Γεννημένος στη Γρανίτσα Ευρυτανίας, υπήρξε ένας άνθρωπος των γραμμάτων και της δημοκρατίας.
Το πρώτο του κιόλας άρθρο που δημοσιεύτηκε στην καθημερινή εφημερίδα της Αθήνας «Πατρίς» στις 19 Ιουλίου του 1936, θεωρήθηκε επαναστατικό από τη δικτατορία του Μεταξά (4ης Αυγούστου), με αποτέλεσμα να αποβληθεί από το Γυμνάσιο Καρπενησίου αρχικά και του Αγρινίου στη συνέχεια. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή την οποία εγκατέλειψε παίρνοντας μέρος στην Εθνική Αντίσταση.
Σταδιοδρόμησε ως υπάλληλος του Υπουργείου Συγκοινωνιών, υπηρετώντας για πολλά χρόνια στη Λάρισα. Απολύθηκε από την δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967 και τελικά συνταξιοδοτήθηκε με τον βαθμό του διευθυντή. Από το 1981 εκλέγεται διοικητικός σύμβουλος του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών και κατόπιν της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Την περίοδο της δικτατορίας δημιούργησε τον εκδοτικό οίκο "Πολιτισμός" που κυκλοφόρησε την 10τομη Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια Γραμμάτων και Τεχνών: "Γίγαντες του Πνεύματος" τα περισσότερα κείμενα της οποίας έγραψε ο ίδιος. Στον λογοτεχνικό τομέα είναι ο πρώτος μελετητής που παρουσίασε στην Ελλάδα τον Τούρκο ποιητή και φιλέλληνα Ναζίμ Χικμέτ με το πρώτο του βιβλίο. Έκτοτε έχει εκδώσει 20 βιογραφικές - κριτικές μελέτες για 50 Νεοέλληνες λογοτέχνες. Επίσης 8 βιβλία δοκιμίων, 4 μυθιστορήματα, 3 συλλογές διηγημάτων, 2 ποιητικές συλλογές και ένα θεατρικό ("Πατροκοσμάς"). Για τρία χρόνια ήταν συνδιευθυντής του περιοδικού "Νεοελληνικός Λόγος", από το 1973 ως το 1987 διευθυντής του περιοδικού "Θεσσαλική Εστία" και από το 1988 ως σήμερα της "Πνευματικής Ζωής"[1], (όπου διαδέχτηκε τον Μελή Νικολαΐδη).
Ήταν παντρεμένος και πατέρας δύο κοριτσιών. Και οι δύο νυμφευμένες με δημοσιογράφους. Η Αγγελική με τον Νίκο Κακαουνάκη και η Λεοντή με τον Παντελή Καψή.
Η κηδεία του Μιχ. Σταφυλά θα γίνει αύριο Πέμπτη στο Κοιμητήριο της Καλλιθέας Αττικής.
