Του Κ. Γκιάστα
Το 1972 αριθμούσε 3.000 μέλη. Τώρα ίσα που υπάρχουν 165 και μεταξύ αυτών μόλις 22 ανάπηροι πολέμου εν ζωή. Μπορεί να γλίτωσαν στα δύσκολα χρόνια, όμως δεν γλιτώνουν από τη φθορά του χρόνου...
Η Εθνική Γενική Ένωση Αναπήρων και Θυμάτων Πολέμου Λαρίσης και Περιχώρων, διανύει μια από τις χειρότερες περιόδους της και το φάσμα της εξαφάνισής της είναι πλέον ορατό. Γι’ αυτό τον λόγο η «Ε» επισκέφτηκε τα γραφεία της Ένωσης, που βρίσκονται στο αδιέξοδο της οδού Περραιβού από το 1978, με αγορά από τον Δημήτρη Σκρέτα. Εκεί μας υποδέχεται η γραμματέας κ. Δήμητρα Φακίρη που καθημερινά δίνει έναν μικρό αγώνα για να διατηρηθούν τα γραφεία «ζωντανά».
Σε πρώτο πλάνο βρίσκεται μια φωτογραφία από την παρέλαση του 1980. Διακρίνεται ένας μικρός «λόχος» από ανάπηρους που περνάνε περήφανα την οδό Κύπρου μπροστά από τη Λέσχη Αξιωματικών. Ρωτάμε πόσοι παρέλασαν φέτος και μας απαντάει «μόνο ένας» και αυτός ως γιος αναπήρου...
«Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα τόσο οικονομικά όσο και αριθμητικά από πλευράς μελών. Η ηλικία τους είναι πολύ μεγάλη και η επόμενη 5ετία σαφώς και θα κρίνει το μέλλον μας ως Ένωση».
Μα είναι δυνατόν όμως να τα βάλει κανείς με τον χρόνο; Αναρωτιόμαστε για να μας δώσει την απάντηση η κ. Φακίρη. «Στόχος μας είναι να συγκεντρώσουμε όλες τις Ενώσεις της Θεσσαλίας στο επόμενο διάστημα και να πάρει μια πανθεσσαλική μορφή η Ένωση με έδρα τη Λάρισα. Αυτή τη στιγμή υπάρχει η Ένωση Τρικάλων στην οποία ενσωματώθηκε αυτή της Καρδίτσας και υπάρχει η Ένωση Βόλου. Είναι κατά έναν τρόπο εγωιστικό το ζήτημα για την περιοχή της Λάρισας και ως τέτοιο θα πρέπει να το δούμε. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους από την περιοχή μας, για να είναι ελεύθερος αυτός ο τόπος και η Ένωση είναι ένας φόρος τιμής για την προσφορά τους».
Ρωτήσαμε και για τα διαδικαστικά, αλλά σημαντικά, όπως για παράδειγμα, τα οικονομικά: «Τα έσοδα προέρχονται από τις κρατήσεις των μελών μέσω Ομοσπονδίας από τις συντάξεις. Αρμόδιος φορέας είναι η Συνομοσπονδία και κατατίθενται μέσω γενικού λογιστηρίου σε κάθε Ένωση. Βάσει ατόμων γίνεται ο διαμερισμός χρημάτων κάθε δίμηνο. Αυτή τη στιγμή στη Λάρισα δίνονται περίπου 1.200 ευρώ το δίμηνο. Είναι πολύ λίγα τα χρήματα για να καλυφθούν οι ανάγκες μας. Αν αυξήσουμε τα μέλη μας και συγκεντρώσουμε από άλλες περιοχές τότε θα καταφέρουμε να πάρουμε ανάσα για τα επόμενα χρόνια. Έτσι μόνο θα διατηρηθούν τα γραφεία και θα μείνει ζωντανή η Ένωση» λέει και συνεχίζει: «Σε πολλές περιπτώσεις εγώ αφήνω την ασφάλισή μου για να υπάρχουν χρήματα στα ταμεία. Είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσει να υπάρχει η Ένωση, γιατί θα διατηρηθούν ζωντανές και οι μνήμες όλων όσοι πολέμησαν αλλά και των οικογενειών τους. Έτσι νιώθω εγώ και οι περισσότεροι...».
Πραγματικό μήνυμα S.O.S. λοιπόν εκπέμπει η Ένωση των Αναπήρων και Θυμάτων Πολέμου, που έδωσαν ένα κομμάτι του σώματός τους για την ίδια την Ελλάδα, απώλεσαν μια από τις αισθήσεις τους για την πατρίδα, των ανθρώπων εκείνων που αφιέρωσαν την ίδια τους τη ζωή για το ιδανικό της ελευθερίας.
Αφού έχασαν πολλά από τα δικαιώματά τους, μάλιστα τα τελευταία χρόνια το κράτος εντελώς ανόητα τους αφήρεσε πολλά από τα ευεργετήματα, τώρα κινδυνεύουν να χάσουν και την Ένωσή τους, από την πόλη τους. Το στέκι, όπου φωλιάζουν οι ένδοξες μνήμες τους. Αξίζουν μια παράταση...
