Μαραθώνιες... οικογενειακές ιστορίες

ΖΕΥΓΑΡΙΑ, ΑΔΕΡΦΙΑ, ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΑ 42 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ

• Εξηγούν στην «Ε» πώς ο ένας παρέσυρε τον άλλο και τι το διαφορετικό νιώθεις όταν τρέχεις με έναν δικό σου άνθρωπο δίπλα

Του Κ.Γκιάστα

Σκέψου λέει να έχεις να ανέβεις μια μεγάλη ανηφόρα. Μόνος σου. Δίχως βοήθεια. Εσύ και τα πόδια σου.

Εσύ και οι ανάσες σου. Σκόρπιες σκέψεις για παρέα και δυο γουλιές νερό. Ξάφνου όμως παρουσιάζεται και ένας δικός σου άνθρωπος δίπλα. Η γυναίκα σου, το παιδί σου, ο αδερφός σου, ο πατέρας σου. Να ‘χεις να μιλήσεις, να γελάσεις με κάτι που θα δεις, να μοιραστείς μια εικόνα, ένα στιγμιότυπο.
Και σκέψου πάλι να τερματίζεις μετά από 42 χιλιόμετρα τρέξιμο και να έχεις να αγκαλιάσεις ένα τόσο δικό σου πρόσωπο. Να τον συγχαρείς και να σε συγχαρεί. Να βάλεις στόχο και για του χρόνου. Αν αυτό δεν είναι αποθέωση και συναισθηματικός ολοκληρωτισμός τότε τι διάολο είναι. Η επιτομή του ερασιτεχνικού αθλητισμού.
Μοναχικός ο μαραθώνιος αλλά όταν τον ολοκληρώνεις με παρέα είναι ακόμα καλύτερος. Άλλωστε η χαρά είναι από τα λίγα πράγματα που όταν τη μοιράζεσαι απλά πολλαπλασιάζεται.
Σήμερα εκατοντάδες Λαρισαίοι είναι στην Αθήνα να τρέξουν τόσο στον κλασικό 35ο Μαραθώνιο όσο και στους παράλληλους αγώνες 5 και 10 χιλιομέτρων. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι μέλη του τοπικού Συλλόγου Μαραθωνοδρόμων που έχει στην ηγεσία του ένα τρανταχτό παράδειγμα οικογενειακής υπόθεσης. Τον Αποστόλη Γούλα που είναι πρόεδρος και τον πατέρα του Νίκο Γούλα που είναι ένας εκ των παλιότερων μαραθωνοδρόμων και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Υπεραποστάσεων. Όμως σαν και τη δική τους περίπτωση υπάρχουν πολλές άλλες. Η «Ε» μίλησε με κάποιους από αυτούς που είναι ζευγάρια, αδέρφια ή είναι γονείς με παιδιά και τρέχουν μαζί τα 42 χιλιόμετρα.
*Ο Αντώνης Γιώτας και η Μαρία Σταμάτη είναι ένα ζευγάρι που τρέχει μαζί τα τελευταία χρόνια. Ο Αντώνης ξεκίνησε από το 2001 ενώ η Μαρία άρχισε το 2014. Μπορεί να μην έχουν τον ίδιο ρυθμό όμως τρέφουν την ίδια αγάπη πλέον γι’ αυτόν τον αγώνα τον οποίο έχουν ξανατρέξει. Τους ρωτάμε πώς χαρακτηρίζουν την εμπειρία και λένε με μια φωνή «μοναδική».
* Ο Βασίλης Αργυρούλης είναι 58 ετών και ο γιος του Γιάννης 29. Τους χωρίζουν 30 περίπου χρόνια όμως τους ενώνει η διαδρομή των 42 χλμ και όχι μόνο… Ασχολούνται με το τρέξιμο την τελευταία τετραετία αν και είχαν εμπειρία από τον αθλητισμό. Αρχίζουν πάντα μαζί, όμως στο φινάλε πάντα ο γιος τερματίζει πρώτος καθότι πιο γρήγορος. Όμως πάντα στο φινάλε περιμένει τον πατέρα να τον συγχαρεί.
* Ο Σάκης Γεωργαντάς τρέχει σχεδόν πάντα με τον αδερφό του Δημήτρη. Ο ένας στα 43 του και ο άλλος στα 45 του είχαν μια σχέση με τον αθλητισμό. Ποδόσφαιρο ο ένας και πολεμικές τέχνες ο άλλος. Όταν σταμάτησαν όμως έψαχναν κάτι για να αναπληρώσουν το χαμένο έδαφος. Το βρήκαν με το τρέξιμο. Στην αρχή το έκαναν για να διατηρηθούν σε φόρμα. Άρχισαν να παίρνουν μέρος σε διάφορους αγώνες όμως φέτος είπαν να κάνουν την υπέρβαση και να δηλώσουν συμμετοχή στον κλασικό Μαραθώνιο.
*Ο Αθανάσιος Τσιάρας και η Βασιλική Χτενά αποτελούν ένα ζευγάρι που ξεκίνησε τυχαία την ενασχόληση με τον αθλητισμό. Επηρεάστηκαν από έναν φίλο τους. Άρχισαν δειλά με περπάτημα, στη συνέχεια πέρασαν στο ελαφρύ τρέξιμο και εν τέλει έφτασαν να καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις. Σήμερα θα τρέξουν για 3η φορά στον Μαραθώνιο για τον οποίο προετοιμάζονται πάντα μαζί.
* Ο Τάσος, ο Ηλίας και ο Γιώργος Σβάρνας είναι τρία αδέρφια. Ασχολούνται με το τρέξιμο τα τελευταία χρόνια. Ξεκίνησαν με λίγα χιλιόμετρα ο καθένας και έφτασαν σε επίπεδο μαραθωνίου. Μπορεί να κάνουν προπονήσεις ξεχωριστά όμως στους αγώνες θέλουν να πάνε όσο περισσότερο μαζί μπορούνε. Κι αν νομίζετε πως είναι μόνο αυτοί από την οικογένεια προσθέστε και έναν θείο αλλά και όλα τα παιδιά τους που συμμετέχουν στους αγώνες λιγότερων χιλιομέτρων.
* Ο Μάνος Πατσίκας και η Ζίνα Παμπέρη έχουν τρέξει σε αρκετούς μαραθώνιους. Εφτά ο Μάνος που ξεκίνησε το τρέξιμο από το 2003 και άλλους 4 η Ζίνα που ξεκίνησε την ενασχόλησή της το 2014. Προπονούνται μαζί παρά το γεγονός πως έχουν διαφορετικό ρυθμό. Πιο συγκινητικό μέρος της προσπάθειάς τους, είναι το γεγονός πως όταν περνάνε οδικώς για να φτάσουν στην αφετηρία και βλέπουν τα δύσκολα σημεία που θα περάσουν και εν συνεχεία το πράττουν. Μετά από 20 χρόνια γάμου επιλέγουν να τρέχουν και μαζί. Τους βλέπουν τα παιδιά και τους αντιγράφουν πιστά. Τι καλύτερο πρότυπο…