Ενώ αρχικά είχε φανεί ότι η λογική να έχει κάποιος ένα κήπο στην ταράτσα του είναι μια επένδυση που βοηθά ακόμη και στη βελτίωση του κλίματος και πολλοί είχαν ενθουσιαστεί με την ιδέα, εν τούτοις δεν προχώρησε. Έτσι οι ταράτσες συνέχισαν να διατηρούν την αντιαισθητική τους όψη, αν και τα τελευταία χρόνια βρέθηκαν αρκετοί Λαρισαίοι επιχειρηματίες που ακολουθώντας το μοντέλο των Αθηνών, έφτιαξαν καφέ και εστιατόρια στις ταράτσες. Στην Κεντρική πλατεία και στο Φρούριο υπάρχουν τέτοιες επιχειρήσεις όπου ο κόσμος απολαμβάνει το ποτό και τον καφέ του ατενίζοντας τη Λάρισα από ψηλά. Η θέα όμως δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι και η καλύτερη. Το «δάσος» από τις κεραίες τηλεοράσεως συνεχίζει να υπάρχει και ένα συνονθύλευμα άχρηστων και αντιαισθητικών αντικειμένων ή αυθαίρετων κτισμάτων, είναι η εικόνα στις περισσότερες ταράτσες. Κάτι που επίσης προκαλεί με την ασχήμια του είναι οι ογκώδεις σιδερένιες κατασκευές που χρησίμευαν για τις διαφημιστικές πινακίδες που ξηλώθηκαν και έμεινε το κουφάρι τους. Σηκώνοντας κανείς λοιπόν τα μάτια του ψηλά πέρα από το απέραντο του ουρανού, ατενίζει παλιές ξεθωριασμένες επιγραφές, σιδεριές και κεραίες… πολλές κεραίες! Ίσως θα έπρεπε να ξαναδούμε το θέμα πράσινες στέγες ιδιαίτερα τώρα που το θέμα της κλιματικής αλλαγής φαίνεται ότι θα μας απασχολήσει έντονα τις επόμενες δεκαετίες.
Ν.ΠΟΛΥΓΕΝΗ-
ΦΩΤ.: Β. ΝΤΑΜΠΛΗΣ
