Αυτή είναι η εικόνα που παρουσιάζουν οι πλατείες των χωριών μικρών και μεγάλων αυτή την περίοδο. Όλοι έχουμε λίγο πολύ αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια στο χωριό, οι μυρωδιές, τα χρώματα, τα αρώματα, οι ήχοι και οι συντροφιές στην πλατεία κάτω από τον πλάτανο (διότι κάθε χωριό που «σέβεται τον εαυτό του» οφείλει να έχει έναν πλάτανο στην πλατεία) παραμένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη μας όσα χρόνια κι αν περάσουν. Οι πλατείες ήταν ανέκαθεν σημείο συνάντησης. Ήταν κι αυτές που κρατούσαν την αίσθηση της «γειτονιάς» ψηλά, εκεί όπου θα μπορούσες να δεις γνωστούς, να πεις τα νέα σου και καμιά φορά να γκρινιάξεις για τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω σου. Όσο πλησιάζουμε προς το Δεκαπενταύγουστο, τα χωριά, ιδιαίτερα τα ορεινά, έχουν την τιμητική τους. Κόσμος διαφόρων ηλικιών, επιλέγει την έξοδο στην πλατεία είτε για καφέ, είτε για φαγητό, είτε για παιχνίδι.
Τα «ραντεβού» στην πλατεία είναι καθημερινά. Τα παιδιά θα βγουν για να παίξουν και να κάνουν ποδήλατο συνοδευόμενα από τους γονείς ή τους παππούδες που το καλοκαίρι τα έχουν κοντά τους, οι ηλικιωμένοι συνεχίζουν την καθημερινότητά τους με καφεδάκι και ταβλάκι, απλά τώρα έχουν περισσότερη παρέα, έφηβοι και φοιτητές τιμούν τα παγκάκια της πλατείας για να κάνουν χαλαρές κουβεντούλες με τους φίλους και να ακούσουν μουσική. Τα καλοκαιρινά βράδια η πλατεία συναγωνίζεται επάξια τα καφέ-μπαρ και τα κλαμπ. Μπορεί με τα χρόνια οι συνήθειες και ο τρόπος ζωής να άλλαξαν, οι πλατείες όμως έχουν κερδίσει την αγάπη του κόσμου.
ΝΑΤΑΣΑ ΠΟΛΥΓΕΝΗ
