Αυτό ζητούν με επιστολή τους χριστιανικά σωματεία της πόλης, με αφορμή το περιστατικό που συνέβη σε Ιερό Ναό της πρωτεύουσας και τον ιερέα «ο οποίος έξω από τη θύρα του Ναού κοινώνησε λίγα παιδιά και γονείς, φροντίζοντας να τηρούνται οι μεταξύ τους αποστάσεις. Αυτό ήταν αρκετό για να κινητοποιηθούν επιδεικτικά ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, να ζητηθεί ειδικά εισαγγελική παρέμβαση και να σχηματιστεί δικογραφία».
Αναλυτικότερα η ανακοίνωση των Σωματείων: Γ.Ε.Χ.Α. (Γονέων Ένωσις «η Χριστιανική Αγωγή») Λάρισας, Ενωμένη Ρωμηοσύνη, Ένωση Θεολόγων Λάρισας, Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύλλογος «Άγιος Δαμιανός», Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύλλογος «Πορεία Αγάπης», Σύλλογος Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής «Ο Απόστολος Βαρνάβας», Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Ο Μέγας Βασίλειος» Λάρισας, Σύλλογος Πολυτέκνων Λαρίσης και Περιχώρων, Φιλανθρωπικό Σωματείο «Ιωάννης ο Χρυσόστομος», Χριστιανική Εστία Λάρισας «Ο Απόστολος Παύλος».
Αναρωτιόμαστε, ποιο ακριβώς ήταν το έγκλημα; Το ότι συνέβη για μερικά λεπτά να βρεθούν λιγοστοί άνθρωποι σε κοντινή μεταξύ τους απόσταση σε υπαίθριο χώρο; Έλαβε χώρα τίποτε από εκείνα που απαγορεύει η σχετική ΚΥΑ (ΦΕΚ Β΄ 1178/6-4-20); Εάν ο συγκεκριμένος ιερέας αντί για Θεία Κοινωνία έδινε στα παιδάκια από ένα γλύκισμα, θα κινητοποιούνταν όλος αυτός ο μηχανισμός δίωξης; Ποιο είναι τελικά το ποινικώς κολάσιμο στην όλη υπόθεση; Η Θεία Κοινωνία; Ας μη διαστρεβλώνεται η πραγματικότητα από επίσημα χείλη με αναφορές σε «εξαιρέσεις που παραβιάζουν τους νόμους του Ελληνικού Κράτους», όταν όχι νόμος δεν παραβιάστηκε αλλά ούτε το γράμμα μιας ΚΥΑ. Να τηρούμε τους νόμους, να σεβόμαστε όμως πρώτα τον θεμελιώδη Νόμο, το Σύνταγμα, από το οποίο οι νόμοι και οι εξουσίες αντλούν το κύρος και την ισχύ τους. Δεν είναι άραγε παραβίαση του Συντάγματος η ωμή επέμβαση και ακύρωση της από 16/03/2020 απόφασης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου ως προς τη λειτουργία των ιερών ναών, τη στιγμή που το άρθρο 3 (παρ. 1) του Συντάγματος προβλέπει την «τήρηση των διατάξεων του Πατριαρχικού Τόμου της κθ’ (29) Iουνίου 1850», όπου ορίζεται ότι η Ιερά Σύνοδος διοικεί «τὰ τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τοὺς θείους καὶ ἱεροὺς κανόνας ἐλευθέρως καὶ ἀκωλύτως ἀπὸ πάσης κοσμικῆς ἐπεμβάσεως»; Δεν είναι παραβίαση του Συντάγματος το κλείσιμο των ναών με τρεις διαδοχικές ΚΥΑ, τη στιγμή που ο συνταγματικός νομοθέτης ρητά αποφαίνεται ότι «τα σχετικά με τη λατρεία τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων» (άρθ. 13 παρ.2); Δεν είναι παραβίαση του Συντάγματος η καταπάτηση της θεμελιώδους αρχής της αναλογικότητας (άρθρο 25, παρ. 1) με την επιβολή δυσανάλογων επαχθών μέτρων για τη (μη) λειτουργία των ιερών ναών, αφ' ης στιγμής μπορούσαν να ληφθούν άλλα μέτρα, πολύ λιγότερο περιοριστικά της θρησκευτικής ελευθερίας και εξίσου αποτελεσματικά ως προς την προστασία της δημόσιας υγείας; Εμείς ένα έχουμε να πούμε, ιδίως σήμερα, Μεγάλη Πέμπτη, που εορτάζουμε την παράδοση του Μυστηρίου στην Εκκλησία μας κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου: Η Θεία Κοινωνία είναι ο ίδιος ο Κύριος και Θεός μας. Το Φως, η Αλήθεια και η Ζωή. Αυτός που αψευδώς διακήρυξε: «ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς» (Ιω. 6, 53).
