Ο ναός, τρίκλιτη βασιλική, υπήρξε ενοριακός και ταυτόχρονα «Μητροπολιτικός» μέχρι τη δεκαετία του 1870. Διέθετε επισκοπείο για τον εκάστοτε Δημητριάδος στα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας (1660 – 1870). Διασώζονται στο Ιερό Βήμα λίγες τοιχογραφίες, οι οποίες μπορούν να τοποθετηθούν χρονολογικώς στον 16ο αιώνα. Στο εσωτερικό του ναού υπάρχουν ελάχιστες τοιχογραφίες, ενώ διασώζεται και το πολύ όμορφο ξυλόγλυπτο τέμπλο των μεταβυζαντινών χρόνων. Διατηρούνται οι εικόνες του τέμπλου (18ος αιώνας) και υπάρχουν, επίσης, εικόνες ζωγραφισμένες από τον Νικαιώτη ζωγράφο – αγιογράφο Νικόλαο Αργυρόπουλο και μία εικόνα του γιου του Γεωργίου.
Στη νοτιοανατολική γωνιά του ναού υπάρχει διώροφο εξάπλευρο κωδωνοστάσιο, χτισμένο το 1897. Μαρμάρινη επιγραφή δυτικά αναφέρει ως χρόνο ανέγερσης του ναού το έτος 1500.
ΑΓΙΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Νίκου Γουργιώτη
