Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή. Στη νεκρή ζώνη, από την τουρκική πλευρά των συνόρων, οι πρόσφυγες είναι εγκλωβισμένοι ανάμεσα στους τυχοδιωκτισμούς του καθεστώτος Ερντογάν και την ακροδεξιά – κατασταλτική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η πολιτική αυτή εντείνει τους κινδύνους να υπάρξουν νεκροί από τη δράση των δυνάμεων καταστολής και το παρακράτος.
Αυτή η κατάσταση έρχεται σε συνέχεια των σκηνών άγριας και ωμής αστυνομικής βίας στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου – έκφραση της επιβολής του δόγματος «νόμος και τάξη» και κυβερνητικού αυταρχισμού από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας. Η κυβέρνηση μετέτρεψε σε πεδίο μάχης τη Χίο και τη Λέσβο στέλνοντας εκατοντάδες ΜΑΤ να χτυπήσουν χωρίς έλεος όποιον αντιστέκεται στους σχεδιασμούς για τη δημιουργία κλειστών κέντρων κράτησης προσφύγων και μεταναστών.
Πέρα από το σκηνικό συγκρούσεων και πραγματικών μαχών των κατοίκων ενάντια στις δυνάμεις καταστολής που είχαν φτάσει στα νησιά σαν στρατός κατοχής, η μεγάλη εικόνα είναι άλλη: Αυτή των στρατοπέδων συγκέντρωσης που ήδη από το 2016 ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να δημιουργήσει στα 5 νησιά του Αιγαίου, προκειμένου να εφαρμόσει απαρέγκλιτα την απάνθρωπη Κοινή Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας και να «διαχειριστεί» το κλείσιμο των βόρειων συνόρων και της βαλκανικής οδού προς την υπόλοιπη Ευρώπη.
Η αντιμετώπιση των προσφύγων ως ζήτημα ασφάλειας και δημόσιας τάξης και υγείας επενδύεται με μια βαθιά ρατσιστική εκφορά δημόσιου λόγου από κυβερνητικά στελέχη και συνοδεύεται από μια εκστρατεία παραπληροφόρησης από τα ΜΜΕ, διασποράς fake news και συνωμοσιολογίας (π.χ., περί φορέων κορονοϊού, περί χορήγησης επιδομάτων, εξισλαμισμού της χώρας κλπ) που ξυπνάνε τα πιο ξενοφοβικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας.
Εν τέλει, οι πολιτικές της ΝΔ φαίνεται να πατάνε πάνω στα σχέδια για την επικείμενη αλλαγή του Κοινού Συστήματος Ασύλου της ΕΕ και του Συμφώνου για τη Μετανάστευση που στην ουσία θα αποτυπώσουν και σε νομικό επίπεδο τη λογική της Ευρώπης-Φρούριο, της εξωτερίκευσης των συνόρων και των διμερών συμφωνιών για μαζικές απελάσεις.
Για τον λόγο αυτό, πλέον είναι ξεκάθαρο ότι εχθρός δεν είναι οι πρόσφυγες και μετανάστες που εγκαταλείπουν τις χώρες τους εξαιτίας του πολέμου, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, της κλιματικής καταστροφής και της τεράστιας φτώχειας».