Το σταύρωσε κι εκείνο κοκκάλωσε. Έγινε ολόκληρο χρυσό. Το πήρε καί το έδωσε στη γυναίκα για να κάνει τη δουλειά της. Όταν εκείνη τακτοποίησε τις υποθέσεις της, έφερε το φίδι πίσω στον Άγιο. Το πήρε ο Άγιος, το πήγε πίσω πάλι στα χωράφια, από εκεί που το πήρε. Το άφησε κάτω κι εκείνο ζωντάνεψε. Και αμέσως ο Άγιος είπε στη γυναίκα να επιστρέψει στο σπίτι της και στα παιδάκια της. Ο Άγιος θέλησε με την κίνηση αυτή, τόνισε ο Σεβασμιότατος, να μας δείξει ότι η φιλαργυρία είναι φίδι, που πρέπει πολύ να προσέχουμε. Και όπως απομακρυνόμασθε από ένα φίδι, έτσι να αποφεύγουμε και την πλεονεξία. Και κατέληξε λέγοντας πως είναι καιρός να καταλάβουμε ότι πήραμε λάθος δρόμο. Είναι καιρός να συνέλθουμε, να αισθανθούμε τα λάθη μας και να ενδιαφερθούμε για τη σωτηρία της ψυχής μας.