερείς – ψυχολογικά και οικονομικά – συνθήκες για τους πολίτες, να προβάλλεται ως διέξοδος ψυχαγωγίας το τζογάρισμα. Παρ’ όλα αυτά ένας άνθρωπος που αυτήν την περίοδο θα δοκιμάσει τέτοιες εφαρμογές ή θα ασχοληθεί έστω και παραπάνω, δεν σημαίνει ότι θα εθιστεί και θα συνεχίσει το ίδιο και μετά από αυτήν την περίοδο» τονίζει και καταλήγει στο ότι «αυτοί που θα συνεχίσουν να τζογάρουν είναι αυτοί που στη ζωή τους θα βιώνουν και μετά ίδιες ή παρόμοιες συνθήκες «καραντίνας». Που θα συνεχίσουν να ζουν δηλαδή απομονωμένοι, με απουσία ουσιαστικών ανθρωπίνων σχέσεων, με την ίδια ρουτίνα και απουσία νοήματος».
Του Κώστα Γκιάστα
