Από τότε το παζάρι των Φαρσάλων στις 15 Αυγούστου υπήρξε ένας ζωντανός και δραστήριος θεσμός για την πόλη και αναφέρεται από αρκετούς περιηγητές στα χρόνια της τουρκοκρατίας, καθώς και από Έλληνες λογοτέχνες που περιόδευσαν και περιηγήθηκαν στην πόλη, όπως ο Κωνσταντίνος Κρυστάλλης, ο Ανδρέας Καρκαβίτσας κ.ά. Ο θεσμός αυτός δίνει ζωή στην πόλη, που φημίζεται και για τον χαλβά της και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της.
Παλαιότερα και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960, εκτός από την εμποροπανήγυρη, γινόταν και η λεγόμενη ζωοπανήγυρη, η οποία καταργήθηκε αφού οι αγοραπωλησίες ζώων ουσιαστικά μετά την εισβολή των αυτοκινήτων, καταργήθηκαν.
Στη σημερινή εποχή το παζάρι έχει χάσει την αίγλη τού παρελθόντος και δεν προσφέρει αυτά που πρόσφερε κάποτε.
Οι μορφές κατανάλωσης έχουν αλλάξει και το μόνο που προσελκύει ακόμη είναι το λούνα παρκ που δίνει τη δική του ψυχαγωγία στα μικρά παιδιά.
Δεν λείπουν όμως και οι ρομαντικοί που επισκέπτονται το παζάρι, αναπολώντας τη χαμένη του αίγλη.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το «παζάρι» των Φαρσάλων περιέγραψαν αρκετοί ιστοριοδίφες της πόλης.
Οι χώροι που θα διατεθούν φέτος από τον Δήμο Φαρσάλων για την εμποροπανήγυρη, που γίνεται στη σκεπαστή λαϊκή αγορά της πόλης, θα είναι πάνω από 200 και ήδη υπάρχει έντονο ενδιαφέρον των μικροπωλητών για τη συμμετοχή τους.
ΦΑΡΣΑΛΑ (Γραφείο "Ε")
Του Αχ. Μπακαλέξη
