Εξηγεί ότι τα κορακοειδή που ταλαιπωρούν τη Λάρισα έχουν μειωθεί θεαματικά κάτω από το αδυσώπητο κυνηγητό της και διαβεβαιώνει ότι σύντομα θα έχουν εξαλειφθεί παντελώς. Επισημαίνοντας ότι με την ακολουθούμενη πρακτική η Λάρισα αποτελεί πόλη παράδειγμα παγκοσμίως και διδάσκει και άλλες με ανάλογο πρόβλημα.
Αναλυτικά η γερακίνα «σημειώνει» σε επιστολή της:
Αγαπητέ κύριε Ζ.
Σχετικά με το σχόλιο σας στη στήλη «ψιθυριστά» ότι έχω χάσει τη μάχη με τα κορακοειδή θέλω να σας ενημερώσω ότι καμία μάχη δεν έχω χάσει αντιθέτως έχω ήδη το πάνω χέρι και σε ελάχιστο χρόνο η μάχη θα έχει κριθεί οριστικά υπέρ του «επιτιθέμενου» δηλαδή εμού, της Χαρούλας.
Και διευκρινίζω. Όλη τη χρονιά κρατώ το κέντρο της πόλης καθαρό από αυτά τα ενοχλητικά πουλιά (για εσάς τους ανθρώπους, για εμένα είναι εξαιρετικός μεζές), ακόμη και την αναπαραγωγική περίοδο που τα περισσότερα φεύγουν από την πόλη για να αναπαραχθούν υπάρχουν πάρα πολλά που για διάφορους λόγους δεν ζευγαρώνουν, και επιμένουν να έρχονται μέσα στην πόλη. Όλα αυτά έως τις καλοκαιρινές διακοπές του συνεργάτη και συνοδοιπόρου μου με ανθρώπινη μορφή, του γερακάρη μου. Δυστυχώς χρειάζεται διακοπές, γιατί αυτός, πιστέψτε με, κουράζεται περισσότερο από εμένα. Τότε τα πουλιά αντιλαμβάνονται ότι απουσιάζω από την πόλη και επιστρέφουν με αυξανόμενους ρυθμούς, εκμεταλλευόμενα δε το πυκνό φύλλωμα των δέντρων που τους δίνει φοβερή κάλυψη, προσπαθούν να διατηρήσουν τα κεκτημένα πολλών ετών και πραγματικά δίνω ομηρικές μάχες κάθε βράδυ πάνω από τα κεφάλια των ανυποψίαστων ανθρώπων της πόλης, από τα τέλη Αυγούστου όταν και επιστέφουμε στην εργασία μας. Αυτό μέχρι τα μέσα περίπου του Οκτωβρίου που η συνεχής πίεσή μου, αρχίζει και μειώνει τους πληθυσμούς των πουλιών και πλέον τώρα φτάνει και μόνο η άφιξή μου στις πλατείες για να προκαλέσει πανικό σε αυτά τα λίγα πλέον πουλιά που βρίσκονται εκεί. Σε ελάχιστες ημέρες που θα έχουν πέσει τα περισσότερα φύλλα από τα δέντρα και δεν θα έχουν κάλυψη τα πουλιά, δεν θα «λαλάει» τίποτα στο κέντρο της πόλης και τότε θα επεκταθώ ακτινωτά και προς άλλες περιοχές.
Αλλά επειδή εσείς οι άνθρωποι έχετε ένα μεγάλο ελάττωμα, να ξεχνάτε εύκολα, να σας θυμίσω την πρότερη κατάσταση πριν την έλευσή μου όπου μέσα στο κέντρο της πόλης υπήρχαν κάθε βράδυ πάνω από 7.000 - 8.000 πουλιά και στα δέντρα ήταν σαν τσαμπιά και δεν τολμούσε να περάσει άνθρωπος από κάτω, άσε για τη δυσωδία που αναδυόταν και ήταν χειρότερη από κοτέτσι. Έτσι τώρα τα 400-500 πουλιά που υπάρχουν αυτό το διάστημα του Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου είναι σταγόνα στο ωκεανό και σας διαβεβαιώνω ότι κάθε χρόνο αυτός ο αριθμός θα είναι ολοένα και μικρότερος. Άλλωστε δεν ξεριζώνεται έτσι εύκολα μια συνήθεια και κεκτημένα ετών από τα πουλιά.
Όσον αφορά στην έτερο συνάδελφό μου Άρτεμις που οσονούπω αναλαμβάνει υπηρεσία, ώστε να με βοηθήσει και εμένα, σας ενημερώνω ότι είναι η δεύτερη Άρτεμις καθώς η πρώτη που ήρθε πέρυσι κρίθηκε ακατάλληλη για αυτήν την τόσο δύσκολη και απαιτητική εργασία και αντικαταστάθηκε τον Ιούνιο από την τωρινή και η οποία από τότε εκπαιδεύεται από τον γερακάρη μου, και πιστέψτε με δεν είναι καθόλου εύκολο για ένα άγριο αρπακτικό σαν εμάς να εργάζεται μέσα στο δύσκολο και άκρως επικίνδυνο περιβάλλον της πόλης και μάλιστα νύχτα. Θέλει τον χρόνο της. Δεν είναι όλα τα γεράκια «σαΐνια» σαν και μένα.
Με εκτίμηση
«Η Χαρούλα»
ΥΣ: Το πρόγραμμα αυτό (της εκδίωξης κορακοειδών από αστική περιοχή με τη χρήση αρπακτικών πουλιών και μάλιστα νύχτα) είναι πρωτοποριακό και μοναδικό στον κόσμο. Η τεράστια επιτυχία του μας βάζει στην θέση του οδηγού και του δασκάλου για πάρα πολλές πόλεις του κόσμου που αντιμετωπίζουν ανάλογο πρόβλημα. Δεν είναι λίγο αυτό που επιτεύχθηκε στη μικρή μας πόλη και μάλιστα από δύο «δημόσιους υπαλλήλους».
