Τα χελιδόνια, από παλιά οι άνθρωποι τα έχουν συνδυάσει με τον ερχομό της άνοιξης και με αυτό το κριτήριο και μόνο μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητό γιατί τα συγκεκριμένα πουλιά είναι ιδιαιτέρως αγαπητά.
Ξεκίνησαν το μακρύ τους ταξίδι σε σμήνη, διανύοντας χιλιάδες χιλιόμετρα από την Αφρική, και κάνοντας τις πρώτες εμφανίσεις τους στον ελλαδικό χώρο, μέχρι ότου, έρθει ξανά το φθινόπωρο για να πάρουν πάλι τον δρόμο της επιστροφής προς τον νότο.
Πολλά είναι τα τραγούδια και τα ποιήματα, που έχουν καταγραφεί προσδίδοντας τεράστια αξία στην εθνική λαογραφία και ιστορία του τόπου. Ένα από τα πιο γνωστά είναι ένα δημοτικό, που είναι και το τραγούδι των ξενιτεμένων, όπως και τα χελιδόνια και οι στίχοι τους λένε τα εξής: Ωρ' μαύρα μου χελιδόνια, χελιδόνια, αχ (ν)από την Αραπιά, κι άσπρα, μου περιστέρια, περιστέρια, αχ (ν)από τη Μοσκοβιά. Ωρ' (ν)αυτού ψηλά που πάτε, λέει που πάτε, αχ για χαμηλώσατε, ωρ' να πάρω μια φτερούγα, μια φτερούγα, αχ να πάρω ένα φτερό....
Γ. ΓΚΑΝΤΕΛΟΣ
