ΛΕΖΑΝΤΕΣ
Κι όμως χθες, μια από τις θερμές ημέρες του καλοκαιριού όχι όμως σε συνθήκες καύσωνα όπως το προηγούμενο διάστημα με τη θερμοκρασία να αγγίζει τους 37 -38 βαθμούς Κελσίου στον κάμπο της Λάρισας- Τυρνάβου, κάποιοι δεν πήραν τον δρόμο για τη θάλασσα ή για κάποιο ορεινό και συνάμα δροσερό χωριό αλλά έμειναν στον κάμπο και συγκεκριμένα στη Βρύση Τυρνάβου όπου τα μικρά παιδιά με το ψωμί στο χέρι ταΐζουν τις πάπιες και τα ψάρια.
Μια μοναδική όαση δροσιάς για τους Τυρναβίτες και γενικότερα τους κατοίκους του νομού μας είναι η περιοχή των Πηγών Βρύση Τυρνάβου, μόλις τέσσερα χιλιόμετρα έξω από την πόλη στη νέα εθνική οδό Λάρισας- Ελασσόνας.
Πρόκειται για ένα φυσικό πλούτο για την περιοχή όχι μόνο από πλευράς φυσικού κάλλους αλλά και για την ποιότητα ζωής αφού από τις πηγές της Βρύσης υδρευόταν η πόλη του Τυρνάβου, ενώ μέχρι τη δεκαετία του 1980 υδρεύονταν επίσης ο Αμπελώνας, η Ροδιά, η Φαλάνη και οι οικισμοί Δένδρα- Πλατανούλια- Αγία Σοφία.
Σήμερα οι ανάγκες για νερό είναι μεγάλες και κάθε Δήμος ή οικισμός αυτονομήθηκε σε ό,τι αφορά στην ύδρευση.
Το νερό της Βρύσης, αλλά και των υδρευτικών γεωτρήσεων που αντλούν από τον ίδιο υδροφόρο ορίζοντα σύμφωνα με στοιχεία είναι από τα καλύτερα της Ελλάδας σε ποιότητα.
Ήδη επί δημαρχίας Δημητρίου Κουγιώνη, τέλος της 10ετίας του 1970 έγινε το πρώτο βήμα και δημιουργήθηκε μια πανέμορφη τεχνητή λίμνη με ξύλινες γέφυρες, πλακόστρωτα και ένα γραφικό νησάκι όπου βρίσκουν καταφύγιο πάπιες και χήνες.
Επίσης κατασκευάστηκε και ένα σύγχρονο δημοτικό κατάστημα το οποίο δυστυχώς εδώ και καιρό παραμένει κλειστό. Αντίθετα δίπλα στη λίμνη υπάρχει το κέντρο «Κτήμα Βρύση» το οποίο είναι ανοιχτό για τους επισκέπτες από τον πρωί έως αργά το βράδυ.
Σήμερα ο χώρος είναι επίσης κατάλληλος και για πικ-νικ στις υπαίθριες ψησταριές κάτω από τα αιωνόβια πλατάνια.
ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Για τους Τυρναβίτες η Βρύση Τυρνάβου, μαζί με τον Προφήτη Ηλία, θεωρούνται οι πλέον πολυσύχναστοι χώροι αναψυχής του παρελθόντος.
Μετά τον πόλεμο και μέχρι τη δεκαετία του 1970 οι πηγές ανάβλυζαν μέσα από τους βράχους του λόφου, οι οποίες όμως σκεπάστηκαν με τσιμέντο ώστε να συγκεντρωθεί το νερό και να υδροδοτηθούν όλοι οι οικισμοί της περιοχής με τη δημιουργία του Σ.Υ.Τ. (Σύνδεσμος Ύδρευσης Τυρνάβου).
Μέχρι τότε η ύδρευση στον Τύρναβο γίνονταν από τα πηγάδια.
Στη Βρύση λοιπόν, οι Τυρναβίτες γλεντούσαν και διασκέδαζαν σε όλες τις αργίες, όχι μόνο το καλοκαίρι αλλά όλο το χρόνο.
Δίπλα στις πηγές μέσα στις γνωστές καμάρες υπήρχε ένα μικρό καφενεδάκι το οποίο σερβίριζε τα πλέον απαραίτητα της εποχής, δηλαδή καφέ, αναψυκτικά, υποβρύχιο, τσίπουρο, κρασί και μπύρα.
Επίσης οι πηγές στη Βρύση χρησιμοποιούνταν αυτή την εποχή για το πλύσιμο των μαλλιών που προέρχονταν από το κούρεμα των προβάτων.
Εκεί οι μάνες έπλεναν και έβαφαν τα μαλλιά ώστε στη συνέχεια να αρχίσει η διαδικασία για το φτιάξιμο της προίκας των κοριτσιών.
Με τις εργασίες η δημοτική αρχή Τυρνάβου, επίσης δημαρχίας Χρήστου Κιτσίδη επανέφερε τις πηγές στη φυσική τους μορφή όπως τότε.
ΤΥΡΝΑΒΟΣ (Γραφείο «Ε»)
Του Κώστα Τσόλα
