Ο εκλιπών ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στην τοπική κοινωνία, στην εκπαιδευτική κοινότητα και όχι μόνο, με ξεχωριστές ευαισθησίες. Ηταν πνευματώδης, δημιουργικός, με χιούμορ, ευγενής, ελκυστικός συζητητής, με πνευματικές ανησυχίες έως και στις μέρες μας. Από το 2004 έως το 2005 άσκησε το λειτούργημα του εκπαιδευτικού στην επαρχία Ελασσόνας. Διετέλεσε για πολλά χρόνια διευθυντής του Λυκείου Τσαριτσάνης, ενώ δεκάδες μαθητές του μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον «εκπαιδευτικό – άνθρωπο – φίλο Άρη» που η παρουσία του «σημάδεψε» τη μετέπειτα ζωή τους. Αγάπησε την Ελασσόνα σαν την πατρίδα του, τους Φιλίππους Ηρακλείου Κρήτης και δέθηκε με τους ανθρώπους της. Προικισμένος με το χαρισματικό τάλαντο του έμμετρου λόγου, από το τέλος του 2005 ασχολήθηκε και με την καταγραφή και έκδοση όσων κατά καιρούς είχε γράψει. Δημιουργικός έως και τις τελευταίες του ημέρες. Πέρα από το εκπαιδευτικό του έργο, «μίλησε» με τη γραφίδα του για τις αγωνίες και τους καημούς του κόσμου, για τον συνάνθρωπο, για την πατρίδα, τη μάνα και τον πατέρα, την ομορφιά και την ασχήμια, το δίκαιο και το άδικο, για τον έρωτα, για την ειρήνη, για τη λευτεριά σ΄ ολάκερη τη γη, για την Κρήτη, τον Ψηλορείτη, αλλά και για την αγαπημένη του Ελασσόνα και τον Όλυμπο!
Χαρακτηριστικοί οι στίχοι στο ποίημά του «Κόρη του Ολύμπου», που έγινε τραγούδι από τους Ελασσονίτες Δημ. Τσιαβέ και Θάνο Τζήκα:
Σα μαγεμένη πόλη μοιάζεις το χειμώνα, κι αν έχεις κρύο κρύβεις τόση ζεστασιά, κοντά στον Όλυμπο πανέμορφη Ελασσόνα, ήσουνα και θάσαι στους αιώνες ζωγραφιά.
Από τα χρόνια τα παλιά ήσουν ξακουσμένη, κόρη του Ολύμπου χιλιοτραγουδισμένη, κι αν είναι η Κρήτη μακριά ποτέ δεν νιώθω μόνος, είσαι ήλιος Ελασσόνα που δεν σε σβήνει ο χρόνος…».
Αφήνει πίσω τη σύζυγό του, συνταξιούχο εκπαιδευτικό Θεοφανώ Νούλα – Αγγελάκη και τα παιδιά του Μαρία-Ζαμπία και Αλέξανδρο με τις οικογένειές τους. Ευτύχησε να δει και εγγόνια.
Στην Εξόδιο Ακολουθία, στον ιερό ναό Αγίου Σπυρίδωνος Ελασσόνας, συλλειτούργησαν ο αρχιμανδρίτης π. Παΐσιος Μπίσμπας και ο πρωτοπρεσβύτερος π. Αλέξανδρος Ρουμπιές.
Εκ μέρους της εκπαιδευτικής κοινότητας τον αποχαιρέτισε η καθηγήτρια Ελληνικής Φιλολογίας – διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αιγαίου Ευαγγελία Ράπτου–Στεργιούλα, που συγκινημένη ανάμεσα στα άλλα, τόνισε: «Ήθελες να ΄σαι καλός με όλους και με τους μαθητές σου ακόμα καλύτερος. Συνδύασες την παιδαγωγική αυστηρότητα με την παιδαγωγική χάρη. Ήσουνα άνθρωπος που σπινθηροβολούσε από ευφυΐα και χιούμορ. Χαιρετούσες όλους με ένα πλατύ χαμόγελο και τους αποχαιρετούσες με μια απόλυτα ταιριαστή με τον καθένα μαντινάδα. Ήσουν μελιστάλαχτος και σ΄ αγαπούσαν όλοι. Μας πότισες με το πάθος σου για αγάπη, ειρήνη και σεβασμό. Αφήνεις ένα όνομα τιμημένο, υστεροφημία ζηλευτή. Η ζωή σου ήταν η μαρτυρία του ανθρώπου που ήξερε όχι μόνο να πορεύεται, αλλά να προπορεύεται και αυτό είναι που πιότερο απ΄ όλα τ΄ άλλα σε χαρακτήριζε…».
Ανάμεσα στα δεκάδες άτομα που είπαν το «τελευταίο αντίο» στον Κρητικό – Ελασσονίτη φιλόλογο, ο αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλίας Δημ. Παπαδημόπουλος, ο περιφερειακός σύμβουλος Θανάσης Παιδής, ο δήμαρχος Ελασσόνας Νίκος Ευαγγέλου, αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, αυτοδιοικητικοί, ο πρ. δήμαρχος Γιώργος Πασχόπουλος, μέλη της διοίκησης του Επιμελητηρίου Λάρισας, η πολιτευτής της Ν.Δ. Στέλλα Μπίζιου, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων, μέλη της εκπαιδευτικής οικογένειας και όχι μόνο, παλαιοί συνάδελφοι καθηγητές και μαθητές του κ.ά.
ΕΛΑΣΣΟΝΑ(Γραφείο «Ε»)
Του Γιάννη Μουκίδη
