Κι αν στο μπροστινό μέρος, με την ύπαρξη του Διαχρονικού Μουσείου και του καταπράσινου Άλσους, ο λόφος είναι πηγή πολιτισμού και δροσιάς, λίγα μέτρα μετά την κορυφή το σκηνικό αλλάζει άρδην. Βουνά από κλαδιά δημιουργήθηκαν λόγω μη χρησιμοποίησης ενός μηχανήματος που ονομάζεται κλαδοθρυμματιστής αλλά και μπάζα όλων των ειδών βρέθηκαν εκεί λόγω… έλλειψης παιδείας. Στον Δήμο Λάρισας σε πρώτη φάση προσπαθούν να βρουν λύση στο ζήτημα της έλλειψης χειριστή κλαδοθρυμματιστή αλλά σε δεύτερο χρόνο έχουν ως στόχο να παρουσιάσουν μια ολοκληρωμένη διαχείριση των κομμένων κλαδιών που σύμφωνα με τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Πρασίνου κ. Ζαούτσο είναι πολλά σε όγκο. Την ίδια ώρα όταν όλη η Ελλάδα αντιμετωπίζει προβλήματα με φωτιές είναι παράλογο να δημιουργούνται συνθήκες κινδύνου με ξερά κλαδιά λίγα μέτρα από μια ανάσα δροσιάς και οξυγόνου, που έχει ανάγκη η περιοχή.
Πιο αναλυτικά:
Στο θέμα των κλαδιών υπάρχει ένα ζήτημα με τη λειτουργία κλαδοθρυμματιστή. Έμεινε στην αδράνεια για αρκετούς μήνες, καθώς υπήρχε μια τεχνική βλάβη που επιδιορθώθηκε πριν από λίγο διάστημα. Ωστόσο, αν και μπορεί να δουλέψει, πλέον δεν υπάρχει ο άνθρωπος που μπορεί να το κάνει αφού υπάρχει έλλειψη χειριστή. Αυτό το διάστημα ο αρμόδιος αντιδήμαρχος προσπαθεί να βρει τη φόρμουλα για να μπορεί να δουλέψει κάποιος χειριστής.
Με το συγκεκριμένο μηχάνημα τα κλαδιά θρυμματίζονται και στη συνέχεια διασκορπίζονται στο έδαφος του άλσους. Όλο αυτό το διάστημα, ωστόσο, που δεν λειτουργούσε ο κλαδοθρυμματιστής γινόταν ο ενταφιασμός των κλαδιών για λόγους πυρασφάλειας. Κάποιες φορές υπήρχε και συνεργασία της Αντιδημαρχίας με κάποιες ιδιωτικές επιχειρήσεις που έπαιρναν τα κλαδιά, όμως δεν δόθηκε συνέχεια.
«Είμαστε στη φάση που θέλουμε να βρούμε κάποιον χειριστή για να μπορέσει να δουλέψει το μηχάνημα» εξηγεί στην «Ε» ο αρμόδιος αντιδήμαρχος κ. Ζαούτσος και προσθέτει πως «το πλάνο μας είναι να προχωρήσουμε όμως σε μια ολοκληρωμένη λύση κομποστοποίησης. Αυτό το πρότζεκτ απαιτεί μεγάλη οργάνωση, χρήμα και χρόνο».
Το ζήτημα με τα κλαδιά ενέχει και κινδύνους τέτοια εποχή, καθώς είναι ξερά και μαζεμένα σαν μικρά βουνά. Αυτό αποτελεί μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για πυρομανείς για να βγάλουν το πάθος τους, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τέτοια περιστατικά συμβαίνουν και από μια σειρά ατυχών γεγονότων.
*Το θέμα της ρίψης μπαζών σχετίζεται με την κουλτούρα των πολιτών. Από τη στιγμή που στο άλσος μπορεί να μπει ο καθένας με το αυτοκίνητό του, αφού υπάρχει και το Διαχρονικό Μουσείο, παρατηρούνται συχνά φαινόμενα ασυνειδησίας. Πολίτες με φορτωμένα τα ΙΧ τους από αδρανή και άχρηστα υλικά πηγαίνουν σε διάφορα σημεία του λόφου και όταν δεν τους βλέπουν τα πετούν όπου βρουν, χωρίς να τους ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Μάρτυρες αυτού του φαινομένου είναι διάφοροι συμπολίτες που πηγαίνουν στο Μεζούρλο για τρέξουν και να περπατήσουν.
«Ας γίνουν οι πολίτες τα μάτια μας και τα αυτιά μας» προτρέπει ο αντιδήμαρχος Πρασίνου κ. Ζαούτσος «Εάν βλέπουν τέτοια περιστατικά ας ειδοποιούν άμεσα τον Δήμο για να μπορούν να αντιμετωπιστούν».
Αξίζει να τονίσουμε πως στο ξεκίνημα της προηγούμενης θητείας η ίδια δημοτική αρχή είχε εκφράσει τη βούληση να εντάξει το άλσος έκτασης περίπου 400 στρεμμάτων στη ζωή της πόλης και στην καθημερινότητα των Λαρισαίων. Στόχος της δημοτικής αρχής ήταν να εξετάσει όλες τις δυνατότητες για ήπιες παρεμβάσεις στην περιοχή, δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων, διαδρομών για ποδήλατο κ.ά., ώστε ο χώρος να αποκτήσει ζωή, όπως είχε ανακοινωθεί σχετικά. Από τότε ως και σήμερα που γράφονται τούτες οι γραμμές δεν έχουμε δει κάτι τέτοιο…
Του Κώστα Γκιάστα
Φωτ.: Βασίλης Ντάμπλης
