Ο πρόεδρος Πρωτοδικών, που βρέθηκε στο Δικαστικό Μέγαρο Λάρισας όπου και είχε σειρά επαφών με δικαστές και εισαγγελείς, αναφέρθηκε στην αρχική πρόταση της ΕΝ.Δ.Ε. που ήταν η δικαστική μεσολάβηση αντί τις ιδιωτικής μεσολάβησης (στάθηκε στα εχέγγυα αμεροληψίας) αλλά για άγνωστο λόγο δεν έγινε δεκτή. Αντίθετα τόνισε πως με τον υποχρεωτικό της χαρακτήρα, κάτι που πέρασε με το πολυνομοσχέδιο πριν λίγες ημέρες, θα ξεφυτρώσουν τα Κέντρα Ιδιωτικής Διαμεσολάβησης σαν τα… μανιτάρια σε όλη τη χώρα και επί της ουσίας θα αποτελέσουν παραδικαστήρια, όπως χαρακτηριστικά είπε.
«Εμείς καταθέσαμε από τον Σεπτέμβρη την πρότασή μας για τη δικαστική μεσολάβηση» εξηγώντας πως «με δικαστή μεσολαβητή, ο οποίος έχει τα εχέγγυα αμεροληψίας στην κρίση του και χωρίς να υπάρχει επιπλέον κόστος για τον πολίτη, πριν περάσει μια υπόθεση από το δικαστήριο, θα περνάει από τον μεσολαβητή τον δικαστή ο οποίος θα προσπαθεί να λύσει τη διαφορά».
Αναφέρει πως μπορεί να την έδωσαν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να την κατέθεσαν στα πολιτικά κόμματα, όμως έμεινε στο συρτάρι. Δεν προωθήθηκε και «πραγματικά αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο έγινε αυτό» υπογραμμίζει. Αντί της δικαστικής μεσολάβησης προκρίθηκε το σύστημα της ιδιωτικής μεσολάβησης μέσω του πολυνομοσχεδίου.
«Η ιδιωτική διαμεσολάβηση ίσχυε από το 2010, αλλά ήταν στη μορφή την προαιρετική. Τώρα για πρώτη φορά καθιερώνεται η υποχρεωτικότητα. Δηλαδή λένε στον πολίτη: Πριν πας σε μια κατηγορία διαφορών που είναι και οι συνηθισμένες, καθημερινές διαφορές, δηλαδή ειδικές διαδικασίες, διατροφές, τα αυτοκίνητα, θα πρέπει υποχρεωτικά να περάσει από τον ιδιώτη διαμεσολαβητή ο οποίος θα πρέπει να σου λύσει τη διαφορά».
Ο κ. Σεβαστίδης μάλιστα θέτει κάποια ερωτήματα μέσω της «Ε» προς κάθε κατεύθυνση «Το πρώτο είναι εάν ο ιδιώτης έχει τα εχέγγυα αμεροληψίας; Ξέρουμε τι είδους σχέσεις μπορεί να έχει ο ιδιώτης διαμεσολαβητής με κάποιον; Δεν μιλάμε πλέον για έναν εκ των 1.600 διαπιστευμένων διαμεσολαβητών. Θα δείτε σε λίγο καιρό, γιατί το πράσινο φως δόθηκε, πώς θα ξεφυτρώσουν Κέντρα Ιδιωτικής Μεσολάβησης, τα οποία εγώ χαρακτήριζα σαν παραδικαστήρια. Αυτά θα είναι κέντρα ιδιωτικά με επιχειρηματία, και θα δουλεύουν εκεί πέρα οι ιδιώτες μεσολαβητές πιστοποιημένοι που θα προσπαθούν να λύσουν τις διαφορές. Πρώτον δεν είναι υποχρεωτικό, ο ιδιώτης μεσολαβητής να είναι νομικός. Μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε τρίτος αρκεί να έχει ένα πτυχίο πανεπιστημίου. Αυτό δημιουργεί ένα ερώτημα. Πώς θα μπορέσει να λύσει μια διαφορά ένας γυμναστής ή ένας θεολόγος ή χημικός. Θα προσπαθήσει να λύσει μια νομική διαφορά χωρίς να γνωρίζει τη νομική επιστήμη».
