Παλεύει με τον Χαλ Χόγκαν και τον Γουόριορ, κυνηγάει τα Τζι Άι Τζο, ταξιδεύει με πειρατικά καράβια των playmobile, μα σαν βρει ένα σπάνιο μικρό πόνι φεύγει ιππαστί και με κέρδος.
Η συλλογή παλιών παιχνιδιών δεν είναι σε καμία περίπτωση παιχνίδι. Είναι ένα πάθος που μερικοί άνθρωποι παγκοσμίως το εξέλιξαν σε επάγγελμα. Ένας εξ αυτών και ο 37χρονος Λαρισαίος που μετά από σειρά ετών διαδικτυακής ενασχόλησης αποφάσισε να αποκτήσει μια φυσική έδρα. Ένα κατάστημα στο κέντρο της πόλης. Τον συναντάμε την ώρα που τοποθετεί μια ολοκαίνουρια σειρά από παιχνίδια.
«Όταν λέμε ολοκαίνουρια είναι από το 1976» διευκρινίζει και μας βάζει στο κλίμα του μαγαζιού. Ο ίδιος ξεκινά να δραστηριοποιείται στον χώρο των διαδικτυακών πωλήσεων με παρότρυνση του αδερφού του Κώστα και γρήγορα εντοπίζει μεγάλο ενδιαφέρον για τα παλιά παιχνίδια. Έχει μια προσωπική συλλογή την οποία και κάνει πλουσιότερη ταξιδεύοντας ανά την Ελλάδα. «Γύριζα σε πόλεις και μάζευα παιχνίδια που έβρισκα είτε από γνωστούς και φίλους, είτε από αποθήκες καταστημάτων». Παιχνίδια που κάποιοι δεν θέλουν εκείνος τα αγοράζει σε μια λογική τιμή και μετά τα ρίχνει στη διαδικτυακή αγορά. 
«Είδα πως ζητούσαν πολλά στην Αμερική» εξηγώντας πως αυτό συμβαίνει, καθώς στις ΗΠΑ οι μεγάλες εταιρείες όπως Hasbro και Mattel έβγαζαν στην Ευρώπη τα ίδια παιχνίδια με διαφορετικές καρτέλες. «Έτσι ο Αμερικάνος ψάχνει την καρτέλα της Ευρώπης για τη συλλογή του» και μας δείχνει ένα «μικρό μου πόνυ» που το έβγαζε και η Ελ Γκρέκο ενώ πάνω είχε και το σήμα της Hasbro, πράγμα σπάνιο και για τον κόσμο των συλλεκτών μεγάλης αξίας. 
«Παίρνω μια κούκλα με 10 ευρώ, όμως σε συγκεκριμένη αγορά του διαδικτύου την πουλάω 90» και θυμάται την πιο καλή συμφωνία που έκανε για έναν δεινόσαυρο «Τους έβγαζε για τρία χρόνια και ανακάλυψα πως ήταν από τους τελευταίους. Του 1989». Τον αγοράζει λοιπόν 20 ευρώ και τον πουλάει στη Γερμανία για 1.500! Πηγαίνει στα χέρια ενός ιδιοκτήτη αντίστοιχου καταστήματος που στη συνέχεια θα τον πουλήσει ακόμα πιο ακριβά. Χρηματιστήριο με λίγα λόγια...
Εύλογα όμως αναρωτιόμαστε γιατί να ανοίξει ένα κατάστημα κάποιος που δουλεύει μια χαρά στο διαδίκτυο. Την απάντηση ομολογουμένως δεν την περιμένουμε «Εγώ δεν άνοιξα εδώ μόνο για να πουλάω. Άνοιξα και για να αγοράζω» εξηγεί «Θέλω να γνωρίζουν οι Λαρισαίοι πως εδώ μπορούν να φέρουν τα παλιά παιχνίδια που έχουν στις αποθήκες, στα πατάρια, στα υπόγεια, χρησιμοποιημένα ή όχι και εγώ θα τα ανταλλάξω με κάποια άλλα παιχνίδια ή θα τα αγοράσω με χρήματα αρκεί να έχουν συλλεκτικό ενδιαφέρον».
Άνοιξε εδώ και έναν μήνα και ήδη αρκετοί είναι οι πελάτες που φεύγουν από εκεί με την έκφραση «τι μας θύμισες τώρα». Δε σου τυχαίνει κάθε μέρα να βλέπεις στη βόλτα σου περιοδικά, κούκλες, Xman, Τζι Άι Τζο, Υπερατού, Τρανσφόρμερς, Πάουερ Ρέιντζερς και επιτραπέζια όπως τις φιδομαχίες που διαφήμιζε ο Βουτσάς.
Μπορεί να ακούγεται εύκολο όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι. Ο Μάκης Τσοπουρίδης (που ονόμασε το μαγαζί του «Vintage and Modern Toys») ασχολείται πολλές ώρες για να αγοράσει, κι άλλες τόσες ψάχνοντας για να πουλήσει. Αφιέρωσε πολλά χρόνια για να τα μαζέψει και επενδύει για να παραμείνει σε αυτό το χρηματιστήριο.
Αποχωρώντας από το κατάστημα και περπατώντας επί της Ασκληπιού, δικαίως μας ξεφεύγει η έκφραση «Τι μας θύμισε τώρα…».
Του Κώστα Γκιάστα
Φωτ.: Βασίλης Ντάμπλης
