Η δράση του άνδρα έγινε γνωστή μέσα από μια άλλη υπόθεση που σχετιζόταν με δανεικά και… αγύριστα. Θύμα ήταν μια 40χρονη που έψαχνε ένα καλύτερο μέλλον τόσο για την ίδια όσο και για το μικρό παιδί της. Η μητέρα γνώρισε τον άνδρα και αναπτύχθηκε μια σχέση (όχι ερωτική, όπως διευκρίνισε η ίδια στο δικαστήριο) ανάμεσά τους. Εκείνος άρχισε να της εκμυστηρεύεται διάφορα προσωπικά προβλήματα που αντιμετώπιζε ή για επαγγελματικά όνειρα που είχε. Της μιλούσε για «έτοιμες δουλειές στο Βέλγιο», για «οφειλές σε τρίτα πρόσωπα», για «απειλές που δεχόταν», για τον «κίνδυνο που αντιμετώπιζε να οδηγηθεί στη φυλακή» και άλλα τέτοια. Εκείνη ψάχνοντας μια ευκαιρία τον πίστεψε. «Ήμουν ευκολόπιστη» κατέθεσε, «αυτό πληρώνω μια ζωή». Άρχισε λοιπόν να του δίνει διάφορα ποσά που είχε μαζέψει με σκληρή δουλειά 10 ωρών την ημέρα επί σειρά ετών, αλλά πάντα πιστεύοντας πως θα τα πάρει πίσω. Όσο περνούσε ο καιρός δεν έβλεπε τίποτα από τις 20.000 ευρώ περίπου.
Τον κατηγόρησε για απάτη, όμως όπως εν τέλει αποδείχθηκε στο δικαστήριο ήταν δανεικά και τελικά έμειναν αγύριστα. «Είναι αστική διαφορά» διευκρίνισε στην πρότασή του ο εισαγγελέας της έδρας, οδηγώντας το δικαστήριο σε αθωωτική κρίση.
Κατά τη διάρκεια αυτών των «παζαριών» ανάμεσα στις δύο πλευρές για επιστροφή μερικών χρημάτων, ο άνδρας πείστηκε να δώσει κάποια ημέρα ένα πολύ μικρό χρηματικό ποσό. Συγκεκριμένα της έδωσε ένα χαρτονόμισμα των 50 ευρώ και πήρε ρέστα 30. Λίγο αργότερα η γυναίκα κατάλαβε πως το χαρτονόμισμα ήταν πλαστό. Αμέσως πήγε στην αστυνομία και ξεκίνησε έρευνα. Ο άνδρας συνελήφθη και μέσα στο αυτοκίνητο βρέθηκαν άλλα 7 χαρτονομίσματα πλαστά.
Αν και κρίθηκε αθώος για την πράξη της απάτης, κρίθηκε ένοχος και χωρίς ελαφρυντικά για την πράξη των παραχαραγμένων νομισμάτων. Καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 10 ετών, με το δικαστήριο ωστόσο να δίνει αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση, που σημαίνει πως θα είναι ελεύθερος ως και την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων.
Κ.ΓΚΙΑΣΤΑΣ
