Ανάμεσά τους πολλοί νέοι άνθρωποι δίπλα σε παλαίμαχους αγωνιστές και αγωνίστριες, συγγενείς θυμάτων και αγωνιστών, φίλοι και οπαδοί του Κόμματος.
Σε σχετικό δελτίου τύπου αναφέρονται τα ακόλουθα:
Την εκδήλωση άνοιξε με χαιρετισμό ο Νίκος Βακράτσας, Γραμματέας της ΚΟΒ Τσαριτσάνης του ΚΚΕ και μετά μίλησε ο Θόδωρος Συμεωνίδης, απ’ το Παράρτημα Ελασσόνας της ΠΕΑΕΑ- ΔΣΕ. Ο Γιώργος Λαμπρούλης, βουλευτής Λάρισας του ΚΚΕ, έκανε την κεντρική ομιλία και αναφέρθηκε στις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο.
Στη συνέχεια παρουσιάστηκε το μουσικο- αφηγηματικό δρώμενο με τίτλο «Τότε ξεδίπλωσε τις σημαίες του ο κομμουνισμός…», φράση παρμένη από το βιβλίο «Ταξιδεύοντας σε φουρτουνιασμένο πέλαγος», του τσαριτσανιώτη αγωνιστή και συγγραφέα Δημήτρη Κηπουρού.
Το δρώμενο περιλάμβανε ιστορικά στοιχεία, μαρτυρίες και αποσπάσματα κειμένων- δημοσιευμάτων με αναφορές στους αγώνες και τα γεγονότα της περιόδου από την ίδρυση του ΣΕΚΕ το 1917 έως την εποποιία της Εθνικής Αντίστασης και στη συνέχεια του ηρωϊκού ταξικού αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Περίοδο κατά την οποία η κωμόπολη της Τσαριτσάνης πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος και θυσιών.
Από τους αγώνες για τη διανομή της γης, το «κίνημα των παλαιοπολεμιστών», τη δημιουργία των πρώτων πυρήνων του ΚΚΕ στα μέσα της δεκαετίας του ’20, με την καθοδήγηση του Νίκου Πλουμπίδη και της ΟΚΝΕ στη συνέχεια έως την «πορεία της Πείνας» το 1932 και την εκλογή «κόκκινου» κοινοτικού συμβουλίου το 1934. Από τις διώξεις την περίοδο της μεταξικής δικτατορίας, τους εκτοπισμούς έως την κατοχή, την ανασυγκρότηση των κομματικών οργανώσεων το 1941 και την ίδρυση της πρώτης Ανταρτοομάδας του Ολύμπου το 1942. Τρεις φορές κάηκε η κωμόπολη, από τους Ιταλούς το Μάρτη του ’43, του Γερμανούς τον Αύγουστο του ’44 και τον Στρατό την περίοδο του εμφυλίου. Δύο ομαδικές εκτελέσεις αμάχων και δεκάδες άλλοι Τσαριτσανιώτες που εκτελέστηκαν, σκοτώθηκαν σε μάχες, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν ή πήραν το δρόμο της πολιτικής προσφυγιάς.
«Δεν υπήρξε σπίτι, φαμελιά, χωρίς την ολόπλευρη συμμετοχή της σ' αυτόν τον αγώνα. Δεν υπήρξε σπίτι, φαμελιά, που να μην προσφέρει το αίμα της, τα θύματά της…». 21 νεκροί στο αλβανικό μέτωπο, 45 άμαχοι στις 12 Μάρτη του 1943, 7 στις 20 Αυγούστου του 1944, 11 νεκροί αγωνιστές την περίοδο 1941- 1944. 116 μαχητές, αξιωματικοί και στελέχη του ΔΣΕ έδωσαν τη ζωή τους την περίοδο 1946- 1949.
Τα κείμενα, χωρισμένα σε επτά ενότητες, ανέγνωσε ο Χρήστος Τσομπανάκος, ενώ την μουσική επένδυση είχε ο Δημήτρης Μπουρνάκας. Τα τραγούδια που ακούστηκαν ήταν τα: «Από κάμπους και λαγκάδια», «άνεμοι-θύελλες», «ύμνος του ΕΑΜ», «ύμνος του ΕΛΑΣ», «ήρωες», «ύμνος του ΔΣΕ», «παιδιά σηκωθείτε».
Η πλέον συγκινητική στιγμή ήταν η ανάγνωση των ονομάτων όλων αυτών των Αγωνιστών, «όχι ένα απλό προσκλητήριο νεκρών… Αλλά ένα προσκλητήριο Ηρώων που είναι ζωντανοί- γιατί ζωντανές είναι οι ιδέες τους». Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από την ΚΟΒ Τσαριτσάνης του ΚΚΕ, την ΚΝΕ και το παράρτημα Ελασσόνας της ΠΕΑΕΑ- ΔΣΕ στο Ηρώο της πλατείας, στο οποίο είναι σκαλισμένη η εξής φράση: «σ’ αυτούς που το φασισμό πολέμησαν και τη ζωή τους έδωσαν για μια λεύτερη ανεξάρτητη και δημοκρατική πατρίδα».
Στον χώρο της εκδήλωσης υπήρχε έκθεση με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και άλλα ντοκουμέντα της περιόδου.
Η Κομματική Οργάνωση Τσαριτσάνης του ΚΚΕ επισημαίνει σε σχετική της ανακοίνωση: «Χαιρετίζουμε όλους και όλες που συμμετείχαν σε μια εκδήλωση τιμής και χρέους, γιορτάζοντας με επαναστατικό ενθουσιασμό τα 100 χρόνια του Κόμματος μας, του τιμημένου ΚΚΕ. Ιδιαίτερα τις νέες και τους νέους, απέναντι στους οποίους νιώθουμε ηθικό- κομμουνιστικό χρέος, όλοι αυτοί οι αγώνες, οι παρακαταθήκες και η πείρα, θετική και αρνητική, να γίνει κτήμα της νεολαίας, των νέων κομμουνιστών, των νέων εργαζόμενων της Τσαριτσάνης. Να μάθουν οι νέοι την αλήθεια».
