Στην αναφορά του ο κ. Κόκκαλης παίρνει ως αφορμή "περιστατικό, το οποίο έλαβε χώρα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας, όπου κρατούμενος των φυλακών Λάρισας, που μεταφέρθηκε εκεί ως ύποπτο κρούσμα, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στον θάλαμο αρνητικής πίεσης όπου βρισκόταν, άρχισε να χτυπά σπάζοντας την πόρτα από τον ενδιάμεσο προθάλαμο προκαλώντας ζημιά. Το περιστατικό αυτό προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, αναστάτωση στο νοσοκομείο, κινητοποιώντας τόσο τις δυνάμεις της αστυνομίας όσο και το προσωπικό του νοσοκομείου. Το περιστατικό αυτό όμως, αναδεικνύει την έλλειψη νομοθέτησης διά υπουργικής απόφασης των κανόνων λειτουργίας των σωφρονιστικών καταστημάτων κατά την περίοδο της πανδημίας, την έλλειψη σαφούς σχεδιασμού και συγκριμένων αποτελεσματικών μέτρων για την αποτροπή μετάδοσης και διάδοσης του κορονοϊού εντός των φυλακών, τόσο για τους κρατουμένους όσο και για το σωφρονιστικό προσωπικό.
Το πρώτο θέμα αφορά στη μεταφορά των κρατουμένων. Στην προκειμένη περίπτωση, σύμφωνα με τις πληροφορίες από το Σωματείο Υπαλλήλων Εξωτερικών Φρουρών Λάρισας, η μεταφορά του κρατουμένου προς το νοσοκομείο, έγινε όχι με ασθενοφόρο, όπως προβλέπουν οι οδηγίες του ΕΟΔΥ, αλλά με την κλούβα συνοδεία των υπαλλήλων της εξωτερικής φρουράς. Είναι περιττό να σας αναλύσω τον κίνδυνο διάδοσης του ιού και τη θέση σε καραντίνα πλήθους υπαλλήλων και των οικογενειών τους, λόγω της μεταφοράς με την κλούβα, γεγονός που απετράπη εξαιτίας του τυχαίου γεγονότος, ότι ο εν λόγω κρατούμενος βρέθηκε αρνητικός στον κορονοϊό. Δεδομένης της αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων, άρα δεδομένης της μη ανάγκης μεταφοράς των κρατουμένων σε δικαστήρια, θα πρέπει να θεσμοθετηθεί άμεσα η καθολική απαγόρευση μεταφοράς των κρατουμένων καθ’ όλη της διάρκεια της πανδημία με τα οχήματα των φυλακών, με τα οποία γίνεται η συνήθης μεταγωγή τους.
Το δεύτερο ζήτημα, που αναδεικνύεται από το περιστατικό αυτό, αφορά στο γενικότερο ζήτημα του τρόπου διαπίστωσης και εξέτασης των κρατουμένων στα σωφρονιστικά καταστήματα, που εμφανίζουν συμπτώματα. Ο πληθυσμός των φυλακών, μολονότι είναι σε συμφόρηση, εντούτοις, επιτρέπει τον έλεγχο και την πραγματοποίηση του τεστ εντός των καταστημάτων κράτησης, γεγονός που θα επιφέρει απόλυτη γνώση του ελεγχόμενου πληθυσμού των φυλακών, ενώ η γνώση θα οδηγήσει στην ορθή χωροθέτηση και στη λήψη συγκεκριμένων (ad hoc) και κατάλληλων για κάθε σωφρονιστικό κατάστημα μέτρων.
Συμπερασματικά, τα μέτρα που αφορούν στην αποσυμφόρηση των φυλακών με την αποφυλάκιση μέρους κρατουμένων για «ελαφρά» αδικήματα, ή τα μέτρα που αφορούν στη δημιουργία ειδικών χώρων απομόνωσης και στα 35 καταστήματα κράτησης της χώρας, για την περίθαλψη κρατουμένων που τυχόν θα προσβληθούν από τον κορονοϊό, καθώς και για τους νεοεισερχόμενους, που μπαίνουν σε υποχρεωτική καραντίνα 14 ημερών, αποτελούν μέτρα σε αχαρτογράφητα νερά, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας.
Αντιθέτως, η καθολική ανίχνευση του ιού στους κρατουμένους, σε συνδυασμό με την καθολική απαγόρευση μεταφοράς τους με την κλούβα, αποτελούν δραστικά μέτρα, που θα προστατεύσουν και τους ίδιους τους κρατουμένους και το σωφρονιστικό προσωπικό. Διότι, εντός των φυλακών, εάν διαπιστωθεί ένα κρούσμα, ακόμη κι αν εκ των υστέρων απομονωθεί, ο πολλαπλασιασμός θα έχει επέλθει με βεβαιότητα».
