Πρόκειται για ένα σχέδιο νόμου που έχει ως στόχο την αποφυγή των «εμφραγμάτων» στα κέντρα των πόλεων από διαδηλώσεις με μικρή συμμετοχή, αλλά και τη «θωράκιση» των πόλεων απέναντι σε τυχόν έκτροπα που προκαλούν ομάδες που παρεισφρέουν σε διαδηλώσεις.
Το νομοσχέδιο αναμένεται να κατατεθεί το αμέσως επόμενο διάστημα προς ψήφιση στη Βουλή και προβλέπει ότι οι πορείες που έχουν περιορισμένους σε αριθμό διαδηλωτές θα πραγματοποιούνται σε μέρος του οδοστρώματος ή θα ακολουθούν εναλλακτική διαδρομή.
Επίσης, θα καθορίζεται «οργανωτής» της διαδήλωσης, ο οποίος θα έχει και αστικές ευθύνες για τυχόν ζημιές, καθιερώνεται ο θεσμός του αστυνομικού διαμεσολαβητή, ενώ το νομοσχέδιο προβλέπει ως ιδιώνυμο αδίκημα τη συμμετοχή σε διαδήλωση που έχει απαγορευτεί νομίμως από την Αστυνομία, αλλά και την «παρεμπόδιση διεξαγωγής συνάθροισης με τέλεση βιαιοπραγιών και την παρείσφρηση ατόμων σε αυτήν με σκοπό να αλλοιώσουν με βιαιοπραγίες τον ειρηνικό χαρακτήρα της».
«ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ»
Μιλώντας στην «Ε» ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας Γιάννης Σκόκας τονίζει πως είναι άμεση ανάγκη οι εργαζόμενοι να οργανώσουν την αντίδρασή τους, ώστε το υπό κατάθεση νομοσχέδιο να μείνει στα χαρτιά.
«Είναι χρέος όλων μας, κάθε σωματείου, κάθε εργαζόμενου να μην επιτρέψουμε μια τέτοια μεθόδευση», επισημαίνει χαρακτηριστικά, για να τονίσει πως οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να ματαιώσουν κάθε σκέψη και κάθε προσπάθεια που έχει στόχο να τους «βάλει φίμωτρο και τους αγώνες τους σε γυάλα».
Ο ίδιος επισημαίνει πως το σ/ν που φέρνει η κυβέρνηση για τον περιορισμό και ουσιαστικά την απαγόρευση των διαδηλώσεων είναι ακόμα ένα βήμα καταστολής σε βάρος του εργατικού και λαϊκού κινήματος. «Με συνεχή νέα μέτρα την τελευταία περίοδο χτυπιέται το δικαίωμα στην απεργία, μπαίνουν νέα εμπόδια στη συλλογική λειτουργία των Σωματείων, δοκιμάζονται νέα μέσα για την καταστολή (π.χ. πλαστικές σφαίρες κ.ά.). Δημιουργείται έτσι ένα ασφυκτικό πλαίσιο ώστε να προχωρά η αντιλαϊκή επίθεση χωρίς κανένα εμπόδιο. Είναι η υλοποίηση στην πράξη του δόγματος «νόμος και τάξη» με στόχο να μπει το συνδικαλιστικό κίνημα στον γύψο».
«Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ»
«Η κυβέρνηση, θα επισημάνει ο Γιάννης Σκόκας, με διάφορα επιχειρήματα προσπαθεί να νομιμοποιήσει όλα αυτά κάνοντας λόγο «για λίγους που δημιουργούν πρόβλημα στους πολλούς» και άλλα πολλά.
«Τα μικρομάγαζα, όμως, στο κέντρο των μεγάλων αστικών κέντρων δεν κλείνουν από τις διαδηλώσεις, αλλά από τον άνισο και αδυσώπητο ανταγωνισμό με τους πολυεθνικούς ομίλους και την πολιτική των κυβερνήσεων που τους υπηρετεί. Η ζωή μας διαλύεται από τη διαρκή μείωση στους μισθούς, τα μεροκάματα, το εισόδημα, τη γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας, την έλλειψη μόνιμης και σταθερής δουλειάς και την άγρια φοροληστεία».
«Είναι γελασμένοι, συνεχίζει, αν νομίζουν πως θα βάλουν στα δικά τους καλούπια το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Την ίδια στιγμή που αφήνουν εντελώς αχαλίνωτη τη δράση και την τρομοκρατία της μεγαλοεργοδοσίας στους χώρους δουλειάς, χτυπώντας και καταργώντας κατακτήσεις που προστατεύουν τους εργαζόμενους από αυτήν».
Για να καταλήξει: «Η κυβέρνηση ματαιοπονεί αν νομίζει πως θα τα καταφέρει, ενώ συνθλίβεται η ζωή και η αξιοπρέπειά μας. Οι εργαζόμενοι δεν θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια, δεν πρόκειται να σκύψουμε το κεφάλι και να συμβιβαστούμε με αυτήν τη βαρβαρότητα», καταλήγει ο ίδιος, ενώ καλεί τον κόσμο της εργασίας να «οργανώσει άμεσα την αντίδρασή του, ώστε το νομοσχέδιο να μείνει τα χαρτιά. «Είναι χρέος όλων μας, κάθε σωματείου, κάθε εργαζόμενου να μην επιτρέψουμε μια τέτοια μεθόδευση».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΡΟΥ
