Το «σαράκι» τρώει το Εργοστάσιο Ξύλου Καλαμπάκας

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΟ ΥΠ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ

Για το τι προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση για το Κρατικό Εργοστάσιο Ξύλου Καλαμπάκας ρωτούν τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας οι βουλευτές Λάρισας και Μαγνησίας του ΚΚΕ Γιώργος Λαμπρούλης και Κώστας Στεργίου, επισημαίνοντας τα ακόλουθα:

«Το μοναδικό Κρατικό Εργοστάσιο Ξύλου λειτουργεί από το 1947 για την εξασφάλιση όλων των αναγκών του δημοσίου σε προϊόντα ξυλείας.
Σήμερα ανήκει στο ΥΠΕΝ. Αντλεί την πρώτη ύλη (Ξύλο) από τις δασικές εκτάσεις που ανήκουν στην ευθύνη του Δασαρχείου Καλαμπάκας. Στην ακμή του έφθασε να απασχολεί κοντά στους 200 εργαζόμενους και να καλύπτει πλήρως και σε τιμές κόστους, όλες τις ανάγκες του δημοσίου σε ξυλεία.
Τα τελευταία 25 και πλέον χρόνια, υπάρχει μια συνεχιζόμενη πολιτική απαξίωσης του εργοστασίου, που ακολουθείται και από την σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όπως και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ, που οδηγεί στο κλείσιμο ή στην ιδιωτικοποίησή του, αφού έχουν απομείνει μόλις 3 εργαζόμενοι μόνιμοι και 10 περίπου στον εργολάβο, μετά από 70 χρόνια λειτουργίας. Να σημειώσουμε ότι ο τελευταίος εκσυγχρονισμός της παραγωγικής βάσης του εργοστασίου έγινε το 1986.
Ήδη ένα τμήμα υπενοικιάζεται από εργολάβο. Το συγκεκριμένο εργοστάσιο που καλύπτει τις ανάγκες σε είδη ξυλείας των υπηρεσιών του δημοσίου, των ΟΤΑ, του Στρατού, των νοσοκομείων, της Δασικής Υπηρεσίας, με πολύ χαμηλές τιμές, θα μπορούσε με τον αναγκαίο τεχνολογικό εκσυγχρονισμό να αναπτυχθεί παραπέρα αξιοποιώντας την ξυλεία από τα δάση της Καλαμπάκας, αλλά και άλλων περιοχών, δίνοντας δουλειά σε αρκετές δεκάδες εργαζόμενους και να εξασφαλίζει πάμφθηνα τα ξύλινα προϊόντα για τις δημόσιες αλλά και ιδιωτικές ανάγκες.
 Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παράδειγμα ότι ένα λυόμενο ξυλόσπιτο από το κρατικό εργοστάσιο διατίθεται στο δημόσιο σε τιμή κόστους 500 ευρώ περίπου και από τους ιδιώτες πουλιέται στην αγορά από 10 έως 15.000 ευρώ.
Και η σημερινή κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες, επιλέγουν να μην καλύπτουν ένα μέρος των αναγκών του δημοσίου, από το κρατικό εργοστάσιο ξύλου του Δασαρχείου Καλαμπάκας, αλλά από μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, ενώ στο κρατικό εργοστάσιο απαγορεύεται να πουλά στο εμπόριο δικά του προϊόντα.
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι το μέλλον του εργοστασίου θα μπορούσε να είναι θετικό στο πλαίσιο μιας άλλης οργάνωσης της κοινωνίας  με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό – λαϊκό έλεγχο.
Με την ανάπτυξή του με κριτήριο την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και διασφαλίζοντας το δικαίωμα στην δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα των εργαζομένων. Σε αυτό το πλαίσιο εξασφαλίζεται η ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία των δασικών οικοσυστημάτων και η αξιοποίηση των δασικών προϊόντων».