Ἀγαπητοί μου,
«Καί νέον ἔτος ἀριθμεῖ ἡ τοῦ Χριστοῦ Περιτομή καί ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱεράρχου Βασιλείου» (Παραδοσιακά Κάλαντα).
Στην ἀνατολή τοῦ νέου ἔτους ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει δύο ὁρόσημα, τά ὁποῖα με τό δικό τους μοναδικό τρόπο, δίνουν ἕναν ξεχωριστό τόνο καί μήνυμα στην ἡμέρα.
Το πρῶτο εἶναι ἡ Περιτομή τοῦ Κυρίου και Θεοῦ και Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Δεσποτική ἑορτή, ἡ ὁποία ἔχει ὡς σκοπό να ἀναδείξει την ἐκούσια συμμόρφωση τοῦ Χριστοῦ στό Μωσαϊκό Νόμο ἄν και δέν χρειαζόταν. Ὁ Κύριος ὑπομένει Περιτομή κατά τό τυπικό τῆς Ἑβραϊκῆς θρησκείας, κυρίως για να ὑπογραμμίσει ὅτι σαρκώθηκε πραγματικά κι ὄχι φαινομενικά, γι’ αὐτό καί «ὑπομένει σαρκός τήνΠεριτομήν». Χρειαζόταν να περιταμεῖ; Ὄχι, γι’ αὐτό καί συμμορφούμενος προς τόν Νόμο τον καταργεῖ, δείχνοντας ὅτι πολλές φορές ἡ τήρηση τοῦ Νόμου σημασιοδοτεῖ και την ὑπέρβασή του καθώς τον ἀναδεικνύει περιττό. Ὁ Χριστός περιτέμνεται για να ἀποδείξει ὅτι «μετέχει τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως» καί συνάμα για νά καταδείξει ὅτι ἡ πρακτική αὐτή δέν προσθέτει τίποτε στην ὑπόθεση τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Πλέον ἄλλο εἶναι τό σύμβολο τῆς Καινῆς Διαθήκης πού συνάπτει ὁ Θεός με τό λαό Του, το ἴδιο το Σῶμα και το Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Κάνει ὅμως, καί κάτι ἄλλο. Συμμορφώνεται στήν παράδοση τοῦ Ἰσραήλ, για να ἀποδειχθεῖ ἀκόμη βαρύτερη καί περισσότερο ἀπαράδεκτη ἡ ἀπόρριψή Του ἀπό τό λαό πού ὑποτίθεται Τον ἀνέμενε.
Τό δεύτερο εἶναι ἡ Ἑορτή τῆς μνήμης τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου, Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας, Οὐρανοφάντορος τοῦ Μεγάλου! Δέν συνηθίζεται στην Ὀρθοδοξία σε ἡμέρα πού ἑορτάζεται δεσποτική ἑορτή νά συνεορτάζεται Ἅγιος. Εἶναι πρωτοφανές αὐτό πού συμβαίνει σήμερα, νά συμπίπτουν ἠ Ἑορτή τοῦ Δεσπότη Χριστοῦ καί ἡ Ἑορτή τοῦε ὐλογημένου Πλάσματός του, τοῦ Μεγάλου Ἁγίου! Γιατί συμβαίνει αὐτό; Γιατί ὁ Βασίλειος εἶναι Μέγας! Γιατί κατέκτησε τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τόσο βαθειά καί πλατειά ὥστε ἡ Θεολογία του να εἶναι ἡ ἐκτενέστερη ἑρμηνεία τῆς ἀποκεκαλυμένης Ἀλήθειας, ὅπως μᾶς τήν γνώρισε το ἀψευδές στόμα τοῦ Χριστοῦ. Ὄχι μόνον ὁ βίος του, ἀλλά και τά συγγράμματά του καί ἡ θεολογική παρακαταθήκη τοῦ Ἁγίου, τον καθιστοῦν μοναδικό στην Ὀρθοδοξία, γι’ αὐτό και ἄξιο τοῦ προσδιορισμοῦ «Μέγας»! Εἶναι ὁ Θεολόγος πού μᾶς ἀποκαλύπτει τή Χάρη πολύ ἐκτενέστερα καί πολύ πιό κατανοητά ἀπό τόν καθένα. Γι’ αὐτό και δέν μετατίθεται ἠ μνήμη του! Γιατί ἑρμηνεύει τή Χάρη στόν κόσμο σχεδόν ἰσάξια με Ἐκεῖνον πού την ἀποκαλύπτει!
Ὁ συνεορτασμός τῆς Δεσποτικῆς Ἑορτῆς τῆς Περιτομῆς και τοῦ Μεγάλου Ἱεράρχου συμβολίζουν με τόν πλέον εὔγλωττο τρόπο τή συνεργασία Θεοῦ και ἀνθρώπου για τή σωτηρία τοῦ κόσμου. Αὐτό και εἶναι ἡ πρόκληση ὄχι μόνο για τήν καινούργια χρονιά, ἀλλά για τήν κάθε χρονιά. Να συνεργαστοῦμε με τό Θεό, ὥστε ὅλα νά γίνουν καλά και ἅγια, εὐλογημένα και ὠφέλιμα.
Καλή και εὐλογημένη χρονιά!
Μέ πατρικές εὐχές.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†Ὁ Λαρίσης και Τυρνάβου Ἱερώνυμος
