Δήμοι Λαρισαίων, Ελασσόνας, Τυρνάβου, Φαρσάλων και Αγιάς. Οι νικητές του πρώτου γύρου, πηγαίνουν με τον «αέρα» του προπορευόμενου. Κι όσο μεγαλύτερος είναι αυτός ο «αέρας», δηλαδή η διαφορά με τον δεύτερο, τόσο μεγαλύτερη σιγουριά μπορεί να αισθάνονται. Όχι όμως και απόλυτη βεβαιότητα. Οι δεύτεροι ελπίζουν στη μεγάλη ανατροπή…
Ο β΄ γύρος δεν είναι όμως όπως το …δεύτερο ημίχρονο ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Ακόμη 45 λεπτά αγώνα δηλαδή, συν τις όποιες καθυστερήσεις…
Είναι απλά …άλλες εκλογές. Με την έννοια ότι το όποιο αποτέλεσμα του πρώτου γύρου μηδενίζει και οι δύο «μονομάχοι» εκκινούν από ισότιμη και μηδενική βάση. Χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι ξεκινούν και από το «μηδέν». Πλεονεκτήματα, μειονεκτήματα και –κυρίως- αστάθμητοι παράγοντες παίζουν ρόλο, άλλες φορές λιγότερο, άλλες περισσότερο.
Καταρχήν τα πλεονεκτήματα: Με πρώτο και σημαντικότερο το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου, το οποίο δίνει ένα ψυχολογικό αβαντάζ σε εκείνον που ήρθε πρώτος. Το οποίο είναι μεγαλύτερο όταν είναι μεγάλη η διαφορά. Αν και έχει αποδειχθεί ότι οι μεγάλες διαφορές συχνά αποτελούν «παγίδα». Καθώς οδηγούν σε εφησυχασμό, όχι μόνο στους υποψηφίους αλλά και στους ψηφοφόρους τους, οι οποίοι θεωρούν ότι η τελική επικράτηση και εκλογή τους είναι σίγουρη και χωρίς την ψήφο τους. Κι όταν πολλοί σκέφτονται και πράττουν έτσι, τότε … Ενώ στο αντίπαλο στρατόπεδο, του οποίου τα ποσοστά υπολείπονται, ακριβώς επειδή υπάρχει κίνητρο, αυτό λειτουργεί συσπειρωτικά. Όχι πάντα βεβαίως…
Στα μειονεκτήματα, μπορεί να σταθμίσει κανείς, αν το γενικότερο πολιτικό κλίμα ευνοεί τον «άλφα» ή τον «βήτα» υποψήφιο, σε σχέση με την πολιτική και κομματική του προέλευση και καταγωγή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι αναφορές της κ. Ρένας Καραλαριώτου σε «ρεύμα πολιτικής αλλαγής που σαρώνει τη χώρα».
«ΚΛΕΙΔΙ» Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
Ανάλογης ή και σπουδαιότερης βαρύτητας είναι οι αστάθμητοι παράγοντες. Με πρώτο και καλύτερο τη συμμετοχή. Το πόσος κόσμος θα βρεθεί στις κάλπες την Κυριακή, είναι το «κλειδί» της αναμέτρησης. Είναι φυσικό και αναμενόμενο, το ποσοστό αυτό να υπολείπεται εκείνου της πρώτης Κυριακής. Στις εκλογές του 2014 για τον Δήμο Λαρισαίων, μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής υπήρξε μια «διαρροή» 2.750 ψηφοφόρων. Αριθμός όχι μεγάλος, αφού αντιπροσώπευε μόλις το 2,5% του εκλογικού σώματος. Εδώ πρέπει να συνεκτιμηθεί και το γεγονός ότι στον δεύτερο γύρο, εκτός της αποχής αυξήθηκε και η ψήφος των άκυρων και λευκών κατά 4%.
Το ερώτημα επομένως που τίθεται είναι αν η αποχή θα παραμείνει στα ίδια χαμηλά επίπεδα ή θα αυξηθεί.
Η εντύπωση είναι ότι μάλλον θα συμβεί το δεύτερο. Το πόσο είναι που ανησυχεί τους «μονομάχους». Και θα αυξηθεί για τους εξής δύο λόγους:
- Η αναμέτρηση της Κυριακής γίνεται σε μοναχική κάλπη. Στον β' γύρο των εκλογών του 2014 δεν ψηφίζαμε μόνο για δήμαρχο αλλά και για περιφερειάρχη Θεσσαλίας, καθώς η εκλογή δεν είχε κριθεί την πρώτη Κυριακή. Ταυτόχρονα δε, στις επαναληπτικές εκλογές της δεύτερης Κυριακής είχαν οριστεί και οι ευρωεκλογές του 2014. Επομένως υπήρχαν δύο σημαντικοί παράγοντες που «τραβούσαν» ψηφοφόρους (και) στη δημοτική κάλπη.
- Ο δεύτερος έχει να κάνει με το γεγονός ότι τώρα έχουν εκλεγεί οι δημοτικοί σύμβουλοι από την πρώτη Κυριακή, οπότε μετριάζεται η έννοια του προσωπικού αγώνα, καθώς δεν υπάρχει η σταυροθηρία των υποψηφίων. Το 2014 όμως, καθώς ίσχυε πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα, η επικράτηση του ενός ή του έτερου δημάρχου, θα συμπαρέσυρε μεγάλο αριθμό υποψηφίων εντός ή εκτός δημοτικών εδράνων. Για παράδειγμα στον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών στον Δήμο Λαρισαίων, Ρένα Καραλαριώτου και Απόστολος Καλογιάννης είχαν εκλέξει από 6 δημοτικούς συμβούλους. Με τη νίκη του Απ. Καλογιάννη στα δημοτικά έδρανα κάθισαν άλλοι 23, ενώ σε εκείνα της κ. Καραλαριώτου προστέθηκε ακόμη ένας. Ως εκ τούτου υπήρχε ιδιαίτερο και ξεχωριστό ενδιαφέρον τουλάχιστον μεταξύ μιας 50άδας περίπου υποψηφίων των δύο συνδυασμών να κερδηθεί ο Δήμος από την παράταξή τους. Κάτι που δεν ισχύει σήμερα, με την έννοια ότι η σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου με την απλή αναλογική είναι δεδομένη. Μόνο μία έδρα κρίνεται (ανά συνδυασμό): Η 21η του Απ. Καλογιάννη και η 20ή της Ρένας Καραλαριώτου, την οποία θα καταλάβουν οι επικεφαλής τους, αντί κάποιου υποψήφιου δημοτικού συμβούλου …εφόσον δεν εκλεγούν δήμαρχοι!
Σε όλα αυτά θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η γενικότερη ατμόσφαιρα που δημιουργεί η προκήρυξη των εθνικών εκλογών και η, εξαιτίας αυτού του λόγου, ενεργότερη ή μη ανάμειξη των κομματικών μηχανισμών. Η οποία αλλού είναι ευπρόσδεκτη, αλλού όμως ανεπιθύμητη. Κι αλλού εφικτή και αποτελεσματική, αλλού ανέφικτη και αδύναμη…
Δ. Χατζ.