Συνεχίζοντας προσθέτει «Το δεύτερο είναι πως ο ιδιώτης θα χρειαστεί να πληρώσει ένα ποσό. Λέμε τώρα πως είναι 170 η ελάχιστη αμοιβή για τις δύο πρώτες ώρες. Όμως πόσες ώρες θα χρειαστούν το ελάχιστο; Όταν πάει κάποιος εκεί, ο διαμεσολαβητής θα χρειαστεί δύο – τρεις ώρες για να το μελετήσει το θέμα και η συζήτηση θα αρχίσει αργότερα. Άρα έχουμε 170 συν 100 για κάθε επόμενη ώρα συν την παράσταση του δικηγόρου που θα πρέπει να πληρώσει υποχρεωτικά.
Όταν στις σημερινές συνθήκες ο μισθός στον ιδιωτικό τομέα είναι 400-500 ευρώ ένας πολίτης θα χρειαστεί 1-2 μισθούς για να πληρώσει τον διαμεσολαβητή και μπορεί να καταλήξει ενδεχομένως στο σημείο πως δεν υπάρχει σημείο συνεννόησης. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να ξαναπληρώσει για να πάει στα δικαστήρια» συμπεραίνει.
Για το αν πιστεύει πως η Δικαιοσύνη γίνεται ακόμα πιο ακριβή για τον πολίτη λέει «όχι απλά θα γίνει ακριβή αλλά θα γίνει αποτρεπτική. Το συνταγματικό δικαίωμα του πολίτη για πρόσβαση στη Δικαιοσύνη θα αποκλειστεί. Ο αποκλεισμός της πρόσβασης στη Δικαιοσύνη δεν γίνεται μόνο νομοθετικά, αλλά και με μεγάλα κόστη. Αν βάλω εγώ ένα μεγάλο κόστος στον πολίτη θα λειτουργεί ως εμπόδιο να πάει στα δικαστήρια.
Συνεχίζοντας για τα Κέντρα Διαμεσολάβησης υπογραμμίζει «Εκεί θα είναι επιχειρήσεις πια με 30-40 διαμεσολαβητές μέσα, οι οποίοι θα αμείβονται αυτοί σαν υπάλληλοι των 500-600-700 ευρώ. Θα προσπαθούν αυτά τα παραδικαστήρια να λύσουν διαφορές μεταξύ ιδιωτών χωρίς εχέγγυα αμεροληψίας και με κόστος για τον ιδιώτη». Εν συνεχεία είπε και τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη «Πουθενά δεν υπάρχει υποχρεωτική διαμεσολάβηση, πάρα μόνο στην Ιταλία και εκεί πέρασε από σαράντα κύματα, καθώς το συνταγματικό δικαστήριο το έκρινε αντισυνταγματικό το νομοθέτημα».
Εν κατακλείδι ο πρόεδρος της ΕΝΔΕ ξεκαθαρίζει πως «Δεν είναι συντεχνιακό το θέμα. Ίδια θέση πήρε η Ένωση Διοικητικών Δικαστών, η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής, οι Δικηγορικοί Σύλλογοι κι άλλοι φορείς. Εμείς αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα του πολίτη».
Ενώ σε ερώτηση για το αν υπάρχει περίπτωση να είναι αντισυνταγματικό είπε «Θα το δούμε. Αν θα γίνει διοικητική ολομέλεια στον Άρειο Πάγο και εκφράσει τη γνωμοδοτική απόφαση ο Άρειος Πάγος».
Του Κώστα Γκιάστα
