Ξέρουμε τι σημαίνει περιορισμός. Τον σεβόμαστε γιατί τον έχουμε ζήσει εντονότερα. Τώρα για μας αυτήν η όλη κατάσταση δεν είναι ξένη και ούτε περίεργη. Γενικά τα άτομα με αναπηρία είναι συνηθισμένα στα δύσκολα».
Ο κ. Στέφανος Πάικος είναι πρόεδρος της Περιφερειακής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία. Μιας ομοσπονδίας, στην οποία ανήκουν 20 σωματεία απ’ όλη τη Θεσσαλία και επομένως χιλιάδες άτομα με διαφορετικά είδη αναπηριών. Γνωρίζει πολύ καλά από προβλήματα και αναποδιές και κατανοεί τις δύσκολες καταστάσεις. Γι’ αυτό και εξηγεί στην «Ε» πως ως αναπηρικό κίνημα σέβονται απόλυτα την επιθυμία της κυβέρνησης και των αρχών, αλλά ζητάει και από τα αρμόδια υπουργεία να σεβαστούν κι αυτοί με τη σειρά τους τα αιτήματά τους. Γιατί πολύ απλά είναι ανάγκη να υλοποιηθούν.
«Μένουμε στο σπίτι μας για να προφυλάξουμε τους εαυτούς μας και εν συνεχεία τους γύρω μας, συγγενείς, φίλους και συμπολίτες. Κάνουμε τα πάντα από τον υπολογιστή μας, κάτι που έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μάθει να αυτοεξυπηρετούμαστε και να ελισσόμαστε ανάμεσα στα εμπόδια που βρίσκουμε. Βγαίνουμε μόνο όταν χρειάζεται να κάνουμε τα απαραίτητα ψώνια σε σούπερ μάρκετ, φαρμακεία ή για μια βόλτα» εξηγεί και προσθέτει πως τα άτομα με αναπηρία έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν πολλών ειδών δυσκολίες στην καθημερινότητά τους.
Υπογραμμίζει πως ως Διοικητικό Συμβούλιο της Περιφερειακής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία Θεσσαλίας έχουν ως στόχο σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο να καταθέτουν προτάσεις στα αρμόδια υπουργεία για να βελτιώσουν όσο μπορούν τη ζωή των ατόμων με αναπηρία.
«Για παράδειγμα έχουμε μιλήσει στο υπουργείο για να λάβει μέτρα που θα βοηθήσουν τα άτομα που εργάζονται και αναγκαστικά έρχονται σε επαφή με κόσμο» και εξηγεί συγκεκριμένα τι εννοεί.
Ιδιαίτερη αναφορά κάνει στα άτομα που έχουν μειωμένη όραση και στους τυφλούς. «Εκεί χρειάζεται μεγάλη προσοχή γιατί τα άτομα με μειωμένη ή καθόλου όραση έχουν ως μάτια τους τα χέρια τους κυρίως. Η αφή παίζει σημαντικό ρόλο άρα έρχονται σε επαφή με αντικείμενα για ό,τι εργασία χρειάζεται να κάνουν».
Αναφέρεται επίσης σε ομάδες καρκινοπαθών, νεφροπαθών, σε άτομα με μεσογειακή αναιμία. «Όλα αυτά τα άτομα πρέπει να σταματήσουν φυσικά να εργάζονται και φυσικά θα πρέπει να συνεχίσουν να πληρώνονται διότι όλα αυτά τα άτομα είναι πολύ πιο ευαίσθητα από τους υπόλοιπους και χρειάζονται φροντίδα» υπογραμμίζει.
Εν συνεχεία λέει πως πρέπει να γίνει ξεκάθαρο από την Πολιτεία και ειδικά από το Υπουργείο Υγείας ποιες είναι οι ευπαθείς ομάδες, κάτι που μέχρι τώρα, όπως υποστηρίζει, δεν έχει γίνει.
Επίσης θίγει και το ζήτημα των ατόμων που φιλοξενούνται σε ιδρύματα, αλλά και σε κέντρα κοινωνικής πρόνοιας. «Χρειάζεται να ληφθούν μέτρα για όλους αυτούς. Πρέπει όλοι οι περιθαλπόμενοι να είναι ασφαλείς».
Ο κ. Πάικος εν κατακλείδι απευθύνει έκκληση για το θέμα των ατόμων που έχουν ανάγκη μετάγγισης αίματος: «Παρατηρούμε τις τελευταίες ημέρες πως υπάρχει μια ιδιαίτερη ευαισθησία για αιμοδοσία. Σε κάθε πόλη καταγράφονται δράσεις, αλλά δεν πρέπει να εφησυχάσουμε σε καμία περίπτωση. Κάνω έκκληση προς όλο το αναγνωστικό κοινό της εφημερίδας σας να προστρέξουν να προσφέρουν αίμα» καταλήγει.
Του Κώστα Γκιάστα
