«Τα παιδιά μάς υποδέχθηκαν με απίστευτη χαρά» σημειώνει η κ. Χρύσα Βελησσαρίου, καθηγήτρια Φυσικής στο 6ο ΓΕΛ Λάρισας και ποιήτρια, η οποία συνεργάζεται με τον J.P.Besnard στο πλαίσιο ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών προγραμμάτων και ήταν εκείνη που είχε την ιδέα να τον καλέσει στη Λάρισα και να διοργανώσει τα εργαστήρια. «Όταν έπρεπε να φύγουμε ήθελαν να έρθουν μαζί μας, ανέβαιναν στο λεωφορείο. Ήταν πραγματικά μια ιδιαίτερη εμπειρία και για εμάς τους ίδιους. Αυτό, όμως, που θεωρώ σημαντικό να σημειώσουμε είναι ότι οι Γάλλοι είδαν πώς ζούνε αυτοί οι άνθρωποι εδώ. Αντιλήφθηκαν ότι δεν είναι πεταμένοι σε σκηνές στο κρύο, σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης».
Τα δύο σχολεία θεάτρου που υλοποιήθηκαν στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος «ParcouRires Le Monde», σύμφωνα με την κ. Βελησσαρίου, είχαν ως στόχο αφενός την επιμόρφωση, την καλλιτεχνική δημιουργία, την εποικοδομητική ψυχαγωγία και την ανύψωση του ηθικού των συμμετεχόντων και αφετέρου τη θετική επίδραση σε διάφορες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως οι πρόσφυγες – στην προκειμένη περίπτωση, οι Ρομά, οι ηλικιωμένοι, οι ασθενείς, αλλά ακόμη και οι δεινοπαθούντες από την κρίση πολίτες.
ΣΤΑ ΜΕΣΑΓΓΑΛΑ
Επίσης, από τις 19 έως 29 Ιουλίου διεξήχθη στα Μεσάγγαλα και στη Λάρισα από τον Jean Pierre Besnard και τη συνεργάτιδά του παιδαγωγό και ηθοποιό Stephanie Jeannot, ένα επιπλέον γαλλο-ελληνικό εργαστήριο κατάρτισης «κοινωνικού ηθοποιού κλόουν» σε συνεργασία τους Δήμους Τεμπών και Λάρισας, της Ομάδας Πολιτισμού Μεσαγγάλων και του Ομίλου Πλατείας Μεσαγγάλων. «Οι Γάλλοι είναι εξοικειωμένοι με τέτοιου είδους δρώμενα» εξηγεί η κ. Βελησσαρίου «δεν ισχύει όμως το ίδιο για τους Έλληνες. Και δεν εννοώ μόνο το κοινό, αλλά και εμάς και τους κλόουν. Πιστεύαμε ότι θα μας αντιμετωπίσουν χλευαστικά, όμως κάναμε λάθος. Όλοι κάτοικοι της περιοχής των Μεσαγγάλων αγκάλιασαν την προσπάθειά μας και συμμετείχαν σε αυτή, μιας και σε αυτό το είδος θεάτρου η συμμετοχή του κοινού είναι μέρος του δρώμενου».
Βέβαια, όπως λέει η κ. Βελησσαρίου, είναι σημαντικό για το κοινό να αντιληφθεί ότι όταν λέμε θέατρο κλόουν αυτό δεν έχει καμία σχέση με αυτό που βλέπουμε στο τσίρκο. Πρόκειται για ένα είδος που απαιτεί ειδική εκπαίδευση, καθώς είναι διαδραστικό, στηρίζεται απόλυτα στη συμμετοχή του κοινού και στην επικοινωνία με αυτό, ενώ απαιτεί και καθημερινή σωματική και πνευματική προετοιμασία που ξεπερνά τις έξι ώρες καθημερινά. «Ο κλόουν ως κοινωνικός ηθοποιός είναι ένα εξαιρετικό εκπαιδευτικό εργαλείο επικοινωνίας που αναπτύσσει την ικανότητα της συνάντησης του κάθε ανθρώπου με τον «άλλο», με την επιδίωξη βαθιών κοινωνικών μετασχηματισμών» λέει η διοργανώτρια της προσπάθειας αυτής στη Λάρισα. «Αυτό το εργαλείο είναι πολιτισμική διαμεσολάβηση που απευθύνεται τόσο σε ηθοποιούς του θεάτρου όσο και σε επαγγελματίες που εργάζονται με τους νέους και όλα τα επαγγέλματα που ασχολούνται με το θέμα της επικοινωνίας και της αλληλοκατανόησης. Λόγω του ενδιαφέροντος που προκάλεσε στην Ελλάδα ήδη αυτού του είδους η καλλιτεχνική κοινωνική παρέμβαση, θα ευχόμουν να επαναληφθεί αυτή η εμπειρία, προκειμένου να στηρίξει δραστηριότητες κατάρτισης για τους νέους και τους επαγγελματίες που αφορούν την εκπαίδευση, το θέατρο, ανθρωπιστικούς συλλόγους κ.α.».
ΤΟ CARAVAN THEATRE
Το Caravan Théâtre είναι ένας πολιτιστικός σύλλογος που δημιουργήθηκε στην Τουλούζη το 1996, και δρα ως θίασος αλλά και ως οργανισμός κατάρτισης. Τα μέλη του συλλόγου χρησιμοποιούν τα εργαλεία του θεάτρου κλόουν και του θεάτρου φόρουμ (ή θεάτρου των καταπιεσμένων) για να ανακαλύψουν τον κόσμο και να επικοινωνήσουν με τους συνανθρώπους τους, αισθησιοκινητικά, αλλά και στο πλαίσιο της πρόληψης και της διεθνούς συνεργασίας υπέρ των αδυνάτων. Στη Γαλλία, τα εργαστήρια είναι ανοιχτά για όλους στην περιοχή της Τουλούζης. Το πρότζεκτ «ParcouRires Le Monde» είναι μια πτυχή αυτού του συλλόγου που προγραμματίζει βιωματικά εργαστήρια και διαπολιτισμικές συναντήσεις στο εξωτερικό, με 15 χρόνια ήδη εμπειρίας κι ένα ισχυρό δίκτυο σχέσεων με άλλους πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς οργανισμούς, θιάσους και ανθρωπιστικές ομάδες και εκτός των συνόρων της Γαλλίας. Συγκεντρώνει μέλη με διαφορετικές δεξιότητες: γιατρούς, εκπαιδευτές, ψυχολόγους, φορείς... όλοι είναι ενωμένοι από την επιθυμία να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής του θεάτρου φόρουμ και του κοινωνικού κλόουν ως εργαλείων θετικής κοινωνικής παρέμβασης, ιδιαιτέρως προς όφελος μη προνομιούχων πληθυσμών.
Παναγιώτα Φούντα
