Του Κ. Γκιάστα
Μπορεί να μην φοράνε χορταρένιες φούστες και λουλουδένια κολιέ όμως κινούνται όπως δίδαξαν οι Χαβανέζοι. Αν και... καμπίσιοι τα πάνε άψογα πάνω στη σανίδα καθώς κωπηλατούν όρθιοι και ταυτόχρονα μαγνητίζουν τα βλέμματα. Όχι, δεν μεταφέρουν εμπορεύματα όπως το έκαναν οι ιθαγενείς των νησιών του Ειρηνικού πριν πολλά χρόνια αλλά το κάνουν για χόμπι. Είναι το SUP δηλαδή Stand Up Paddling που σημαίνει όρθια κωπηλασία και οι Λαρισαίοι το έχουν μάθει για τα καλά.
Στον περιοχή του Πλαταμώνα ειδικά τα τελευταία χρόνια ολοένα και αυξάνει ο αριθμός των ανθρώπων που το επιλέγουν. Εκεί συναντάμε και τον Λαρισαίο Γιάννη Βασβατέκη ο οποίος πριν από 4 χρόνια πρωτοκατέβασε τη σανίδα του στην παραλία. «Με κοιτούσαν σαν εξωγήινο τότε όμως σιγά – σιγά ο κόσμος το έμαθε και δεν είναι λίγοι αυτοί που θέλουν να δοκιμάσουν» λέει και θυμάται πώς ξεκίνησε ο ίδιος «πριν 4 χρόνια λόγω ενός τραυματισμού στο γόνατο, ο ορθοπαιδικός μου συνέστησε να σταματήσω κάθε αθλητική δραστηριότητα στην άμμο μέχρι να δυναμώσουν σταδιακά οι μύες των ποδιών μου» έψαξε όμως και βρήκε πως «στην Αμερική ειδικοί προτείνουν το SUP ακόμα και ως μέθοδο αποκατάστασης μετά από χειρουργικές επεμβάσεις στα γόνατα». Το δοκίμασε και είδε μεγάλη αλλαγή «πλέον το SUP έχει πάρει τη μορφή του αθλήματος με την οποία το γνωρίζουμε σήμερα. Να κινείσαι δηλαδή μέσα στο νερό, όρθιος πάνω σε μια σανίδα, με τη βοήθεια ενός κουπιού. Θεωρείται διεθνώς το πιο ανερχόμενο θαλάσσιο σπορ των τελευταίων ετών».
Και επειδή ζούμε στην εποχή της κοινωνικής δικτύωσης δεν λείπει και η μίμηση, «το μισό Hollywood έχει φωτογραφηθεί να κάνει SUP». Αυτό από μόνο του λέει πολλά.
Όμως είναι δυνατόν σε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής αμφιβολίας να υπάρχει χρόνος και περισσότερο χρήμα για τέτοιου είδους πολυτέλειες; Ρωτάμε τον Γιάννη Βασβατέκη για να μας πει: «Οι τιμές των σανίδων ξεκινάνε από τα 600 ευρώ ενώ άλλα 100 κάνει το κουπί. Μπορεί να φαίνεται ακριβό τα οφέλη του όμως είναι τεράστια. Για όλους εμάς που το έχουμε αγαπήσει πέρα από τη σωματική άσκηση είναι η καθημερινή μας ψυχοθεραπεία» και συνεχίζει με τα οφέλη :«Έχει υπολογισθεί ότι γυμνάζει το 90% των μυών του σώματός μας, ενώ σε 1 ώρα με κανονικό ρυθμό «καίμε» κατά μέσο όρο 500 με 600 θερμίδες! Και επειδή δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις, μετά από 3-4 μαθήματα έχεις μάθει τα βασικά και μπορείς πλέον να το εξασκήσεις και μόνος σου, χωρίς δάσκαλο».
Για τα παράλια στα οποία κανείς μπορεί να δοκιμάσει αναφέρει: «Έχουμε μαζί με κάποιους φίλους στο beach bar «Oh-Bo» κάποιες έξτρα σανίδες όπου μπορεί ο καθένας να δοκιμάσει. Όσο για την κατηγορία SUP-surf χρειάζονται ιδιαίτερες συνθήκες και στον νομό μας ακόμα εξερευνούμε τα μέρη όπου μπορείς κάποιος να «καβαλήσει» ένα αξιοπρεπές κύμα. Μέχρι στιγμής έχουμε ανακαλύψει ένα σημείο στους αμμόλοφους των Νέων Πόρων και άλλα 1-2 σημεία στα Μεσάγγαλα και την Κουτσουπιά».
Μετά από τόσα χρόνια έχει να θυμηθεί πολλά πάνω στη σανίδα. Όπως ένα ηλιοβασίλεμα όπου για περίπου μισή ώρα τον ακολουθούσε στα 6-7 μέτρα ένα δελφίνι. Ή τη χαρά ενός παιδιού με σύνδρομο Down όταν το έβαλε στη σανίδα για να έρθει μια βόλτα μαζί του. Ή την ηρεμία που ένιωθε μια κυρία που έπασχε από κατάθλιψη, όμως στέκεται ειδικά σε ένα περιστατικό: «Ήταν το ευχαριστώ μιας κοπέλας η οποία λόγω ενός προβλήματος υγείας είχε να ασχοληθεί με τον αθλητισμό για περίπου 2 χρόνια. Επέμενα να δοκιμάσει, και ενώ αρχικά φοβήθηκε μήπως δεν αντεπεξέλθει λόγω σωματικής αδυναμίας, τα κατάφερε και ενθουσιάστηκε! Όταν τελειώσαμε με αγκάλιασε και μου είπε: «Δεν ξέρω πώς να σ’ ευχαριστήσω, δεν φανταζόμουν ότι θα τα καταφέρω γιατί πριν λίγο καιρό ολοκλήρωσα τις θεραπείες για τον καρκίνο». Ήταν μια έντονα φορτισμένη στιγμή... Δεν υπάρχει θεωρώ καλύτερο πράγμα από το να δίνεις χαρά στους γύρω σου. Και εμένα στο SUP μου έχει συμβεί αρκετές φορές αυτό. Στην παρούσα φάση προσπαθούμε να φέρουμε παιδιά με ειδικές ανάγκες σε επαφή με το άθλημα, γνωρίζοντας την ευχαρίστηση που θα τους δώσει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε».
