Η Κατερίνα Κόνιαρη – Πασχοπούλου (με καταγωγή από την Κρανέα Ελασσόνας) διατηρούσε φαρμακείο στην Ελασσόνα.
Εξαιρετική επιστήμων και άνθρωπος, μειλίχια, διακριτική και αθόρυβη, ευγενής, χαμογελαστή, άτομο με ευαισθησίες, συμπονετική και δοτική προς τον συνάνθρωπο, πάντα έτοιμη στην καθημερινή βιοπάλη, μια ακόμη αγωνίστρια της ζωής.
Τα σοβαρά προβλήματα της υγείας της, τα τελευταία χρόνια, τα υπέμενε στωικά και αθόρυβα με τους δικούς της ανθρώπους, με αξιοπρέπεια, ψυχραιμία και καρτερικότητα.
Αφήνει πίσω τον σύζυγό της Γιώργο (πρ. δήμαρχο Ελασσόνας), τους γιους τους Βαγγέλη (στέλεχος εταιρείας επίπλων) με την οικογένειά του και Κώστα (φαρμακοποιό – νεοεκλεγέντα δημοτικό σύμβουλο), ενώ ευτύχησε να δει και 2 εγγόνια.
Η κηδεία της έγινε χθες στη 1 το μεσημέρι στον ιερό ναό Εισοδίων της Θεοτόκου («Βαρόσι») Ελασσόνας, όπου στην εξόδιο ακολουθία συλλειτούργησαν ο αρχιερατικός επίτροπος της Ι. Μητρόπολης Ελασσώνος – πρωτοπρεσβύτερος π. Δημήτριος Παπαγεωργίου, ο π. Ευάγγελος Γκανάτσιος, ιερείς της περιοχής και ο διάκονος π. Γαβριήλ.
Εκατοντάδες άτομα είπαν το τελευταίο «αντίο» στην εκλιπούσα και συλλυπήθηκαν τον πρ. δήμαρχο Ελασσόνας Γιώργο Πασχόπουλο και τους γιους του για την απώλεια της αγαπημένης τους συζύγου και μητέρας.
Εκ μέρους της οικογένειας των φαρμακοποιών, την αποχαιρέτισε ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λάρισας Αθαν. Κουτσούκης τονίζοντας, ανάμεσα στα άλλα: «Είναι μια θλιβερή μέρα για την κοινωνία της Ελασσόνας και για την κοινωνία των φαρμακοποιών. Χάσαμε μια εξαιρετική συνάδελφο, έναν εξαιρετικό άνθρωπο. Απώλεια ιδιαίτερα μεγάλη για την οικογένειά της, απώλεια μεγάλη για την κοινωνία, γιατί όταν φεύγει ένας άξιος άνθρωπος αφήνει πάντα ένα σημαντικό κενό που δύσκολα θα μπορέσουμε εμείς οι υπόλοιποι να αναπληρώσουμε. Κατερίνα, καλό σου ταξίδι».
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Προμηθευτικού Συνεταιρισμού Φαρμακοποιών Λάρισας (ΠΡΟ.ΣΥ.Φ.ΛΑ.) Δημ. Μιχαήλ επισήμανε με νόημα: «Η ζωή είναι μια παρατεταμένη απώλεια όλων όσων αγαπάμε, γράφει ο Βίκτωρ Ουγκώ. Και η απώλεια της φίλης μας, της Κατερίνας μας, που όλοι αγαπούσαμε, αποτελεί μια παρατεταμένη απώλεια και προκαλεί ένα δυσαναπλήρωτο κενό, όχι μόνο στον Συνεταιρισμό μας, αλλά κυρίως στις καρδιές μας. Σε όλες τις στιγμές και κυρίως στις δύσκολες η Κατερίνα ήταν ακλόνητη εκεί στο μετερίζι του αέναου αγώνα μας για τον ΠΡΟΣΥΦΛΑ. Λένε ότι οι αναμνήσεις είναι ο μοναδικός παράδεισος απ΄ όπου δεν μπορεί κανείς να μας διώξει. Και οι αναμνήσεις από τη θετική αύρα, το χαμόγελο, την ψυχική δύναμη, την αγωνιστικότητα της φίλης μας Κατερίνας θα αποτελούν τον επίγειο παράδεισο της σκέψης μας…».
ΕΛΑΣΣΟΝΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Γιάννη Μουκίδη
