Ο Μικρασιάτης στην καταγωγή βουλευτής, που καυτηρίασε το γεγονός ως εισηγητής της ΝΔ στη συνεδρίαση της Ολομέλειας, κοινοποιεί την επιστολή στον πρωθυπουργό, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τους προέδρους των κομμάτων και τους πρώην προέδρους της Βουλής. Ενώ ενημέρωσε και την Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος.
Ο κ. Χαρακόπουλος στην επιστολή του σημειώνει ότι:
«Αρχικώς, θεωρώντας ότι επρόκειτο για ακούσια φραστική αλλοίωση, επισημάναμε στο προεδρείο την αλλαγή του επίσημου όρου. Από την απάντηση που λάβαμε, όμως, αντιληφθήκαμε, μετ’ εκπλήξεως, ότι η απάλειψη του όρου «Γενοκτονία» έγινε κατόπιν συγκεκριμένης στόχευσης και ότι προφανώς είχε προσυμφωνηθεί. Στο συμπέρασμα αυτό συνέτεινε και το ότι η αυθαίρετη αυτή παρέμβαση συμβαίνει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
Θα ήθελα, επομένως, με την παρούσα επιστολή μου να σας επισημάνω ότι η εν λόγω διαχείριση του ζητήματος από το προεδρείο της Βουλής κρίνεται το λιγότερο ως απαράδεκτη, καθώς παραβιάζει επίσημες αποφάσεις του Κοινοβουλίου και του ελληνικού κράτους.
Συγκεκριμένα, η απόφαση που, ομοφώνως, ελήφθη το 1998 από το Ελληνικό Κοινοβούλιο αναφέρει σαφώς τον όρο «Γενοκτονία»: Ν.2645/1998 (ΦΕΚ 234 Α/ 13/10/1998) Καθιέρωση της 14ης Σεπτεμβρίου ως ημέρας εθνικής μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος. Σε εκτέλεση του παραπάνω νόμου εκδόθηκε το Π.Δ. 304/2001 (ΦΕΚ 207/21/9/2001) για την «Οργάνωση εκδηλώσεων μνήμης της 14ης Σεπτεμβρίου».
Όπως, άλλωστε, αναγνώσαμε και κατά τη σχετική συνεδρίαση της Βουλής, η επίσημη πρόσκληση της Περιφέρειας Αττικής και της Ομοσπονδίας Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος (Ο.Π.Σ.Ε.) προς τους αρχηγούς των κομμάτων αναφέρεται σε «Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας».
Είναι, πιστεύουμε, αδιανόητο το Προεδρείο της Βουλής να προβαίνει σε αυθαίρετες αλλοιώσεις επίσημων αποφάσεων, τις οποίες, μάλιστα, επιδιώκει να επιβάλει δια της πλαγίας οδού, βάσει των ιδεολογικών ή άλλων προθέσεων κάποιας συγκυριακής πλειοψηφίας.
Ωστόσο, γίνεται σε όλους σαφές ότι τέτοιες πρακτικές που παραβιάζουν τους κανόνες της λειτουργίας του Κοινοβουλίου, δεν μπορεί να μείνουν αναπάντητες, καθώς δημιουργείται αρνητικό προηγούμενο.
Η απόφαση της Βουλής του 1998 για την αναγνώριση ως «Γενοκτονίας» της οργανωμένης εξόντωσης των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, όπως και των Αρμενίων και των Ασσυρίων, από το 1914 έως και το 1922, στηρίχθηκε σε πλήθος επιστημονικών συγγραμμάτων αλλά και μαρτυριών, βάσει των οποίων τα γεγονότα αυτά συνάδουν με τον όρο «Γενοκτονία», όπως αυτός περιγράφηκε και καθιερώθηκε από τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών το 1948.
Δυστυχώς, ακόμη, η Τουρκία αρνείται πεισματικά να αποδεχθεί τις ευθύνες της για το επαχθές και προσχεδιασμένο έγκλημα της εξάλειψης του χριστιανικού στοιχείου από την τουρκική επικράτεια, με σκοπό τη διαμόρφωση ενός θρησκευτικά ομογενοποιημένου κράτους. Μια πιθανή, όμως, δική μας παραίτηση από τη διεκδίκηση της αναγνώρισης της Γενοκτονίας εκ μέρους της Άγκυρας, στο όνομα της προσδοκώμενης βελτίωσης των διμερών σχέσεων, θα έχει πιθανότατα την αντίθετη κατάληξη, όπως άλλωστε μας έχει διδάξει η πρόσφατη ιστορία.
Σε κάθε περίπτωση, η οικοδόμηση ειλικρινών σχέσεων φιλίας και συνεργασίας δεν μπορεί να θεμελιώνεται στο ψεύδος και στην απόκρυψη της αλήθειας. Τέτοιες σχέσεις αργά ή γρήγορα οδηγούνται σε αδιέξοδο και κατάρρευση.
Ως εκ τούτου, ζητούμε από το Προεδρείο της Βουλής να αποκαταστήσει άμεσα ως οφείλει τον όρο «Γενοκτονία», στην περιγραφή της Ημερήσιας Διάταξης για την «Ημέρα Εθνικής Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας», σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου από το 1998, και να προβεί στις δέουσες ενέργειες για την προώθηση του αιτήματος αναγνώρισης της Γενοκτονίας από τη διεθνή κοινότητα».
