Και κλαίγονται αναγκασμένοι να ζήσουν στην άθλια οικονομική κατάσταση στην οποία οδηγήθηκαν, φανταστείτε, ακριβώς από τις επιλογές εκείνων που προηγουμένως ... ψήφισαν!
ΘΑ αδικούσε το δίκαιο, αν έλεγε κανείς πως, δεν είναι περίπου έτσι τα πράγματα. Ανεξάρτητα του τι πιστεύει και σε ποιον ο καθένας μας, η αλήθεια μιλά με τα γεγονότα. Και πραγματικό γεγονός είναι πως όλα αυτά τα χρόνια από τη μεταπολίτευση και μετά, τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κυβέρνησαν και ως εκ τούτου χρεώνονται τη φτωχοποίηση της χώρας και των πολιτών της, με εξαίρεση ενός μέρους των ευθυνών, να ανήκει στη σύντομη παρένθεση μιας αριστεράς, που δεν ήταν ακριβώς αριστερά, αλλά κάτι που έμοιαζε με αριστερά, περισσότερο αριστεροδέξια στις πράξεις!
ΦΤΑΣΑΜΕ λοιπόν οι Έλληνες σε σημείο να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε τι έφταιξε και οδηγηθήκαμε στην καταστροφή, χάνοντας δέκα χρόνια από τη ζωή μας και ετοιμαζόμαστε, όπως πάντα, στις επόμενες εκλογές να επιβραβεύσουμε τους υπαίτιους. Ή τουλάχιστον εκείνους που δεν μπόρεσαν να μας σώσουν από τα δεινά του δανεισμού και να μας επαναφέρουν στον δρόμο της ανάπτυξης...
ΓΙΑ παράδειγμα, η υπόθεση τελευταία του θέματος του σπουδαίου έργου της εκτροπής του Αχελώου (για τη Θεσσαλία και την εθνική αγροτική οικονομία) ως παράδειγμα, αποτυπώνει επακριβώς την ανάλογη πορεία της χώρας όλα αυτά τα χρόνια... Από τη δεκαετία του '80 έχω παρακολουθήσει αμέτρητα συνέδρια και ημερίδες για την περιβόητη εκτροπή του άνω ρου του Αχελώου, επισκεπτόμενος δε πριν χρόνια τα έργα του φράγματος Μεσοχώρας και τις σήραγγες εκτροπής, είδα αμέτρητα φορτηγά να αδειάζουν τόνους... ευρωπαϊκού χρήματος, σε ένα «πάρτι οικονομικής ευημερίας» εθνικό και ευρωπαϊκό, μέσα από μια αίσθηση έκδηλης λαϊκής αισιοδοξίας για το ξεδίψασμα του θεσσαλικού κάμπου και τη σωτηρία από την απειλούμενη ερημοποίησή του...
ΥΣΤΕΡΑ ήρθαν τα ...πιράνχας που καταβρόχθισαν την ανάπτυξη! Νέοι βουλευτές, άπειροι, άλλοι υπουργοί, (οικο)λογούντες και μη, το είδαν αλλιώς το πράγμα και εδώ και 35 χρόνια τώρα, δεν κύλισε ούτε σταγόνα νερό στο αυλάκι της ανάπτυξης... Τα χρήματα σπαταλήθηκαν, το έργο έμεινε πίσω, όπως και η χώρα, οι σχεδιασμοί στα συρτάρια και τα ευρωπαϊκά κονδύλια στα σεντούκια των τραπεζιτών.
Τέσσερις κυβερνήσεις που εναλλάχθηκαν στην εξουσία... εξέτρεψαν (!) τον Αχελώο, (έτσι όπως έκαναν και τη χώρα) ισάριθμες φορές! Ώσπου να επέλθει το τέλος. Αφού, το μεγαλόπνοο αυτό εθνικό έργο, από τα χείλη του Ανδρέα Παπανδρέου που το εξήγγειλε, έφτασε να εξαρτάται η εξέλιξή του, να βαλτώσει, από διάφορους... Βαρεμένους τοπικιστές και άλλους σύγχρονους ευκαιριακούς πολιτικούς. Κρίμα...
Από τον Χρήστο Τσαντήλα
