Ο Εμμανουήλ έχοντας σπουδάσει τεχνολόγος γεωπόνος στο ΤΕΙ Λάρισας, αποφάσισε να ξεκινήσει -για να ικανοποιήσει αρχικά το μεράκι του- μαθήματα σε ιδιωτικό εργαστήρι Αγιογραφίας της πόλης. Χρόνο με τον χρόνο, συνειδητοποιούσε ότι η τέχνη της Αγιογραφίας του κέντριζε περισσότερο το ενδιαφέρον, ενώ η ιδέα της δημιουργίας μιας εικόνας Αγίου τον γέμιζε συναισθηματικά περισσότερο απ’ ό,τι η παρουσία του σε κάποιο χωράφι του θεσσαλικού κάμπου. Στην τελική του απόφαση έπαιξε σημαντικό ρόλο και η στενή του σχέση με τη θρησκεία και την Ορθοδοξία, καθότι από πολύ μικρός βρίσκεται κοντά στην εκκλησία και δη στην ενορία του Αγίου Χαραλάμπους.
Μπορεί φέτος το παραδοσιακό χωριό και οι εκδηλώσεις του Δήμου να έφυγαν από την Κεντρική πλατεία, ο ίδιος όμως ψηφίζει Κεντρική πλατεία. «Εδώ με γνώρισε ο κόσμος, εδώ θα συνεχίσει να με βλέπει» δηλώνει χαρακτηριστικά στην «Ε». Τις ημέρες των γιορτών τουλάχιστον, διότι τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου ο Εμμανουήλ πηγαίνει από ενορία σε ενορία, από χωριό σε χωριό, δηλώνοντας «παρών» σε γιορτές και πανηγύρεις.
Ο πάγκος του μπορεί να καλύψει όλες τις απαιτήσεις κι όλα τα βαλάντια. Ως προς το οικονομικό κομμάτι η τιμή διαμορφώνεται ανάλογα και με τον πελάτη. Ποιος είναι, για ποιον λόγο θέλει μία εικόνα, πού θα τη δωρίσει...
Σύμφωνα με τον νεαρό πλανόδιο πωλητή «ο κόσμος μπορεί να αγοράσει τις διαθέσιμες εικόνες των Αγίων από τον πάγκο, αλλά και να παραγγείλει τον Άγιο που θέλει, στις διαστάσεις που επιθυμεί. Συνήθως χρειάζομαι δύο εβδομάδες για να κατασκευάσω μια εικόνα στο εργαστήριό μου. Από κει και πέρα υπάρχουν τα κομποσχοίνια με 33, 50 και 100 κόμπους, με σταυρουδάκια χεριού, που προμηθεύομαι από το Άγιο Όρος».
Και επειδή οι γιορτές και οι πανηγύρεις έξω από ιερούς ναούς δεν είναι όλες τις μέρες του χρόνου, ο Εμμανουήλ αποφάσισε να επεκτείνει την …επιχειρηματική του δράση. Κατασκευάζει μπομπονιέρες και προσκλητήρια σε μορφή μικρών εικόνων για βαπτίσεις.
Την ημέρα που τον συναντήσαμε χιόνισε στη Λάρισα. Ο ίδιος μέσα στον πάγκο του προσπαθεί να προφυλαχθεί από το κρύο. Ο κόσμος περπατά γρήγορα. Ο ίδιος όμως δηλώνει ικανοποιημένος από την επισκεψιμότητα και αισιόδοξος για το μέλλον. Δεν είναι τόσο το οικονομικό σκέλος, αν και βγαίνει ένα μεροκάματο, όσο η ενασχόλησή του με κάτι που τον γεμίζει ψυχικά. Άλλωστε το επάγγελμα του αγιογράφου απαιτεί υπομονή και μεράκι, μα πάνω απ’ όλα αγάπη για την Ορθοδοξία, από την οποία πηγάζει η δημιουργία και η έμπνευση.
Γ. Ρούστας
