Επιλέγεις να ακολουθήσεις τους οδηγούς όδευσης τυφλών και ξεκινάς…
*ΣΤΗΝ αρχή του πεζοδρομίου λείπουν εκείνα τα κομμάτια που θα σε οδηγήσουν πάνω στον οδηγό. Με λίγη προσπάθεια όμως και λίγο ψάξιμο ίσως τα καταφέρεις και τον βρεις. (φωτ. 1)
*ΣΤΗ συνέχεια κάπου πιο κάτω μπορεί να χρειαστεί να πας τοίχο – τοίχο αλλά και να ξυθείς και πάνω σε κανένα καφάο. Μα θα πρέπει να προχωρήσεις (φωτ. 2)
*ΚΑΙ κει που λες που τελείωσαν τα προβλήματα, πιάνεις κατά λάθος και ένα πορτοκάλι (φωτ. 3). 
Ας σοβαρευτούμε όμως. Ο επαγγελματίας κοιτάει να κάνει τη δουλειά του και να διαφημίσει την πραμάτια του. Από αυτό ζει. Η υπηρεσία που τοποθέτησε το καφάο εκεί είχε χώρο εκεί το έβαλε. Ο μηχανικός που αποφάσισε να τοποθετήσει έτσι τους οδηγούς, αυτόν τον χώρο είχε, έτσι τα έβαλε. Τους ανθρώπους όμως για τους οποίους έγινε αυτό το έργο κανείς δεν τους σκέφτεται προφανώς. Το γεγονός πως γίνεται κάτι απλά για να βγούμε από την υποχρέωση δεν είναι καινούριο. Ούτε είδηση αποτελεί. Απλά το κακό είναι πως όλοι συνηθίζουμε σ αυτήν την κατάσταση και φυσικά δεν πρόκειται να αλλάξει...
*ΠΑΜΕ τώρα στην οδό Φαρσάλων. Στο ύψος του Στρατοπέδου Μπουγά. Για να περπατήσεις στο πεζοδρόμιο θα πρέπει να αρχίσεις τις τρίπλες. Μια αριστερά, μια δεξιά, μια αριστερά… Θα αποφύγεις σαν άλλος Μέσι ένα χορταριασμένο εκκλησάκι, ένα καφάο, ένα δέντρο με χορτάρια, μια κολώνα στη μέση, κι άλλο δέντρο, κι άλλο εκκλησάκι θα πετύχεις το στόχο σου. Όχι, όχι δεν θα πανηγυρίσεις. Δεν πέτυχες και κάνα γκολ. Το πεζοδρόμιο πέρασες. 
*ΠΛΑΤΕΙΑ Τάκη Δημητρακόπουλου. Είχαμε γράψει στο παρελθόν για την πέργκολα που είχε χαλάσει. Είχαν τοποθετηθεί προστατευτικές κορδέλες και εκ των υστέρων, απομακρύνθηκε από κάποιο συνεργείο του Δήμου. Ας ελπίσουμε η καινούρια πέργκολα να είναι το ίδιο καλαίσθητη και λειτουργική με την παλιά.
