Για μια στιγμή όμως όλα, εύκολα, μπορεί να πάρουν διαφορετική τροπή.
Η ατίθαση πλευρά του ζώου έρχεται στην επιφάνεια, καθώς στο οπτικό του πεδίο εισβάλλει ένας άλλος σκύλος. Το ένστικτο μετατρέπεται σε αχαλίνωτη δύναμη, απόπειρα να δραπετεύσει από το λουρί που το συγκρατεί και το εξουσιάζει. Είναι στιγμές που αναρωτιέται κανείς αν ο άνθρωπος βγάζει βόλτα τον σκύλο ή το αντίστροφο.
Αντιδράσεις ανεξέλεγκτες και ανεπιθύμητες που κατατείνουν όμως σε ένα συμπέρασμα: για τέτοιου είδους συμπεριφορές των τετράποδων, η ευθύνη βαρύνει… τα δίποδα. Ο σκύλος, εν προκειμένω, δρα και συμπεριφέρεται, ανάλογα με το πώς έχει μάθει. Ή δεν έχει μάθει…
Όσο σημαντική και καθοριστική μπορεί να είναι η απόφαση για την απόκτηση ενός ζώου, άλλο τόσο σπουδαίο είναι το επόμενο βήμα: η εκπαίδευσή του. Για την οποία δεν αρκούν οι όποιες γνώσεις έχει –ή νομίζει ότι έχει- το αφεντικό του, αλλά είναι απαραίτητη η συμβολή ενός ειδικού.
Ο λόγος λοιπόν σε έναν εκπαιδευτή σκύλων. Ο κ. Βασίλης Ευθυμίου είναι ο άνθρωπος που θα μάθει απλούς αλλά βασικούς κανόνες στον τετράποδο φίλο σας. Και ίσως όχι μόνο σ’αυτόν…
• Κύριε Ευθυμίου ποιες είναι οι υποχρεώσεις, που πρέπει να γνωρίζει το αφεντικό όταν βγάζει τον σκύλο του βόλτα σε δημόσιο χώρο; Σε ποιους χώρους επιτρέπεται η βόλτα ενός τετράποδου, και πού όχι;
- Ο κάθε ιδιοκτήτης οφείλει να έχει τον απόλυτο έλεγχο του σκύλου του κάθε φορά που κινείται μαζί του σε δημόσιο χώρο. Αυτό προϋποθέτει πάντα τη χρήση του λουριού και σε κάποιες περιπτώσεις, δηλαδή σε σκυλιά με επιθετική συμπεριφορά τη χρήση φίμωτρου. Ένας σκύλος μπορεί να κινείται σε όλους τους χώρους, απλώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπεύθυνος για τη συμπεριφορά του είναι ο ιδιοκτήτης του και όχι ο ίδιος ο σκύλος. Υποχρέωση του ιδιοκτήτη είναι να μαζεύει της ακαθαρσίες του σκύλου του, αλλά και να προβλέπει τυχόν αλλαγές στη συμπεριφορά του και να αντιδρά αναλόγως, όπως για παράδειγμα, παιδιά που παίζουν ή αλλά σκυλιά.
• Διαπιστώνουμε ότι πολλά ζώα δεν υπακούουν εύκολα στο αφεντικό τους, και σε ανύποπτη στιγμή μπορεί να γίνουν παρορμητικά προκαλώντας φόβο στους περαστικούς. Να υποθέσουμε ότι απουσιάζει ή είναι ελλιπής η σωστή εκπαίδευση του χειριστή;
- Η εκπαίδευση της βασικής υπακοής πρέπει να γίνεται προληπτικά και όχι όταν διαπιστώσουμε κάποιο πρόβλημα στον σκύλο. Συνήθως όταν διαπιστωθεί το πρόβλημα, είναι και αργά για να το διορθώσουμε. Η βασική υπακοή πρέπει να ξεκινάει στην ηλικία των 5 έως 6 μηνών, και εφόσον έχει προηγηθεί μια απλή κοινωνικοποίηση. Σε αυτή την ηλικία το κουτάβι είναι πιο δεκτικό να μάθει πράγματα και να τα αφομοιώσει ως τρόπο ζωής. Η συμμετοχή του ιδιοκτήτη και η διάθεσή του να δουλέψει με τον σκύλο είναι απαραίτητη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα το αντιμετωπίζουμε στη μετάδοση των εντολών και στη σωστή χρήση τους, από τον ιδιοκτήτη στον σκύλο.
• Κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορεί ο συνοδός να αφαιρεί το λουρί από το δεσποζόμενο ζώο;
- Ο κάθε ιδιοκτήτης μπορεί να αφαιρεί το λουρί του σκύλου του μόνο σε κλειστό και περιφραγμένο χώρο, στον οποίο θα έχει τον απόλυτο έλεγχο.
• Λέγεται ότι είδηση δεν αποτελεί όταν ένας σκύλος δαγκώσει έναν άνθρωπο, αλλά το αντίστροφο. Από την εμπειρία σας έχουμε φτάσει σε ένα επίπεδο συμβίωσης με τα ζώα αλλά και μεταξύ μας ή παραμένουμε μια διχασμένη κοινωνία: όσοι έχουν κατοικίδια και όσοι δεν έχουν, αλλά δεν τα ανέχονται κιόλας;
-«Το δικό μου σκυλί δεν δαγκώνει, είναι μια έκφραση που ακούω πολύ συχνά από τους ιδιοκτήτες, αυτό όμως δεν ισχύει. Στα 25 χρόνια που ασχολούμαι με την εκπαίδευση των σκύλων έχω δει πολλές περίεργες και απρόβλεπτες αντιδράσεις. Αντιδράσεις που ένας ιδιοκτήτης λίγων μηνών ή χρόνων δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορέσει να διαχειριστεί. Επίσης έχω δει και τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει ένας σκύλος με το δάγκωμά του. Οι ιδιοκτήτες σκύλων πρέπει πρώτα απ’όλα να σέβονται εκείνους που δεν θέλουν να έχουν σχέση με τα σκυλιά για ν’απαιτούν σεβασμό προς τα σκυλιά τους.
• Τελευταία πέφτουν σοβαρά πρόστιμα για κακοποίηση ζώων. Φαντάζομαι όμως ότι ισχύει και το αντίθετο για ζώα που επιτίθενται σε ανύποπτους ή χωρίς πραγματική αιτία. Τι προβλέπει η νομοθεσία στις περιπτώσεις αυτές;
-Τα πρόστιμα στην οποιαδήποτε κακοποίηση ζώων είναι πολύ σωστά. Πρέπει επιτέλους να αλλάξει η νοοτροπία μας και να αποκτήσουμε παιδεία σαν λαός πάνω στο θέμα των ζώων. Αλλά είμαι και υπέρ στα πρόστιμα που αφορούν στους αδιάφορους και επικινδύνους ιδιοκτήτες…
• Επειδή συχνά ακούγεται η παρότρυνση να υιοθετήσει κανείς ένα αδέσποτο, το ερώτημα μετά από κάποια ηλικία επιδέχεται εκπαίδευσης ένα ζώο; Τι περιλαμβάνει, σε ποιον βαθμό αφορά και τον ιδιοκτήτη του και πόσο κοστίζει;
-Το θέμα με τα αδέσποτα και την εκπαίδευσή τους είναι αρκετά περίπλοκο. Συνήθως δεν μπορούμε να ξέρουμε τι πραγματικά έχει περάσει ένας σκύλος μέχρι να υιοθετηθεί και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, να μην γνωρίζουμε τι μπορούμε να περιμένουμε από τον σκύλο, σε προβλήματα συμπεριφοράς. Η διαφορά με την απόκτηση ενός καθαρόαιμου σκύλου είναι ότι στον καθαρόαιμο γνωρίζουμε τα 8 από τα 10 χαρακτηριστικά της ράτσας του, και έτσι μπορούμε να κρίνουμε αν είναι κατάλληλος για τον εκάστοτε ιδιοκτήτη. Στα ημίαιμα και πολύ περισσότερο στα αδέσποτα, δεν γίνεται να γνωρίζουμε τι μπορεί να κουβαλάει το κάθε σκυλί. Όποιος λοιπόν θέλει να υιοθετήσει έναν σκύλο, πρέπει να το σκεφτεί πολύ προσεκτικά και να το κάνει υπεύθυνα. Από τη μεριά μου, εμείς που ασχολούμαστε με τα ζώα και την εκπαίδευσή τους, οφείλουμε να τους εξηγήσουμε όλες τις παραμέτρους, που θα τον κάνουν ένα σωστό και υπεύθυνο ιδιοκτήτη.
Βασιλική Πούλιου