Ο ουρανός μαυρίζει, ο έντονος θόρυβος των κρωξιμάτων θυμίζει ταινίες τρόμου όταν τα σμήνη έρχονται από όλο τον νομό προς το κέντρο της πόλης για να προστατευτούν από τις χαμηλές θερμοκρασίες του αγρού. Συνήθως εκείνη την ώρα «βρέχει» και μάλιστα περιττώματα.
Τον Οκτώβριο του 2016 η πόλη ετοιμαζόταν να υποδεχτεί τη «Χαρούλα» το γνωστό πλέον γεράκι του Δήμου Λαρισαίων. Μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς έπιασε δουλειά και έστειλε στις φωλιές τους όλα τα κορακοειδή. Τα αποτελέσματα ήταν θετικά αλλά ένα γεράκι δεν ήταν αρκετό για να καθαρίσει η πόλη. Έτσι, πριν από δέκα ημέρες έφτασε στην υπηρεσία Πρασίνου η Άρτεμις. Ένα γεράκι τύπου Harris Hawk, 1,5 έτους, μεγάλο σε μέγεθος, πιο δυνατό από τη Χαρούλα. Η θεά του κυνηγιού ήρθε στην πόλη και ξεκίνησε ήδη την εκπαίδευσή της με σκοπό στην αρχή να πετούν διαδοχικά με τη Χαρούλα και αργότερα ομαδικά.
ΑΠΟ ΤΟ 1940
Το πρόβλημα της καλιακούδας δεν είναι πρόσφατο. Η αντιμετώπισή τους με φώτα στα δέντρα και ήχους που επιχειρούσαν να τρομάξουν τα πουλιά ήταν μέθοδοι που εφαρμόστηκαν τα νεότερα χρόνια καθώς το πρόβλημα της καλιακούδας ταλαιπωρεί την πόλη από το 1940.
Η «Ε» διαθέτει απόφαση αρμόδιας επιτροπής για την «εξόντωση της κάργιας στην πόλη». Ήταν Μάιος του 1940 όταν στο Υπουργείο Γεωργίας πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής αποτελούμενη από τον δήμαρχο Λάρισας Αστεριάδη, τον διοικητή της χωροφυλακής Δ. Γιαννικόπουλο, τον δασάρχη Γ. Τριανταφυλλίδη και τον πρόεδρο του Κυνηγετικού Συλλόγου Γ. Τζενάκη για το ζήτημα, όπως ανέφερε η σχετική ανακοίνωση, «της εξόντωσης της κάργιας εντός της πόλης».
Η αντιμετώπιση της κατάστασης με φυσικό τρόπο φαίνεται πως την περίοδο εκείνη δεν ήταν η επιθυμητή λύση. Η επιτροπή στο Υπουργείο Γεωργίας αποφάσισε οι Λαρισαίοι να πάρουν τα όπλα. Έχει ενδιαφέρον η τότε απόφαση μιας και το κυνήγι της καλιακούδας ξεκίνησε με τα όπλα για να φτάσει σήμερα στη «Χαρούλα». Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εκδόθηκε τον Μάιο του 1940 «η εξόντωση της κάργιας εντός της πόλης και σε ακτίνα 250 μ. πέριξ αυτής, θα πραγματοποιηθεί από κυνηγούς του Κυνηγετικού Συλλόγου Λάρισας, με τα κυνηγετικά τους όπλα κάθε Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή από τις 6 το πρωί έως τις 9 το πρωί και από τις 6 το απόγευμα έως τις 9 το βράδυ, μόνο».
Οι κυνηγοί που θα αναλάμβαναν την «εξόντωση της κάργιας» θα δήλωναν το όνομά τους στον Κυνηγετικό Σύλλογο και εκείνος με τη σειρά του θα έστελνε τα ονόματα των κυνηγών και τις διευθύνσεις τους. Μάλιστα η σχετική ανακοίνωση ανέφερε ότι «οι κυνηγοί που δεν θα συμμορφώνονται προς τις υποδείξεις των αρμόδιων οργάνων, ή στερούνται την άδεια του συλλόγου ή σκοτώνουν άλλα πουλιά τότε θα συλλαμβάνονται ενώ το όπλο τους θα κατάσχεται». Η έναρξη της «εξόντωσης» όπως αναφέρει η απόφαση θα ανακοινώνονταν στον Τύπο ενώ αμοιβή δεν θα καταβάλλονταν.
Καουμπόικη ταινία θύμιζαν τα πρωινά και τα απογεύματα στην πόλη εκείνη την εποχή. Έβγαιναν οι κυνηγοί από τα σπίτια τους και για τρεις ώρες να πυροβολούν ασταμάτητα. Τα χρόνια πέρασαν, και οι καλιακούδες έμειναν. Όποιο μέτρο και αν επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί όπως είναι τα παλλόμενα φώτα, οι έντονοι και απότομοι ήχοι, οι ηχογραφημένες φωνές αρπακτικών, οι υπέρηχοι, το laser δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα.
Μέχρι που ήρθε το γεράκι του Δήμου Λαρισαίων, η «Χαρούλα». Ήταν χειμώνας όταν ξεκίνησε τις πτήσεις, τα δέντρα είχαν ρίξει τα φύλλα τους και έτσι η δουλειά της φάνηκε αμέσως. Η Χαρούλα καθημερινά καταβάλλει ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια για να διώξει τις κάργιες από την πόλη. Τα δέντρα δεν έχουν ρίξει ακόμα τα φύλλα τους, και όπως λένε χαριτολογώντας οι Λαρισαίοι «οι καλιακούδες φώναξαν και τους φίλους τους για να εκδικηθούν τη Χαρούλα».
Με την έλευση του δεύτερου γερακιού η αντιμετώπιση των πουλιών αναμένεται να έχει καλύτερα αποτελέσματα. Όπως δηλώνει ο εκπαιδευτής τους, δασοπόνος, υπάλληλος της Διεύθυνσης Πρασίνου του Δήμου «είναι ενάμισι έτους, πάλι θηλυκό, γιατί τα θηλυκά προκαλούν μεγαλύτερο φόβο στα πουλιά. Στην αρχή θα βγαίνουν διαδοχικά για να εργαστούν. Όμως σκοπός μας είναι, με τον καιρό, να γίνουν ομάδα. Μέχρι στιγμής τα πουλιά αντιστέκονται σθεναρά καθώς κρύβονται μέσα στις φυλλωσιές αλλά από τους επόμενους μήνες το αποτέλεσμα θα είναι ορατό. Η Χαρούλα απέδειξε ότι όταν δεν υπάρχουν φύλλα στα δέντρα λειτουργεί αποτελεσματικά και αυτό θα φανεί και το επόμενο διάστημα».
Ζωή Παρμάκη
