Μέτρα στήριξης των άνεργων γυναικών

Η ΕΝΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Αντιμετώπιση της Βίας Κατά των Γυναικών, το διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης Γυναικών Λάρισας (μέλος ΟΓΕ) αναφέρει σε ανακοίνωσή του:

«Γι’ άλλη μια χρονιά ΕΕ, κυβερνήσεις, Περιφέρειες και Δήμοι, διάφορες γυναικείες οργανώσεις και ΜΚΟ με ημερίδες και εκδηλώσεις θα χύσουν “κροκοδείλια” δάκρυα για ορισμένες μορφές βίας σε βάρος των γυναικών. Προβάλλουν επιλεκτικά και αποσπασματικά το “δέντρο” της ενδοοικογενειακής βίας, της σεξουαλικής παρενόχλησης και κρύβουν το “δάσος” της πολύμορφης βίας σε βάρος των γυναικών.
Αντιμετωπίζουν ένα υπαρκτό κοινωνικό φαινόμενο που παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματα των γυναικών με μπόλικες δόσεις υποκρισίας. Ιδιαίτερα, η κυβέρνηση και η ΓΓΙΦ αξιοποιούν τη συγκεκριμένη μέρα για να προβάλουν τη δήθεν ευαισθησία τους με την κατάθεση του νόμου για την κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης «για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας».
Μπορεί να αντιμετωπιστεί η βία σε βάρος των γυναικών με το συγκεκριμένο νόμο;
Αντίθετα, παραβλέπεται σε ποιες συνθήκες ζουν και εργάζονται οι περισσότερες γυναίκες-θύματα. Πουθενά δεν αναφέρεται η πολύμορφη βία που ασκείται στις εργαζόμενες από τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Αντίθετα, αθωώνονται οι πολιτικές της ΕΕ και κυβερνήσεων, που καταδικάζουν εκατομμύρια γυναίκες στη βία μιας ζωής με τσακισμένα δικαιώματα στην εργασία και τη μητρότητα.
Με θράσος παραδέχονται ότι το πραγματικό τους ενδιαφέρον για τη βία κατά των γυναικών είναι... το “κόστος” για το κράτος και τους επιχειρηματικούς κολοσσούς, οι οποίοι βλέπουν τα κέρδη τους να μειώνονται από τη “μη συμμετοχή” των γυναικών στην εργασία.
Αποτελεί κόστος για αυτούς η δημιουργία κρατικών δομών πρόληψης και προστασίας των θυμάτων, οι μαζικές προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικού με μόνιμη και σταθερή εργασία. Για αυτό άλλωστε η Σύμβαση συστήνει την παράδοση και αυτού του τομέα σε ιδιωτικές εταιρίες και ΜΚΟ.
Σε αυτή τη λογική ευθυγραμμίζεται και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Γι’ αυτό, άλλωστε, παρά τις κορώνες για την εξάλειψη της βίας, πετσοκόβει από τον κρατικό προϋπολογισμό τα κονδύλια που αφορούν στην πρόνοια, την προστασία της μητρότητας.
Η σωματική, λεκτική, ψυχολογική ή όποιας άλλης μορφής βία υφίστανται οι εργαζόμενες, οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών δεν εμφανίζεται στο κενό. Συμπληρώνει το παζλ της εργοδοτικής επιθετικότητας απέναντι στη μητρότητα, των μισθών πείνας, των εργατικών ατυχημάτων και της εξαντλητικής δουλειάς ή της μακροχρόνιας ανεργίας, των απολύσεων, των πλειστηριασμών της λαϊκής περιουσίας. Βία είναι η κόλαση του πολέμου και της προσφυγιάς.
Διεκδικούμε να δημιουργηθούν κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών και τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών, στελεχωμένες με ειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή δουλειά, και όχι μέσω ΜΚΟ. Να διευρυνθεί το δίκτυο των ξενώνων για κακοποιημένες γυναίκες με γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Διεκδικούμε μέτρα στήριξης των άνεργων γυναικών, των γυναικών από μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να μπορέσουν οι γυναίκες να σταθούν με αξιοπρέπεια στα πόδια τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους».