Το μήνυμα αυτό είναι σαφές: το Προεδρικό Διάταγμα 81/2019 προβλέπει τη μεταφορά της αρμοδιότητας των φυλακών από το Υπουργείο Δικαιοσύνης στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Μια κίνηση που δείχνει ότι στην αντίληψη της νέας κυβέρνησης ο σωφρονισμός συνδέεται άμεσα με την καταστολή και όχι με την προοπτική της επανένταξης, τον θεσμό των αδειών, τα εναλλακτικά μέτρα κράτησης, την εκπαίδευση και την ψυχοκοινωνική στήριξη των κρατουμένων.
Πρόκειται για απόφαση που είναι αντίθετη με βασικές αρχές του κράτους δικαίου, το οποίο διαχωρίζει την πάταξη του εγκλήματος από την εκτέλεση της ποινής, καθώς και με τις πάγιες συστάσεις των ευρωπαϊκών οργάνων, σύμφωνα με τις οποίες οι φυλακές πρέπει να υπάγονται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Την ίδια στιγμή, η κατάργηση του αυτοτελούς Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και η υπαγωγή του στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη στέλνει ένα ακόμα μήνυμα για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση το προσφυγικό και το μεταναστευτικό. Άραγε, θέλει να μας πει ότι οι μετανάστες και πρόσφυγες αποτελούν κίνδυνο, απειλή ή, εν πάση περιπτώσει, ζήτημα που υπάγεται στη δημόσια ασφάλεια; Επανέρχεται άραγε η εποχή όπου για το άσυλο και την υποδοχή αποφάσιζε η ελληνική αστυνομία, με μεγάλο έλλειμμα στις διαδικασίες και πολλαπλές καταδίκες της χώρας από τα ευρωπαϊκά και διεθνή όργανα; Για τη ζωή, την καθημερινότητα και την ένταξη αυτών των ανθρώπων θα αποφασίζει δηλαδή η αστυνομία;».
«Η νέα κυβέρνηση σπεύδει να στείλει το μήνυμά της σε πεδία κρίσιμα, όπως ο σωφρονισμός, το προσφυγικό/μεταναστευτικό, η ενημέρωση και η ισότητα. Πρόκειται για θεσμικά βήματα προς τα πίσω, εν ονόματι της «ασφάλειας» που μόνο ανησυχία προξενούν. Θα δώσουμε όλοι και όλες, πολίτες και συλλογικότητες, φορείς και οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στους τομείς, το δικό μας μήνυμα – στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση».
