Να τον τοποθετήσουμε στη φάτνη της καρδιάς μας

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙΟΦΕΡΣΑΛΩΝ ΤΙΜΟΘΕΟΣ:

Αγαπητοί μου αδελφοί,
Εψάλαμε κατά την ακολουθία του Όρθρου στην τρίτη (γ’) ωδή την Καταβασία:

«Τω προ των αιώνων, εκ Πατρος γεννηθέντι αρρεύστως Υιω, και επ’ εσχάτων εκ Παρθένου, σαρκωθέντι ασπόρως, Χριστώ τω Θεώ βοήσωμεν, Ο ανυψώσας το κέρας ημων, άγιος ει Κύριε» (Καταβασία γ’ ωδής Χριστουγέννων).
Ο Υιός, το δεύτερο Πρόσωπο τής Αγίας Τριάδος, γεννήθηκε από τον αγέννητο Πατέρα «αρρεύστως» που σημαίνει απαθως. Είναι Υιός Μονογενής και γεννήθηκε απο την ουσία του Πατρός και γι’ αυτό ειναι ομοούσιος προς τον Πατέρα. Η γέννηση του Υιού ειναι άχρονη και άναρχη! Αυτό υπονοεί η έκφραση «προ των αιώνων», που χρησιμοποιεί ο ποιητής, ή«προ πάντων των αιώνων» που λέγουμε στο Σύμβολο τής Πίστεώς μας.
Ο Υιός, ο Οποίος γεννήθηκε ανάρχως και απαθως από τον Θεό Πατέρα «επ’ εσχάτων» «ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου» (Γαλάτ. 4, 4), σαρκώθηκε από την Παρθένο Μαρία «ασπόρως». Το «επ’ εσχάτων» τής θείας Ενανθρωπήσεως, που αντιστοιχεί στο «προ των αιώνων» τής αϊδίου γεννήσεως, προσδιορίζει τον χρόνο, κατά τον οποίο ο Κύριος σαρκώθηκε. Και το «ασπόρως» τής συλλήψεως από την αγία Παρθένο δηλώνει τον υπερφυσικο τρόπο, με τον οποίο ο Χριστος προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, δηλαδή χωρις τη μεσολάβηση ανδρικού σπέρματος.
Τις εκφράσεις «ο ανυψώσας το κέρας ημων» και «άγιος ει Κύριε» ο ιερος Κοσμάς ο μελωδός τις δανείζεται από την τρίτη βιβλικη ωδη τής αγίας Άννης (Α’ Βασ. 2, 1-2).
Ο Κύριος με την ενανθρώπησή Του «ανύψωσε το κέρας ημών», δηλαδή κατέστησε κι εμάς τους ανθρώπους που Τον πιστεύουμε και Τον ακολουθουμε μετόχους τής δικής Του δυνάμεως και τής δικής Του δόξας. Τα κέρατα των ζώων φανερώνουν τη δύναμή τους. Έτσι και οι Χριστιανοί, πιστεύοντας στον Γεννημένο Σωτήρα μας τον Ιησου Χριστό, μετέχουν στη δύναμη και τη δόξα Του.
Στους καιρούς μας, κατα τους οποίους πνευματικες αξίες, παραδόσεις και αρχές θεμελιωμένες στην παγκόσμια συνείδηση κλονίζονται, σήμερα που πολλοί έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους μέσα στις πολυθόρυβες αποχρώσεις τής ζωής, ενω παράλληλα υψώνονται είδωλα μίας νοοτροπίας, η οποία αρνείται παρακαταθήκες αιώνων, η αγία Ορθοδοξία με την Γέννηση του Σωτήρα Χριστου και μέσω του ασκητικου της ιδεώδους ανοίγει ορίζοντες φωτός και ελπίδος.
Ο Κύριος μάς ανύψωσε και μάς έδωσε δύναμη! Μάς χάρισε φως, γιατί είναι Αυτος το Φως το αληθινό, μάς χάρισε τη θεογνωσία για να μπορούμε να παλεύουμε με όλα τα σκύβαλα του άκοσμου κόσμου μας και μάς χάρισε, τέλος, την αγιότητα και την αιωνιότητα.
Γι’ αυτό, πρέπει να πάψουμε να επηρεαζόμαστε από το δαιμονικό πνεύμα του αιωνος τούτου, που δαιμονοποιεί τη ζωή μας και να ακολουθήσουμε το αστέρι τής Βηθλεέμ, ώστε να ανεύρουμε μέσα στη φάτνη εσπαργανωμένο τον Σωτήρα Κύριο και να Τον προσλάβουμε και να Τον τοποθέτησουμε στη φάτνη τής καρδιάς μας και να ενωθουμε μαζί Του.
Αδελφοί μου, καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!