Το θέμα της εκδήλωσης αφορούσε τόσο το «πώς οδηγηθήκαμε» σε αυτήν τη συμφωνία όσο και για την «επομένη ημέρα» από την υπογραφή της. Ο κ. Καλεντερίδης είπε χαρακτηριστικά πως τέτοιου είδους συμφωνία υπάρχει «μόνο μετά από πόλεμο που χάνεις» ενώ για το αν ανατρέπεται ή ακυρώνεται ανέφερε πως γίνεται «μόνο εάν υπάρχει κυβέρνηση που εκφράζει τον κυρίαρχο λαό».
Πιο αναλυτικά: Στην αρχή υπογράμμισε πως βρέθηκε στη Λάρισα για να μιλήσει διότι πληροφορήθηκε πως πρόκειται για μια ακομμάτιστη πρωτοβουλία. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας τόνισε πως παρουσιάζει «αντικειμενικά στοιχεία» χωρίς προκαταλήψεις εναντίον οποιουδήποτε στην Ελλάδα, στο εξωτερικό, είτε προσώπων, κομμάτων και χωρών «για να δούμε πώς φτάσαμε στις Πρέσπες».
Ξεκίνησε από την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχίας και το συνέδριο του Βερολίνου, ενώ εξήγησε την αλληλουχία λαθών που έγιναν από διάφορες κυβερνήσεις σε διάφορες περιόδους σε σχέση με το ζήτημα. Μίλησε για την εμπλοκή των ξένων δυνάμεων «πότε του Ρωσικού, πότε του Γερμανικού και πότε του Αμερικανικού στο Σκοπιανό».
Ο κ. Καλεντερίδης είπε πως «Η Συμφωνία των Πρεσπών αναγνωρίζει γεωγραφική Μακεδονία εκτός ελληνικής επικράτειας, μακεδονική γλώσσα και μακεδονική εθνική ταυτότητα» ενώ χαρακτήρισε το «Μακεδονικό» ως ένα «περίπλοκο γεωπολιτικό ζήτημα που έχει τις ρίζες του στην παρουσία των Βουλγάρων στην περιοχή της κεντρικής Βαλκανικής και στην επικράτηση της βουλγαρικής γλώσσας σε αρκετές περιοχές της ιστορικής Μακεδονίας. Η εμφάνισή του παρατηρείται στα μέσα του 19ου αιώνα και το ζήτημα μορφοποιείται τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα. Από τη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα εμπλέκεται στο Μακεδονικό Ζήτημα η Δεύτερη (Σοσιαλιστική) και αμέσως μετά η Τρίτη Διεθνής. Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή του, εκτός από τις Μεγάλες Δυνάμεις, έπαιξαν η Εκκλησία και τα Πατριαρχεία».
Ακόμη έκανε εκτενή αναφορά στον ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς που αναπτύχθηκαν στη Βαλκανική, στον Μακεδονικό Αγώνα 1904–1908, στην επίσημη θέση των ΗΠΑ και σε όσα ακολούθησαν της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας.
«Πιστεύω πως η συμφωνία είναι καταστροφική για την Ελλάδα. Δεν θα την ονόμαζα συμφωνία. Θα την ονόμαζα πράξη συνθηκολόγησης. Ότι δηλαδή μόνο μετά από μια ήττα, μετά από έναν πόλεμο που έχασες θα υποχρεωνόσουν να υπογράψεις μια τέτοια συμφωνία» είπε χαρακτηριστικά, ενώ για το αν μπορεί να ανατραπεί τόνισε πως «Όταν οι δύο χώρες, τα δύο μέρη δηλαδή ή το ένα από αυτά δεν θέλει τη συμφωνία. Όταν η συντριπτική πλειοψηφία από το ένα μέρος δεν την θέλει, αυτή η συμφωνία δεν μπορεί να σταθεί. Εάν υπάρχει κυβέρνηση που εκφράζει τον κυρίαρχο λαό τότε νομίζω πως θα βρεθούν και οι τρόποι για να ανατραπεί ή και να ακυρωθεί αυτή η συμφωνία» κατέληξε ο κ. Καλεντερίδης.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΑΣΤΑΣ
