-Ορίστε. Στοιχίζει 10 ευρώ και 30 λεπτά…
Κι αν σε κάποιους φαντάζει περίεργο, στη Λάρισα είναι γεγονός και εφαρμόζεται στα περίπτερα της πόλης. Πρόκειται για απόφαση της Ένωσης Περιπτερούχων και Καπνοπωλών της περιοχής σε πρόσφατη γενική συνέλευση και γίνεται πράξη εδώ και δύο μήνες περίπου σε περίπτερα αλλά το τελευταίο διάστημα και σε «ψιλικατζίδικα». Σύμφωνα με τους εκπροσώπους του κλάδου πρόκειται για μια χρέωση παροχής υπηρεσιών στις κάρτες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας και αποτελεί ένα μέτρο οικονομικής τόνωσης του κλάδου αφού τα ποσοστά κέρδους από την πώληση των καρτών συρρικνώνονται διαρκώς.Αφορά σε όλες τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας - όχι όμως τις τηλεκάρτες - και η «εφάπαξ», επιπλέον χρέωση των 30 λεπτών, είναι ανεξάρτητη από το ύψος του ποσού ανανέωσης της κάρτας.
Πολίτες όμως που δεν το γνωρίζουν αναρωτιούνται για ποιο λόγο συμβαίνει στη Λάρισα, ενώ την ίδια ώρα διαπίστωσαν στις διακοπές τους σε γειτονικές πόλεις πως η τιμή εκεί παραμένει στα 10 ευρώ. Εξέφρασαν μάλιστα την απορία για το αν κάτι τέτοιο είναι νόμιμο. Σε αυτά τα δύο ερωτήματα απαντάει στην «Ε» η πρόεδρος της Ένωσης κ. Ελένη Καραγιάννη που τονίζει μεταξύ άλλων πως το «30λεπτο» στις κάρτες είναι και «νόμιμο αλλά και ηθικό». Όσον αφορά στις αντιδράσεις των πολιτών αυτό το πρώτο διάστημα υπογραμμίζει πως είναι ήπιες καθώς «ο κόσμος αντιλαμβάνεται την προσπάθεια επιβίωσης» αυτού του δύσκολου επαγγέλματος.
«Δεν χρειάζεται να πάτε μακριά» εξηγεί με ένα απλό παράδειγμα η κ. Καραγιάννη «Όταν πηγαίνετε στην τράπεζα να πληρώσετε έναν λογαριασμό της ΔΕΗ, πληρώνετε και επιπλέον πενήντα λεπτά». Για να γίνει πιο αναλυτική «με δεδομένο πως οι κάρτες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας δεν είναι ενταγμένες στα διατημημένα προϊόντα δεν έχουν δηλαδή προκαθορισμένη από το κράτος ανώτατη τιμή πώλησης λιανικής, εκτιμήσαμε πως έχουμε τη δυνατότητα να προσθέσουμε ένα κόστος παροχής υπηρεσιών στον καταναλωτή, με την αγορά κάθε κάρτας. Αυτή τη στιγμή για κάθε πώληση κάρτας 10 ευρώ, το ποσοστό κέρδους για τον περιπτερούχο είναι 1%. Δηλαδή 10 λεπτά στα 10 ευρώ. Αυτό σημαίνει πως για να βγάλει ένας περιπτεράς 10 ευρώ θα πρέπει να πουλήσει 1.000 κάρτες». Πράγμα δύσκολο και επίπονο, αν αντιληφθεί κάποιος τις συνθήκες εργασίες σε ένα κιβώτιο ελάχιστων τετραγωνικών εκατοστών για τόσες ώρες την ημέρα.
Η Λάρισα ήταν η μοναδική πόλη, σύμφωνα με την ίδια, που εφήρμοσε κάτι τέτοιο συντονισμένα αν και νωρίτερα κάτι τέτοιο γινόταν στην Αθήνα αλλά όχι σε όλα τα περίπτερα. Πλέον μετά τη Λάρισα ακολούθησαν κι άλλες πόλεις με τα Γιάννενα για παράδειγμα, να αναφέρει η κ. Καραγιάννη ότι το ποσό φτάνει στα 50 λεπτά.
Όσον αφορά τώρα στο ποσό που αναγράφεται στις κάρτες τηλεφωνίας, ξεκαθαρίζει πως δεν αποτελεί ένδειξη τιμής λιανικής πώλησης, αλλά «ενημέρωση από πλευράς της εταιρίας τηλεφωνίας προς τον τελικό συνδρομητή - καταναλωτή ως προς το ποσό που θα πιστωθεί στο λογαριασμό καρτοκινητής του τηλεφωνίας σε περίπτωση ενεργοποίησης της εν λόγω κάρτας».
Επομένως, προσθέτει πως «όλοι ανεξαιρέτως έχουμε τη δυνατότητα να χρεώνουμε τον καταναλωτή με επιπλέον ποσό πέραν του αναγραφόμενου ποσού της κάρτας τηλεφωνίας χωρίς να υποκείμεθα σε κάποιου είδους απαγόρευση εκ του νόμου».
Μάλιστα με πρόσφατη επιστολή προς όλα τα μέλη τους το ΔΣ της Ένωσης ενημέρωνε πως η τιμολόγηση των υπηρεσιών παροχής προσφοράς καρτών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας είναι «καθ’ όλα νόμιμη σύμφωνα με συγκεκριμένες διατάξεις (σ.σ. που αναφέρονται στην επιστολή)» προτρέποντάς τους να την εφαρμόσουν. Κάτι που έγινε.
Η κ. Καραγιάννη ξεκαθαρίζει μέσω της «Ε» πως είναι υποχρέωση των πωλητών να ενημερώνουν τους πελάτες πριν προβούν στην έκδοση των κωδικών για την επιπλέον χρέωση των 30 λεπτών αλλά και στην έκδοση της απόδειξης για το συγκεκριμένο ποσό, μετά την αγορά.
Την τιμολόγηση των υπηρεσιών παροχής προσφοράς καρτών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας αρχίζουν να εφαρμόζουν και τα «ψιλικατζίδικα» τα οποία με τα POS «μπαίνουν μέσα» σύμφωνα με την κ. Καραγιάννη, αφού το κέρδος από μια κάρτα ήταν μόλις 1% ενώ την ίδια ώρα οι κρατήσεις 1,5%.